زندگی زیبا

از کنار خیمه ­های محرم که رد می­ شوی، احساس غربت نمی­ کنی، فکر می­ کنی تو هم سهمی در آن داری. اصلا مال خودت هست مال نزدیک­ترین فردی که می­ شناسی. مال یک دوست صمیمی و قدیمی. این خیمه را دور نمی­ دانی و دور هم نمی ­زنی. درست روبروی آن می­ ایستی، نگاه می ­کنی. با این که دلت می­ خواهد مال خودت باشد دوست داری دیگران هم در آن حضور داشته باشند. فکر می­ کنی هر چه دیگران بیشتر باشند، بیشتر مال تو می ­شود. صمیمی­ تر می­ شود. با این همه فرقی نمی­ کند که خیمه با یک نفر تشکیل شده باشد یا میلیونی باشد. همه آنها بوی امام را می­ دهد. بوی شهادت را می ­دهد. و شهید، شاهد است و امام شهیدان بیش از هر کس دیگری شاهد است. ای امام شهادت و آگاهی، ما آمده­ایم تا با نام تو اعتبار پیدا کنیم و از مرگ دنیا به زندگی زیبا وارد شویم. دستان ما را بگیر و دلهایمان را با خیمه خودت، پیوند بده!