خوشحالی زودهنگام برای VAR ممنوع

رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: البته نمی دانیم باید خیلی زود برای حضور VAR دست و جیغ و هورا بکشیم یا کمی صبر کنیم. صبر برای این که ببینیم سرنوشت کمک داور ویدوئی به کجا خواهد کشید. آیا استفاده از کمک داور ویدوئی محدود به چند هفته ابتدایی خواهد شد یا کم کم همه لیگ را فرار می‌گیرد. آنچه به نظر می رسد این است که با برای خوشحالی زودهنگام عجله نکنیم و حداقل تا نیم فصل را به انتظار بنشینیم. اما در همین بازی‌های پنج شنبه و جمعه در استفاده از VAR مشکلات کوچکی بروز و ظهور پیدا کرد که باید برای حل آن به فکر چاره بود. زمانی که وجود اسکوربورد در ورزشگاه‌‌های ایران اجباری شد در ابتدا بازی ها به طور مستقیم از این مانیتورهای بزرگ در ورزشگاه پخش می‌شد اما در ادامه به خاطر اینکه صحنه‌های آهسته نیز به تصویر کشیده می‌شد و در مسائل داوری خود داوران را به اشتباه می‌انداخت و اعتراض هواداران و اعضای تیم‌ها را زیاد می‌کرد تصمیم به آن گرفته شد که دیگر صحنه‌های بازی از اسکوربورد ورزشگاه پخش نشود و فقط نتیجه به نمایش دربیاید. با ورود تکنولوژی کمک داور ویدئویی به فوتبال ایران اما پخش مسابقات به صورت مستقیم از اسکوربورد یک الزام است. با توجه به اینکه وی‌ای‌آر همه صحنه‌های مشکوک را مورد بازبینی قرار می‌دهد هم پخش بازی‌ها از اسکوربورد بازی‌هایی که VAR دارند، مشکل‌ساز نمی‌شود. با این حال در دو بازی حساس هفته نخست لیگ برتر میان پرسپولیس و ذوب‌آهن و استقلال و شمس‌آذر خبری از پخش مستقیم بازی و نمایش صحنه‌های مشکوک از طریق اسکوربورد نبود. در ورزشگاه‌های اراک و قزوین با وجود اینکه اسکوربردهای خوبی هم وجود ندارند و VAR هم بود اما بازی‌ها به طور زنده از اسکوربورد پخش نشد و حتی صحنه‌های مشکوک که از سوی داوران چک می‌شد نیز در هنگام بررسی به نمایش درنیامد که یک اتفاق عجیب به نظر می‌رسد. پیش از این شنیده شد این دستگاه‌ها مورد تایید صداوسیما نیستند و تصاویر قابل پخش برای کمک‌داوران ویدیویی و همچنین داور در کنار زمین، به مخاطبان و تماشاگران نشان داده نمی‌شود و آن‌ها را در ابهام و سردرگمی نگه می‌دارد. پس از انجام دیدارهای هفته نخست، شایعه مذکور مورد تایید قرار گرفت. اما موضوع نگران کننده دیگر استفاده از کمک داور ویدوئی تنها برای دو تیم خاص است که هم نوعی بی عدالتی را فریاد می زند و هم یکپارچگی مسابقات را زیر سوال می برد. به هر حال با تمام این اوصاف، آنچه عیان است اینکه فوتبال ایران در تمام ابعاد، چه از لحاظ فنی و چه از بعد سخت افزاری و تجهیزات به روز، فاصله زیادی با فوتبال دنیا دارد. البته نیازی به مقایسه با فوتبال اروپا نیست و همین کشورهای آسیایی هم از این حیث در رده بسیار بهتری از ایران قرار می‌گیرند. بنابراین طبیعی است که نگرانی‌های بسیاری از همین حالا برای فوتبالمان پس از ورود VAR وجود داشته باشد. این تکنولوژی نیاز به آموزش و داوران متخصص دارد که خلاهای موجود بر نگرانی‌ها می‌افزاید. نگرانی از جنس این که مسئولان فدراسیون فوتبال چگونه می‌خواهند برخی از ورزشگاه‌های کشور را که از داشتن حداقل امکانات هم محروم هستند به تکنولوژی کمک داور ویدوئی مجهز کنند؟ به هر حال آنچه از هفته نخست لیگ برتر مشخص شد این بود که مسئولان و تصمیم‌سازان فوتبال ایران در مجهز کردن ورزشگاه‌های تیم‌های لیگ برتری به سیستم وی‌ای‌آر ناکام بودند و این موضوع از همین حالا چالش‌های زیادی ایجاد کرده و طرفداران تیم‌های مدعی برگزاری فقط یک مسابقه با سیستم کمک داور ویدئویی را بی‌عدالتی محض می‌دانند که باید دید پاسخ فدراسیون به این انتقادات چطور خواهد بود و چه زمانی مهدی تاج و همکارانش موفق به تجهیز تمام استادیوم‌های 16 تیم لیگ برتری به سیستم کمک داور ویدئویی می‌‎شوند تا حداقل تیم‌های از سود کمک داور ویدوئی به طور یکسان بهره‌مند شوند.