بیوگرافی سینا رازانی از تئاتر تا شهرت و محبوبیت در پدرخوانده

این بازیگر ابتدا در پاسخ به اینکه عامل موفقیت برنامه «پدرخوانده ۲» به عنوان یک رئالیتی شو چیست؟ خاطرنشان کرد: من فکر می‌کنم موفقیت رئالیتی‌شوی «پدرخوانده ۲» مربوط به عوامل و نکاتی می‌شود که باید از وجوه مختلف به آن نگاه کرد. در این برنامه یک بازی جهانی اجرا می‌شود که همین بازی به خودی خود محبوبیت دارد. از طرفی برای مردم جالب است که هنرمندان محبوبشان را در این موقعیت ببینند تا با آن‌ها بیشتر آشنا شوند.

او توضیح داد: در واقع این رئالیتی‌شوها کمک می‌کنند مخاطبان با نحوه معاشرت و همچنین برخورد این هنرمندان با مسائل آشنا می‌شوند و نکته دیگر این است که چون مسابقه مافیا یک مسابقه استنتاجی است و بازیکن برای پیشروی نیاز به فکر و تحلیل دارد مخاطب علاقه دارد ببیند که آن فرد خاص در این موقعیت چگونه با این چالش برخورد می‌کند و همچنین سعی دارد خود را هم درگیر این چالش کند به همین دلیل من فکر می‌کنم این درگیری مضاعف می‌شود و کمک می‌کند برنامه‌ای ساخته شود که برای بیننده‌اش قابل پیگیری است؛ چراکه ما می‌بینیم این برنامه با مدت زمانی شاید بیش از دو ساعت هم برای بیننده خسته‌کننده نیست.

ابتدا نگران بودم

رازانی در پاسخ به اینکه مواجه شدن مخاطب با شخصیت واقعی شما به عنوان بازیگر این نگرانی را به همراه نداشت که شاید این مواجهه منجر به قضاوت‌هایی درباره شخصیت شما شود؟ هم اظهار کرد: قطعاً این نگرانی وجود دارد و من هم به آن فکر کردم اما از نظر من درصدی از این هیجان و شور و اشتیاقی که در این برنامه وجود دارد به همین مسئله مربوط می‌شود. من نگران این هستم که مورد قضاوت مخاطب قرار بگیرم یا اشتباهی مرتکب شوم که مخاطب را عصبانی کنم. تصور کنید یک فوتبالیست ماه‌ها تمرین می‌کند و در تمرینات بارها پشت توپ قرار می‌گیرد و پنالتی می‌زند و هر بار هم گلزنی می‌کند و در یک مسابقه ویژه که مثلاً در جام جهانی است پنالتی را از دست می‌دهد و همه را از دست خودش عصبانی می‌کند.

وی در تکمیل همین صحبت‌هایش بیان کرد: از آنجا که این برنامه هم یک مسابقه واقعی است چنین حالتی دارد و ممکن است من در تمرینات خیلی خوب ظاهر شوم اما جلوی دوربین دچار اشتباهاتی شوم که منجر به شکست تیمم شود. این ترس از اشتباه و مورد قضاوت قرار گرفتن قطعاً وجود دارد اما همین شرایط و درگیری ما بازیگرها یکی از ویژگی‌های رئالیتی شو است که جذابیت اثر را دو چندان می‌کند. در واقع تماشاچی تمرین‌های ما را که شاید در آن‌ها عملکرد بهتری داشتیم، ندیده اما کوچکترین اشتباه ما جلوی دوربین را می‌بیند و این واقعاً ترسناک است.

بازیکنان فرصتی برای جبران اشتباه ندارند

بازیگر سریال‌های «جیران»، «هزاران چشم»، «شهریار»، «بچه‌های نسبتا بد» و «ایلدا» درباره اینکه در این رئالیتی شو بازیکنان فرصتی برای جبران اشتباه داشتند یا همه چیز واقعی و با قواعد بازی پیش می‌رفت؟ هم توضیح داد: بازیکنان «پدرخوانده ۲» هیچ فرصتی برای جبران اشتباهشان ندارند. همه آنچه که مخاطب می‌بیند با یک برداشت ضبط شده و اگر تعدد زاویه دید وجود دارد در واقع کات سینمایی نیست و دوربین سوئیچ می‌شود؛ چراکه فکر می‌کنم حدود ۲۰ دوربین در لوکیشن وجود دارد و همه دوربین‌ها هم خارج از کشتی هستند و زمان برنامه کاملاً رئال‌تایم است و ما اگر سه ساعت درگیر بازی بودیم زمان ضبط هم سه ساعت است.

