زنده به عشق

قسم به سرزمین شناخت، به کوه رحمت، به دعای حسین در درگاه خالق بی همتا، به سرزمین شعور، به سلاح های مبارزه، به شبی که شبیه روز قیامت است، به وادی رها شدن همه منیت ها و آرزوها، به سنگ های که شیطان را نشانه می روند، به قربانی هایی که سرور همه گوسفندان جهانند، به جدا شدن تعلق ها، به احرام هایی که با عظمت تر از اهرام ها هستند، به حجی که در ادامه راه ابراهیم تمام می شود، به کعبه، به طواف خانه دوست، به صفا، به صمیمیت، به عبودیت، به مروه، به هروله، به ایمان بعد از ایمان، به عشق بعد از عشق، به همه پیامبران راه روشن خداوند، به هاجر همان زنی که تاریخ را می دود، به اسماعیل همان مردی که خود را برای قربانی کردن آماده کرد و قسم به انسان وقتی بندگی را جشن می گیرد، وقتی حسینی می شود، مسلم نام می گیرد و  حتی اگر از بام دارالاماره به زیر انداخته شود که انسان به عشق زنده است و عشق به عبودیت!