روزنامه‌نگاران از دیرباز به عنوان سربازان خط مقدم حفظ آزادی بیان به رفع مطالبات مردم و بیداری جامعه می‌پرداختند و این امر را رسالت اصلی خود می‌دانستند اما برای بیان مشکلات صنفی خود همیشه الکن بوده‌اند.
اگرچه در کشورهای پیشرفته روزنامه‌نگاری در زمره یکی از معتبرترین شغل‌ها به شمار می‌رود اما روزنامه‌نگاران در ایران بدون چشم‌داشتی به مادیات تنها به خاطر تنویر افکار عمومی زندگی خود را وقف این حرفه مقدس کرده‌اند و تلاش کرده‌اند تا در راستای پیشرفت و توسعه ایران اسلامی گام بردارند.
متاسفانه امروز در بین برخی تشکل‌های بزرگ و کوچکی که به نام صنف روزنامه‌نگاران پا گرفته‌اند و دعوی حل مشکلات صنفی را دارند خبری از حریت دیده نمی‌شود، در کنار آن هم این انجمن‌ها تاکنون تأثیری در رفاه و حل معضلات نداشته‌اند بلکه با سیاسی‌کاری به این جایگاه لطمه زده‌اند.
انجمن صنفی روزنامه‌نگاران که هم لفظ صنف و هم لفظ روزنامه‌نگاران را یدک می‌کشد طی سال‌های اخیر با برخی اقدامات حاشیه‌ساز و سیاست‌مابانه از رسالت اصلی شکل‌گیری خود دور شده است و نه تنها به اهداف تأسیس خود نرسیده بلکه باعث تعطیلی مقطعی خود شده است.
طی روزهای اخیر نیز برخی مدعیان متولی‌گری این انجمن با غوغاسالاری کام روزنامه‌نگاران را تلخ کرده‌اند و باعث شده‌اند بذر ناامیدی در بین روزنامه‌نگاران پاشیده شود.
ما روزنامه‌نگاران با اعلام برائت از هرگونه اقدام تنش‌زای سیاست‌زده که منجر به ضربه خوردن به جایگاه والای این حرفه می‌شود می‌گوییم که انجمن صنفی روزنامه‌نگاران هیچ‌گاه جامعیت نداشته و اعضای آن حتی دربرگیرنده اقلیتی از این صنف هم نیستند و بر همین اساس نیز نمی‌تواند ادعایی از جانب ما کند.
در آخر به نیز همکاران خود در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران توصیه می‌کنیم تا به جای این قبیل اقدامات سیاسی‌کارانه و مظلوم‌نمایی‌های نخ‌نما به هدف اصلی تشکیل این انجمن بازگردند و سعی کنند تا شاید بخشی از مشکلات اعضای اندک خود را رفع کنند که البته با نگاه به پیشینه رفتارهای صورت گرفته امیدی به این امر نمی‌رود.
