ماریکو موری هنرمندی است که در حوزههای مختلف هنری مثل نقاشی، خوشنویسی و چیدمان فعالیت میکند. اما این خانه اولین پروژۀ معماری اوست؛ جایی که قرار است مناسب تاملات عمیق و درونی برای خلق آثار هنری باشد.
یک استودیوی معماری ژاپنی، خانهای را در اوزاکا طراحی کرده که با دیوارهای بتنی و نمای تقریبا بدون پنجرهاش، به یک جور پناهگاه برای حملۀ زامبیها شباهت پیدا کرده است.
نقاشیهای شبنم شعبانی همسو با خود اوست. هر آنچه در نقاشیهایش میبینیم، در خود او نیز هست؛ اگر هیجانی مشاهده میشود، آن هیجان در خود او نیز وجود دارد و اگر آرام است، آن آرامش در کارهایش نیز بازنمود دارد. اگر هم فریادی بر لب میآورد، آن فریاد در نقاشیاش
لا بیس استودیو خانه "کازا مندوزا" را همچون جعبه ای شیشه ای در یک باغ خصوصی طراحی کرده است. این خانه جمع و جور سه طبقه شامل زیرزمین، طبقه همکف و طبقه اول، ارتباط منحصر به فردی را با بافت متمایز پروژه در هر سطح ایجاد می کند.
تیم طراحی با الهام از شخصیت پر جنب و جوش مالک هنری آپارتمان، بافت و رنگ های مختلف را به کار گرفته و برای ایجاد جذابیت منحصر به فرد و اصیل در آن از طیف متنوعی از مواد استفاده کرده است.
روز جهانی معماری نخستین دوشنبه اکتبر هر سال است. روز جهانی معماری در تقویم 1403 برابر با 16 مهر است. در ادامه تاریخ دقیق آن همراه با تاریخچه روز معمار را آورده ایم.
استودیوی معماری TNA، در سال ۲۰۰۶ خانهای در منطقۀ جنگلی و کوهستانی کاروئیزاوا طراحی کرد که پنجرههای بدون مانع، چهار گوشهی آن را احاطه کردهاند و دیدی 360 درجه از جنگل انبوه اطراف ارائه میدهد.
خانههای باریک و بلند، درست مثل خانههای کوچک، از شگفتیهای جذاب دنیای معماری هستند که این روزها و با متراکم شدن فضاهای شهرها، بیش از پیش کاربرد پیدا کردهاند.
عمارت لاتیپی ساخت شرکت ساخت و ساز A۳۱ نمونهای از مداخله معاصر در چشماندازهای بینظیر جزایر یونان و برگرفته از ویژگیهای معماری سنتی و مدرن این کشور است. این ویلا در فضایی وسیع بر روی زمین و در زیر آن گسترده شده است.
استودیوی معماری هاچ دیزاین، ساخت خانهای برای تعطیلات در حومه لندن را با پالتی از مصالح طبیعی و ساده به پایان رسانده است. این ساختمان در اصل یک خوکدانی بوده که به طرز دلپذیر و شگفتانگیزی بازسازی شده است.
در اولین نگاه، عکسهای این ساختمان شبیه صحنههایی از یک فیلم علمیتخیلی دربارۀ آینده به نظر میرسند؛ اما اینجا در واقع یک ساختمان مرکزی کنترل برای نظارت بر یک دشت وسیع پوشیده از پنلهای خورشیدی است.
یکی از شناختهشدهترین آثار معمار مشهور اسپانیایی، ریکاردو بوفیل، خانۀ موسوم به «لا فابریکا» است؛ یک کارخانهی سیمان متروکهی خارج از بارسلون که ریکاردو آن را به یک خانۀ شگفتانگیز تبدیل کرد.
اگر نگاه معمارانه در طراحی و ساخت یک خانه وجود داشته باشد، حتی بخشهای ظاهرا فرعی و پیشپا افتادهای مثل یک «داربست» نیز میتوانند به عناصری تعیینکننده در بخشیدن روح و شخصیت به بنا تبدیل شوند؛ اتفاقی که در ویلای ونوش افتاده است.
با نگاه کردن به شکاف یک متری بین دو آپارتمان، چه چیزی به ذهن شما میرسد؟ چه استفادهای از چنینی فضایی میتوان کرد؟ یک معمار لهستانی به ذهنش رسیده که اینجا را میتوان به یک خانۀ مستقل تبدیل کرد!
پل بزرگ دانییانگ کانشان که به موازات رودخانهی یانگتسه و از دهانهی آن در شانگهای میگذرد، ۱۰۰ متر ارتفاع دارد؛ اما با توجه به اینکه برای عبور کشتیها از زیر آن طراحی شده، ارتفاع برخی از قسمتهایش به ۱۵۰ متر میرسد.
