به گفته اهالی در سه سال اخیر بیشتر جمعیت روستا به‌خصوص جوانان مهاجرت کردند و تنها افراد سالمند در روستای رزه باقی ماندند. بی‌آبی رمق مردم، درختان و تن خسته کویر را گرفته و چهره درختان را خشک کرده است جوانان درحالی‌که می‌توانستند بر روی زمین‌های کشاورزی کارکرده و منبع درآمدی داشته باشند با کمبود آب آشامیدنی و خشکسالی به شهرهای بزرگ مهاجرت می‌کنند.
مردم آب‌شور می‌خورند
اهالی روستا در مورد وضعیت خود می‌گویند: از ماه‌های گذشته در طول شبانه‌روز کمتر از یک ساعت آب آشامیدنی داشته‌ایم اما از روزی که بارندگی و سیل در شهرستان درمیان جاری‌شده این ساعت مقدار کمی افزایش‌یافته اما مردم آب‌شور می‌خورند بازهم خدا رو شکر راضی هستیم به رضای او؛ البته گلایه‌مندیم از مسئولان که به ما روستانشینان توجهی ندارند.
معضل مردم در رزه تنها کمبود آب و خشکسالی نبود بلکه منابع طبیعی هم برای آن‌ها مشکلاتی ایجاد کرده است؛ یکی از روستاییان دراین‌باره گفت: منابع طبیعی برای ما مشکلاتی ایجاد کرده و خانه و زندگی ما را انحصار کرده است. وی اظهار داشت: از سال 84 زمین‌های رزه را به نام خود ثبت کرده و بیشتر زمین‌ها حتی منازل که سال‌ها در آن زندگی می‌کنیم را ملی اعلام کرده است.
آب شرب نداریم!
رئیس شورای روستای رزه اظهار داشت: چند سال گذشته در این روستا چاه کشاورزی داشتیم که تعطیل شد و اکنون آب شرب هم نداریم. خاموشی چاه‌های کشاورزی، نبود آب آشامیدنی و خشکسالی، مهاجرت، سکوت فریادهای عطش این مردمان خسته‌دل را بی امید کرده است. محمد رامگو از مسئولان درخواست دارد به مشکلات مردم رزه بیشتر از این رسیدگی کنند چراکه اگر رسیدگی نشود همین جمعیت حاضر در روستا هم مهاجرت خواهند کرد. وی اظهار داشت: مردم روستا با کشاورزی و با آب زنده‌اند وزندگی می‌کنند و اگر کشاورزی نباشد درآمدی ندارند مسئولان باید فکر اساسی بردارند معضل بی‌آبی در حالی به جان روستای رزه افتاده که بزرگ‌ترین سد آبی استان خراسان جنوبی را در نزدیکی خود دارد.
رئیس شورای روستای رزه با اشاره به اینکه در حالی سد بزرگ رزه را در نزدیکی روستا داریم که زمین‌های کشاورزی از بی‌آبی خشک‌شده است اظهار داشت: مردم روستای رزه باوجود نزدیکی سد رزه به روستا هیچ بهره‌ای از آن نمی‌برند چون هیچ سهمی از آن ندارند. رامگو گفت: این در حالی است که 18 سال سد رزه در دست تعمیر بوده و مردم همین روستا برای آب به این سد کمک زیادی کردند به این امیدی که روزی این سد یاریگر مشکلاتشان باشد اما امروز حق استفاده از آن را ندارند.
مسئولان این روستا را دریابند!
وی می‌گوید: در نزدیکی روستا سد رزه را داریم اما هیچ منفعتی برای ما ندارد چون به افراد غیربومی اجاره داده‌شده و ما نمی‌توانیم کشاورزی کنیم. وی ادامه می‌دهد: اگر به مردم اجاره استفاده از آب سد داده می‌شد جوانان روستا می‌توانند در پایین‌دست سد، حوضچه ایجاد کرده و در آن به پرورش ماهی بپردازند که این امر باعث رونق اشتغال در روستا می‌شود. عضو شورای روستای رزه با انتقاد از آب منطقه‌ای می‌گوید: هر چه تلاش می‌کنیم تا جوانان را در روستای رزه نگه‌داریم و باوجود سد رزه پیشنهاد اشتغال به طرق مختلف می‌دهیم اما با مخالفت‌های آب منطقه‌ای و جهاد کشاورزی مواجه می‌شویم.
وی می‌افزاید: سهام سد را به افراد غیربومی داده و هنگامی‌که به ادارات مربوطه مراجعه می‌کنیم می‌گویند 5 میلیون تومان پرداخت کنید تا از سد سهام‌دار شوید حال‌آنکه من روستایی اگر 5 میلیون تومان سرمایه داشتم یک گاو خریداری می‌کردم تا از آن برای امرارمعاش خانواده استفاده می‌کردم نه اینکه سهامی بخرم که مشخص نیست تا چند زمان سودش برایم ریخته شود.
عضو شورای روستای رزه اظهار می‌کند: مسئولان مردم این روستا را دریابند آن‌ها خواستار توجه و رسیدگی بیش‌ازپیش شما هستند.
مردم هم می‌توانند سهام‌دار شوند
مدیرعامل آب منطقه‌ای خراسان جنوبی نیز اظهار داشت: 35 هکتار اراضی پایین‌دست سد رزه توسط جهاد کشاورزی آماده‌سازی شده و متولی اصلی آن جهاد است و برای بهره‌برداران از سد نیز جهاد کشاورزی متولی آن بوده و شرکت تعاونی تشکیل‌شده و شرایط و ضوابط و نحوه تعیین زمین و واگذاری آن توسط جهاد انجام می‌شود.
حسین امامی افزود: مردم روستا هم می‌توانند سهام‌دار شوند و در صورت موافقت اصولی از جهاد کشاورزی برای پروش ماهی اقدام کنند.
