بخش‌هایی از پاسخ های بهروز افخمی را مرور می‌کنیم.
*در این شرایط، زندانی کردن مردم در خانه، مشکلی را حل نمی‌کند.
*در کشورهایی مثل چین که همان آغاز پیدا شدن کووید ۱۹، با استفاده از روش‌های سرکوب، بیماری را کنترل کردند، هنوز ویروس از بین نرفته است. در این کشورها هم در واقع خطر از بین نرفته و مشکل به سال آینده منتقل شده است.
*این ویروس حدود یک صدم سالمندان و یک هزارم جمعیت کل هر کشور را خواهد کشت تا به شیوع کامل و مصونیت برسد. البته در آمریکا ممکن است این نسبت بیش از «یک به هزار» جمعیت باشد، چون تعداد سالمندان‌شان از ایران بیشتر است. انگلستان هم همین نسبت است.
*من از موقعی که قصد نوشتن این نامه را کردم،علاوه بر تحلیل آمار سایت ورلدمیتر، مطالعه مقاله‌های منتشر شده در سایت‌های علمی و سازمان بهداشت جهانی، با پزشکان زیادی هم صحبت و مشورت کردم. خیلی از پزشکان گفته‌اند این که کرونا بر می‌گردد و یک فرد مبتلا، ممکن است تنها چند ماه بعد دوباره بیمار شود، بی‌اساس است؛ چون در صورت پذیرفتن چنین فرضی، اصلا نباید واکسن ساخته می‌شد.
*با توجه به این‌که نیمی از مردم ایران تا الان کرونا گرفته و مصون شده‌اند، شما نمی‌توانید محدودیت ایجاد و همه‌جا را تعطیل کنید. نمی‌توانید کسانی را که به کرونا مبتلا شده و آن را رد کرده‌اند، مجبور کنید ماسک بزنند.
*به هر حال تعداد زیادی از دست تست در خواهند رفت؛چه آن‌ها که خفیف گرفته‌اند و اصلا نفهمیده‌اند و چه آن‌ها که علائمی داشته‌اند و فقط خود را قرنطینه کرده و آزمایش نداده‌اند یا کسانی که اصلا دوست نداشته‌اند تست شوند. اگر پزشکی نتواند همه این موارد را لحاظ کند، حرفه‌ای عمل نکرده است. پزشک همه این‌ها را باید حساب کند و بفهمد که آیا می‌توان جلوی شیوع را گرفت یا نه؟
*من با ماسک زدن سالمندان هم مسئله‌ای ندارم، حتی پیشنهادم این است بعد از کرونا به‌ویژه در فصل‌های سرد سال هم بهتر است ماسک بزنند. ولی با این‌که همه مردم را مجبور به این کار کنیم، مخالفم؛ چون برخی قبلا گرفته‌اند و بعضی اصلا به علت تنگی‌نفس نمی‌توانند ماسک بزنند. این‌ها در خیابان باید در مقابل نگاه‌های مردم، دائم توضیح بدهند که خیلی بد است.
