دکتر شکوه مهربان‌کار گفت: ۷۰ درصد مبتلایان به دیابت در سن بالای ۴۰ سال به عفونت ریشه دندان و عفونت مزمن لثه مبتلا می شوند؛ به دلیل اینکه بیماری دیابت می تواند مقاومت نسوج اطراف دندان ( لثه و استخوان ) را نسبت به فعالیت های میکروبی کاهش دهد و این مسئله به دلیل اختلال در پاسخ های سلول های دفاعی بدن است.
او با یادآوری اینکه تغییرات خود بافت های نرم و استخوانی اطراف دندان هم در ایجاد زمینه مساعد موثر است؛ گفت: در ایجاد بیماری های دهانی و دندانی در دیابت علاوه بر خود دیابت، تحریکات موضعی نقش حساس و ویژه ای دارد؛ منظور از تحریکات موضعی، وجود پلاک های دندانی است که مجموعه ای از خرده های مواد غذایی، ترکیبات بزاقی و به ویژه میکروب های داخل دهان است.
مهربان‌کار افزود: اگر این پلاک های دندانی روزانه از روی دندان ها و لثه ها برداشته نشود، بعد از مدتی به علت رسوب تدریجی مواد معدنی روی آنها، سخت تر می شود، به طوری که حالت سنگی پیدا کرده و دیگر با مسواک قابل برداشتن نیست که به آن جرم دندانی گفته می شود.
مسئول واحد بهداشت دهان و دندان مرکز بهداشت شهدای انقلاب شیراز گفت: این جرم ها در هنگام مسواک کردن یا غذا خوردن باعث زخمی شدن و خونریزی لثه و تجمع میکروب در پلاک ها شده و به دنبال آن ترشح مواد سمی در اثر میکروب ها باعث آسیب های جدی تر می شود.
به گفته این دندانپزشک، از علائمی که می توان در دهان مبتلایان به دیابت مشاهده کرد، ترک گوشه لب ها در اثر کاهش ترشح بزاق و خشکی دهان، قرمزی شدید مخاط دهان و احساس سوزش است.
او خاطرنشان کرد: تشخیص زود هنگام التهاب بافت لثه امری بسیار مهم است؛ اگر چه التهاب لثه یکی از عوارض شناخته شده بیماری دیابت است، اما افراد مبتلا به دیابت که بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنند، در معرض افزایش خطر ابتلا به این نوع التهاب دهانی نیستند.
مسئول واحد بهداشت دهان و دندان مرکز بهداشت شهدای انقلاب شیراز گفت: از آنجایی که دیابت سال ها قبل از تشخیص در بیمار وجود دارد، دندانپزشکان نیز می توانند علائم کلینیکی هشدار دهنده دیابت را در بیماران تشخیص دهند و برای پیشگیری و درمان به متخصص ارجاع دهند.
انتهای پیام