با توجه به تمایل مالک برای در اختیار داشتن خانه ای کوچک و در عین حال دلباز که به بیرون متصل می شود، شرکت آرت-1 آرکیتکتس در نمای اصلی خانه یک درب شیشه ای بزرگ با قاب آهنی را به کار گرفته است.
معماری هنری دیرینه است که تاریخ پیدایش آن را میتوان مقارن با آغاز زندگی بشر بر روی کره زمین دانست. برای عرضه خود نیازمند مشارکت گروههای مختلف اجتماعی است و درنتیجه وابسته به دو عنصر سرمایه و قدرت. با یکجانشین شدن انسانها و شکلگیری شهرها، معماری بهعنوان
اگرچه فرانک لوید رایت، معمار مشهور قرن بیستم، خودش هرگز خانهای در زیر تپهها نساخت، اما فلسفهای که در معماری دنبال میکرد نشان میدهد که احتمالا با چنین بناهایی موافق بود. این معمار مشهور در جایی نوشته است: «هیچ خانهای نباید روی تپه یا روی هر چیز دیگری
پایه های اصلی این سازه در ادغام متفکرانه آن با محیط اطراف نهفته اند. به دنبال فاصله گیری از سبک شناسی معمول و متدوال خانه سازی، این مجموعه با هندسه ای واضح و متمایز شکل می گیرد که توسط مناظر بکر اطراف احاطه شده است.
به لطف یک برنامهریزی شهری عجیب و غریب، خیابان مسکونی بالدوین در شهر دنیدن (Dunedin) نیوزلند به عنوان یکی از شیبدارترین جادههای جهان شناخته شده است؛ این خیابان آنقدر شیبدار است که اگر کمی شیبش بیشتر بود تبدیل به یک دیوار میشد!
در اعماق جنگلهای شمال شرقی هند، در چشم انداز مرز هند و بنگلادش که یکی از مرطوبترین مکانهای روی زمین است، پلها «ساخته» نمیشوند، بلکه «رشد» داده میشوند!
اِما استون بهتازگی قصد دارد یکی از املاک خودش در لسآنجلس را که یک خانۀ بازسازی شدۀ حدودا صدساله است، به فروش برساند. تصاویر منتشرشدۀ این خانه طراحی شاد و رنگارنگ داخل آن را به نمایش گذاشتهاند.
دیوید کانِر و کِیت داربی، یک کلبه مخروبه در غرب میدلَندز انگلستان را به یک خانه و استودیو با ظاهری مدرن تبدیل کردهاند، در حالی که ساختار ویرانشدۀ قدیمی را نیز در پوستهای از فلز موجدار سیاه حفظ کردهاند.
ایدۀ اصلی طراحی مینیمالیستی این است که تا جای ممکن زوائد بصری را در محیطهای داخلی حذف کند. حالا به نظر میرسد فناوریهای تازه هم به کمک طراحان علاقهمند به مینیمالیسم آمدهاند؛ فناوریهایی که میتوانند هر چیزی را در جایی غیر قابل دید پنهان کنند!
ساختمانهایی شبیه گربه، دوربین، سبد یا حتی شبیه یک خرابه؛ چه نگاه و رویکردی پشت ساخت این بناهای غیرعادی بود؟ معماران این ساختمانهای شوخ و بازیگوش، چه چیزی را در جهان ما به تمسخر گرفته بودند؟
برخلاف رویه رایج تخریب و تبدیل سازه های قدیمی به آپارتمان یا ساختمان های اداری، تیم طراحی به وضوح به ارزش Izutsuya پی بردند و پروژه ای را برای بازسازی و حفظ آن آغاز کردند و اکنون این گالری یکی از معروف ترین ساختمان های توکیو محسوب می شود.
تیم معماری پالت رنگی این پروژه را با دو طیف اصلی تعریف کرده اند: نخست سبز که با بافتی صاف و پیوسته هماهنگی کاملی با محیط اطراف دارد و دوم خاکستری که حجم های مختلف را برجسته می سازد.
عبادتگاه صلیب مقدس که پس از انقلاب اسلامی در مجموعۀ ورزشی آرارات تهران ساخته شد، نمونهای متفاوت و جذاب از یک بنای مذهبی است که از سبک و سیاق معماری مدرن الهام گرفته است؛ عبادتگاهی با ظاهر خشن و بتنی که در عین حال شکوهی معنوی را در خود جلوهگر میکند.
معماری پستمدرن در دهههای 70 و 80 میلادی دوران اوج و رونق خود را تجربه میکرد؛ از جمله نمونههای جالب این سبک از معماری، ساختمانهای یک فروشگاه زنجیرهای خردهفروشی در شهرهای مختلف آمریکا بودند.