اسارت و جدایی، دو داغ بی انتهاست. دختر مادر پیامبر، از تنهای قطعه قطعه شهدا، جدا میشود و با اسارت، همراه و همگام میگردد. چه همراهی سختی و چه همگامی سنگینی! زینب که زینت نخستین مرد مسلمان بود، غرق در اندوه و تلخی، به خدا و کار او که نگاه می کند، سپاسگزارانه میگوید: من جز زیبایی ندیدم! قسم به بزرگی و وسعت دیدگان زینب، که هستی بدون این دیدگان ناقص است! و بدین گونه زینب، بزرگترین پیام رسان تاریخ میشود. کربلا باید زنده بماند و عاشورا و درس امام حسین علیه السلام و یارانش باید به همه زمانها منتقل گردد. تا به عنوان نماد مبارزه با سیاهی طاغوتها، همیشه و همه جا، بساط ظلم و ظلمت را برچیند و نوید بخش آگاهی و عبودیت خداوند بی همتاباشد. راه حسین علیه السلام اگر در زمین سرخ است در آسمان سبز است. اگر روز او در سینه تقویم به رنگ مشکی نشسته است بی شک در قاموس خلقت جز سپیدی بر سپیدی نیست. و زینب پیام رسان چنین بزرگی زیبایی ست.