رازانی همچنین در پاسخ به اینکه تغییراتی که در بازی مافیا برای برنامه «پدرخوانده ۲» صورت گرفته چقدر در موفقیت این برنامه تأثیرگذار بوده است؟ چنین گفت: مافیا یک بازی جهانی است و کسی نمی‌تواند آن را متعلق به خود بداند اما «پدرخوانده» بازی جهانی مافیا به روایت سعید ابوطالب است. تا جایی که من می‌دانم از بازی مافیا سناریوهای مختلفی اقتباس شده و بازی پدرخوانده یکی از همین سناریوها است. کاراکترها تغییر کرده‌اند و نحوه بازی نیز تغییر کرده است. به عنوان مثال شما در هیچ یک از سناریوها کارت آخر تعریف نشده و آقای ابوطالب در این نسخه از بازی این کارت‌ها را تعریف کرده است. در واقع من فکر می‌کنم هر کس می‌تواند روایت خودش را از این بازی داشته باشد.

سناریوی ابوطالب برای مخاطب ایرانی مناسب است؟

بازیکن «پدرخوانده» سپس در واکنش به این پرسش که چقدر سناریوی سعید ابوطالب از بازی مافیا برای مخاطب ایرانی مناسب است؟ مطرح کرد: بازی «پدرخوانده» در حالی که به تِم اصلی بازی مافیا وفادار است با شناختی که سعید ابوطالب از مدیا و رسانه دارد در بازی تغییراتی ایجاد کرده که بازی کاملاً شخصی شده است و تماشاچی با روایت سعید ابوطالب با این مسابقه همراه می‌شود. 

او تاکید کرد: آقای ابوطالب با یک مخاطب‌شناسی به این پرداخت از بازی مافیا رسیده است. من فکر می‌کنم ما ایرانی‌ها در ادبیات کهن‌مان و حتی ادبیات معاصرمان اصولاً قصه‌گو هستیم و به قصه علاقه داریم. اینکه در این برنامه ما یک کشتی در نظر گرفتیم، این کشتی «جک اسپارو» دارد و گرداننده بازی آقای کامبیز دیرباز هم در ابتدا با یک روایت و قصه، مسابقه را شروع می‌کند این مسابقه را حائز یک ویژگی کرده تا مخاطبی که با بازی مافیا آشنا نیست وارد یک قصه شود و از طریق قصه این برنامه را دنبال کند.

رازانی گفت: در واقع حتی اگر مخاطب بازی مافیا را نشناسد از آنجا که «پدرخوانده» قصه‌ای علاوه بر بازی مافیا دارد، تماشاگر وارد یک قصه می‌شود که او را به شکل دیگری با «پدرخوانده ۲» همراه می‌کند. به نظر من انتخاب قصه کاملاً هوشمندانه بوده و با خلق و خوی ما ایرانی‌ها همراه است و این اثر را چالش‌برانگیزترکرده است.

قبل از «پدرخوانده» مافیا بازی نکرده بودم

این بازیگر سینما و تلویزیون درباره اینکه پیش از «پدرخوانده» بازی مافیا را تجربه کرده‌ بود؟ توضیح داد: قبل از حضور در مسابقه «پدرخوانده» تجربه بازی مافیا را نداشتم اما تماشاچی فصل اول «پدرخوانده» بودم و آن را می‌شناختم. ما پیش از اینکه جلوی دوربین قرار بگیریم جلسات تمرینی بسیاری داشتیم و آقای مرتضی ابوطالب و آقای علی صفردوست دو مربی بسیار خوب ما بودند که ما بالای ۲۰ جلسه تمرین داشتیم و بعضی روزها حتی سه بار بازی می‌کردیم و در این بین به ما نکاتی را می‌گفتند و حتی تمرین ما به ۱۰ ساعت هم می‌رسید.

سینا رازانی در پاسخ به اینکه آیا بازخوردی از برنامه «پدرخوانده ۲» داشتید؟ خاطرنشان کرد: برخی دوستان به من لطف داشتند و نظرات مثبتی از آنها شنیدم و در صفحه شخصی‌ام هم از افراد آشنا به بازی مافیا تحلیل‌هایی شنیدم که خوشبختانه عملکرد من را در این بازی مثبت و درست می‌دانستند و این برای من بسیار دلگرم‌کننده بود و امیدوارم در ادامه بیننده‌ها را ناامید نکنم.

عکس سینا رازانی