در یکی از سفرهای اخیرم به بلوچستان، ساعاتی را در محله‌های حاشیه‌نشین جنوب منطقه، به بررسی علل حاشیه‌نشینی از زبان ساکنان آن مناطق سپری کردم.
در این میان، فرصتی دست داد در کوچه خیابانهای خاکی جنوب استان، گذری هم به پیچ و خم زندگی اجتماعی روزمره مردم داشته باشم.
در گفت‌وگوهایی چندین ساعته با دلخوشی‌ها، تلخی‌ها، نداری‌ها، امیدها و نحوه گذران روزگار آنان همراه شدم: از بی‌شناسنامگی، در دسترس نبودن آب برای خوردن، نبودن کار تا مشکلات آدمهایی از آن سوی مرزهای پاکستان و افغانستان که در جستجوی زندگی بهتر، به اینجا پناه آورده‌اند...
جالب است که در آنجا حتی می‌توان ییلاق قشلاق کاری را شاهد بود. فردی را دیدم که برای فرار از زمستانهای سرد و کم شدن کار در شهرستان مراغه، در اینجا به کار و عرق ریختن مشغول بود.
در هر گوشه از این سرزمین، هرکس، داستان خاص خودش را دارد. اما یک خصوصیت بین این آدمها مشترک است: از هرچه کم دارند، اما از محبت و مهربانی سرشارند.
منبع: etemadonline-700697
