فرادید| پنل‌های فولادی درخشان، نمای این مرکز کنترل را پوشانده‌اند که در دشت‌های کاراپینار ترکیه برای کنترل یکی از بزرگترین مزارع خورشیدی اروپا ساخته شده است. طراح این ساختمان که «ساختمان کنترل مرکزی» نام دارد، استودیوی معماری بیلگین است. قرار است این ساختمان به عنوان یک مکان متمرکز برای نظارت و کنترل ۳.۲ میلیون پنل خورشیدی عمل کند.
به گزارش فرادید، این نیروگاه خورشیدی در منطقه‌ای از ترکیه با آب و هوای بیابانی قرار دارد که آن را برای کشاورزی نامناسب میکند. در عوض، از این منطقه به عنوان یک مزرعه خورشیدی استفاده می‌شود.
به گفته استودیوی معماری، قرار شد نمای فلزی درخشان ساختمان کنترل مرکزی با بافت محیط خشک پیرامون به شکل متضادی کنار هم قرار گیرند.
این نما از ۷۲۰۰ پنل فولادی ضدزنگ تشکیل شده که برخی از آن‌ها دارای یک پرداخت صیقلی و آینه‌ای برای انعکاس محیط اطراف و کمک به ادغام ساختمان در دل محیط هستند.
کانِر بیلگین شریک موسس این استودیوی معماری به وبسایت دزین گفته است: «به لطف سطوح بالای بازتابندگی نماها، ساختمان با جغرافیایی که در آن زندگی میکند یکپارچه شده و تصویر سایه‌نمای افق در نماها ادامه یافته است.»
پنل‌ها به دلیل سوراخ‌هایی که در سطح خود دارند، سطوح شفافیت متفاوتی دارند و نحوه چیدمان آن‌ها به صورت نامنظم و لایه‌دار تعیین‌شده است.
وقتی از داخل به طرح این ساختمان نگاه کنید، اینطور به نظر می‌رسد که پنل‌ها به عنوان یک صفحه نمایش نیمه‌شفاف عمل می‌کنند که چشم‌انداز بیرون را پوشش می‌دهند. با نزدیک شدن به شب، به نظر می‌رسد نما پشت و رو شده و فضاهای داخلی را برای افراد بیرون آشکار میکند.
چیدمان پنل‌ها، بازی پویای نور و سایه را در داخل ایجاد میکند، در عین حال جریان هوا را بهینه میکند، از جذب بیش از حد گرما جلوگیری میکند و راحتی اقلیمی ساختمان را افزایش می‌دهد.
در همین حال، قرارگیری نامنظم آن‌ها، یک الگوی متمایز و غیر تکراری در نما ایجاد کرده که با تغییر نور و شرایط آب و هوایی در تعامل است.
ساختمان کنترل مرکزی دارای یک فرم مستطیل شکل است تا بازتاب طرح شبکه‌ای میدان پنل خورشیدی اطراف باشد. به علاوه این ساختمان یک‌طبقه است و برای جلوگیری از سایه انداختن بر روی صفحات خورشیدی، در فاصله مناسبی از آن‌ها قرار گرفته است.
به گفته این استودیو، هدف از ارتفاع کم این ساختمان به حداقل رساندن برخورد پرندگان با نمای بازتابی ساختمان بوده است.
در فضای داخلی ساختمان کنترل مرکزی، دفاتر و فضاهای ملاقات برای تیم‌های مهندسی و مدیریت وجود دارد. فضای داخلی نقش نیمه‌عمومی هم ایفا میکند و مناطق عمومی برای میزبانی رویدادهای آموزشی و نمایشگاه‌هایی برای مشارکت مردم در فناوری خورشیدی دارد.
فضای داخلی اطراف یک حیاط مرکزی سازماندهی شده تا به حرکت چرخشی و تعیین مناطق خصوصی و مشترک کمک کند.
این حیاط پناهگاهی در برابر آب و هوای سخت و جای آرامی برای استراحت است. داخل حیاط گیاهانی از گونه‌های بومی و درختی کاشته شده که به حداقل آبیاری و نگهداری نیاز دارند.
درختان به گونه‌ای جانمایی شدند که در تابستان از فضای داخلی در برابر تابش مستقیم نور خورشید محافظت کنند. با این حال، در زمستان که برگ درختان می‌ریزد، نور خورشید به داخل ساختمان نفوذ میکند و به گرمایش آن کمک میکند.
بیلگین می‌گوید: «این سازه تقریباً شبیه یک واحۀ واقعی است: یک مکان پذیرنده باد، بدون گرد و غبار و سایه‌دار. این سازه تقریباً به عنوان ماشینی عمل میکند که ماموریتش کمک به بهره‌وری انرژی ساختمان است.»
برخلاف حوزه گسترده پنل‌های خورشیدی که احساسی از بودن در یک محیط کاملا تکنولوژیکی را القا می‌کنند، حیاط و فضای داخلی با هدف القای حس انسانی و طبیعی ساخته شده‌اند.
این ساختمان با یک بام سبز تکمیل می‌شود که عایق است و یک سیستم جمع‌آوری آب باران در خود دارد که برای آبیاری گیاهان و محوطه‌سازی فیلتر می‌شود.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-179560
