روزنامه هم میهن در چهارمین سالگرد شیوع ویروس کرونا در جهان چهار اشتباه عجیب ایران در مواجه با ایرن ویروس را بازخوانی کرده است.
به گزارش هم میهن، این بخش از گزارش روزنامه را در ادامه میخوانید:
- همهگیری کووید19 یک بحران جهانی بود که زندگی میلیونها نفر را در سراسر جهان تحتتاثیر قرار داد. بهطرز غمانگیزی هم در روزهای اول، درک درستی از ویروس وجود نداشت و در نبود درمانها یا واکسنهای مؤثر، جان بسیاری گرفته شد. برخی از متخصصان میگویند، اقدامات مدیریتی در کشور ما چندان موفق هم نبوده است. مسعود یونسیان، اپیدمیولوژیست 4 اقدام اشتباه در ارتباط با مدیریت کرونا در کشور را تشریح کرد:
- اشتباه اول: اولین اقدام، گندزدایی خیابان و پیادهروها بود که هیچ شواهد علمیای پشت آن نبود. سازمانهای جهانی هیچ توصیهای دراینباره نداشتند. حتی در چین هم در روزهای اول این اتفاق رخ داد و دیگر چنین چیزی دیده نشد. رفتار یک کشور سند و حجت نیست. در چین حتی همان روزهای اول، مراقبان بهداشتی لباسهایی شبیه فضانوردان به تن میکردند، چون نمیدانستند بیماری تنها از طریق تنفس منتقل میشود، نه از طریق تماس با فرد مبتلا.
- اشتباه دوم: ایجاد تونلهای گندزدا یکی از عجیبترین اقدامات بود. ویروسی در حال تکثیر بود که از طریق تنفس منتقل میشد، درحالیکه این دستگاهها لباس و بدن افراد را گندزدایی میکردند. همان زمان نسبت به تامین و خرید این دستگاهها اعتراضاتی مطرح شد اما میگفتند این تجهیزات را ساخته و باید بفروشند. همان زمان اعلام شد، این دستگاهها مؤثر نیستند.
- اشتباه سوم: اعلام کردند که در یک منطقه آلوده، افراد حق ورود و خروج با ماشین شخصی را ندارند اما همزمان وسایل حملونقل عمومی برای ورود به آن مناطق آزاد بود و افراد میتوانستند بهراحتی تردد کنند. دقیقاً در وسایل حملونقل عمومی تراکم ویروس وجود داشت. این در حالی بود که یک مبتلا به کرونا، بهدلیل بروز نکردن علائم، یکی از عاملان انتشار ویروس در قطار، اتوبوس و هواپیما بود. ازسویدیگر زمانی که یک منطقه آلوده میشد، اعلام کردند که افراد با تست مثبت به آنجا سفر نکنند، یعنی کسی هم که بیمار میشد، نمیتوانست به شهر اصلی خود که آلوده اعلام شده بود، برود. کسی که ابتلا داشت، چه مشکلی برای یک منطقه دارای آلودگی میتوانست داشته باشد؟ همه اینها در شرایطی بود که افراد با تست منفی میتوانستند به همین مناطق سفر کنند.
- اشتباه چهارم: اقدام بعدی که منطقی نداشت، بستن پارکها بود. پاسخ مسئولان این بود که کار دیگری از دستشان برنمیآید و زورشان به کسبوکارهایی که در فضای سربسته فعال بودند، نمیرسد. پارکها تعطیل میشدند و کافهها و قلیانسراها باز بودند. مردم را از ورود به پارکها محروم میکردند، درحالیکه انتقال ویروس در این فضاها، نزدیک به صفر بود.
منبع: etemadonline-649304