شما مردم را به سوى خدا می خوانيد و به او راهنمايى میکنيد و همواره در حال ايمان به او هستيد و تسليم او می باشيد و به فرمانش عمل می کنيد و به

من در گوشه ای از جغرافیای تاریخ عشق ایستاده ام

جهان بدون تو ای علی، اقیانوسی است بدون حتی یک قطره آب!

من کسی را می شناسم که دشمن را هم سر سفره خود نشاند، به او آب و غذا داد، حتی محلی برای استراحت داد.

امشب شب قدر هستی است و تقدیر آفرینش با عشق نوشته می شود.

فرزند ماه پیامبر خاتم، امام امت شد

باید ماه باشی تا برادر خورشید گردی!

از دریا جز دریا زاده می شود؟!

همه هستی او را می شناسد و طفیل وجود پربرکت اوست.

مهربانی را در باغ شهر بی داد، زندان کردند. شکنجه دادند و جانش را با زهر آغشته کردند ولی با این همه، مهربانی برای همیشه مهربانی ماند

زینت علی، تو صبر کردی، صبری زیبا درست مانند شهادتی زیبا!

و تنها آغوش پدر می تواند، ما را زنده نگاه دارد

خوش به حال مدینه! گام های کودکی را دید که در همان کودکی امام امت شد.

من در سامرا، ادامه نجف، کربلا، کاظمین و مشهد را دیدم.

و عشق عالمانه اینگونه متولد شد. نه اینکه تاریخ داشته باشد بلکه بشارت دارد.

همه قصه ها با مادر شروع می شود

و شعر را شهید کردند تا شاهد باشد. شاهد امتی که آخرین وصیت پیامبرش را فراموش کرد! تا شاهد باشد کسی قدر خوبی های بی نهایت را ندانست!

جهان بدون پدر، کلبه احزانی ست که جانت از آن بزودی رهایی می یابد و به پدر ملحق میشود. ای مادر مهربانی ها به پدر چگونه خواهی گفت که امتش با

دختر امیر کلام، زینت بهترین پدر دنیا به خانه مادر پیامبر خاتم خوش آمدی

جهان، تاریخ و تقویم همگی با محمد که برگزیده خدواند است، به بهار می رسند، شکوفه می دهند و بیداری و آگاهی را تجربه می کنند

مولای من، امام پایان قصه آدم، ما را شریک غم از دست دادن پدر بدانید. مولای من، پدر شما پدر همه بودند، پدر همه خوبی ها، پدر همه زیبایی، پدر

پیامبر خدا که رحمت برای جهانیان بود و پیامش جز آگاهی و صبر و زیبایی چیزی نبود از میان امت می رود و رفتنش، بزرگ ترین اندوه هستی را بر شانه

اربعین دریچه ظهور همه صفات خوب انسانیت است. از این دریچه عشق، جهان را پر می کند

او گفت از زمان مقدس، از زبان مقدس و از میان کلمات مقدس آمده است

اسارت و جدایی، دو داغ بی انتهاست

شب بود. ولی کمتر چیزی پنهان بود. تاریخ به آشکارترین نقطه خودش نزدیک شده بود

کدام هیات؟ هر هیاتی که در آن به تو ای امام عشق، نزدیک¬تر باشیم

یا حسین، اسم رمز است، رمز همه عاشقان، همه آزادگان و همه کسانی که آگاهی و ایستادن در برابر ستم برایشان میزان تعیین هر کاری است

از کنار خیمه¬های محرم که رد می¬شوی، احساس غربت نمی¬کنی، فکر می¬کنی تو هم سهمی در آن داری. اصلا مال خودت هست مال نزدیک¬ترین فردی که

جهانی که با محرم پیوند بخورد، می¬رود در زیر خیمه یک حسینیه! حسینیه¬ای به وسعت عشق، به پاکی اشک!

پیمان با حسین، عهد با همه هستی است، ایستادن بر سر میثاق پاکی و درستی است

سال دلدادگی با نام حسین آغاز می شود و بدین گونه زمان، برکت پیدا می کند. همه کلمات مقدس با حسین گره می خورند و جوانه، ایمان و جهاد در راه

نام تو که شنیده می شود حاجت هایمان یادمان می آید، یادمان می آید لبخند نیاز داریم، زندگی کردن را فراموش کرده ایم. کاش مانند سروها سبز می

غدیر تنها یک واقعه تاریخی نیست که قلب تاریخ همه وقایع است. فرصتی در تقویم نیست که تقویم همه فرصت های جهان است. غدیر تنها قراردادی از سر

قسم به انسان وقتی بندگی را جشن می گیرد، وقتی حسینی می شود، مسلم نام می گیرد و حتی اگر از بام به زیر انداخته شود که انسان به عشق زنده است و

عصر مدعی داده های فراوان و پراکنده، بیش از همه زمان ها به زبان چراغ بلند دانش نیازمند است تا او را با نور راهنمایی کند

آه از آن زمان که ساعت دل، می ایستد! و زمان در دورن آن ذوب می شود. ای ستاره بی غروب، تو را با پدربزرگت، چه نسبتی است؟! که هر دو کاظم هستید و

وقت نماز که می شود، همه حرم یک شعر می شوند، نمی دانم اسمش چیست؟ ولی این شعر عطر عشق زده است، بوی تو را می دهد.

بیت الغزل معصومه، هجرت به سوی ولی است و به این گونه حرم ائمه، مدفن او می شود

کسی از درختان و آب و آسمان، جز راستی نشنیده است و این همه راستی و پاکی در مقابل صداقت و سلامت شما، قطره ای در مقابل اقیانوس است

ای خداوند مهربان، ما را از این بخشش بزرگ و از این عیدانه وسیع هستی، محروم نگردان و ما را قدردان پیامبرت و خاندان بزرگش قرار بده

فرق آدمیت شکافت شد و عدالت وارد شب یتیمی گشت. خبر بزرگی ارکان هستی را به لرزه درآورد: علی شهید شد.

تمام آسمان، سر سفره کرامتش نشسته است و تمام زمین، ریزه خوار خوان اوست. دوست و دشمن هم ندارد

سلام بر تو ای خدیجه، بانوی مکه، بانوی پیامبر، بانوی اسلام و ایمان، بانوی گذشت و فداکاری، بانوی عشق و محبت و بانوی همه خوبی ها

او که البته حاضر است، امام زمان است و زمان در همه معناهای خود با او معنا پیدا می کند

متن ادبی کوتاه با عنوان در ساحل زیارت به مناسبت شهادت امام علی النقی، هادی علیه السلام

قلب همه درختان با قلب دریا پیوندی ناگستنی دارند. وقتی دریا در سامرا چشم باز می کند،

پدر سبزترین درخت هستی، دورتر از باغ‌های پدرانش، بی‌تاب داغ زهر تنهایی شده است.