وی ادامه داد: سفر رئیسجمهور به نیویورک همزمان با تشدید فشارها به ایران به خاطر تحریمها و افزایش تنشها در خلیج فارس است و این امیدواری را ایجاد میکند که راهگشا در حل بن بستها باشد.
این کارشناس ارشد مسائل آمریکا با بیان اینکه سفر رئیسجمهور به نیویورک امیدواریهای بسیاری را ایجاد کرده که بتواند موقعیت متفاوتی را برای ایران و منطقه ایجاد کند، اظهار داشت: البته این موضوع بستگی به آن دارد که در نیویورک چه وضعیتی باشد و چه اتفاقاتی رخ دهد تا با لحاظ کردن شرایط مختلف، دیپلماسی جلو برود.
کارشکنیهای آمریکا برای منصرف کردن ایران از دیپلماسی است
حسینی درباره تاثیر کارشکنیهای آمریکا در انجام سفر هیات دیپلماتیک ایران به نیویورک هم تصریح کرد: عده زیادی در دولت آمریکا مایل به انجام این سفر نبودند و نمیخواستند گشایشی در عرصه دیپلماتیک برای ایران حاصل شود. در واقع، آنها نمیخواستند صدای ایران شنیده شود تا از این طریق ادعا کنند که توانستهاند ایران را منزوی کنند.وی با بیان اینکه کارشکنیهای آمریکا غیرمنتظره نبود، خاطرنشان کرد: ظریف از سوی آمریکا تحریم شده و محدودیتهای شدیدی برای او ایجاد شده است ولی شاهد هستیم که سفر کنونی وی تفاوتی با سفرهای قبل نداشته و وزیر امور خارجه دیدارها و مصاحبههایش را با همان کیفیت قبلی انجام میدهد.
این تحلیلگر ارشد مسائل سیاست خارجی افزود: اعمال محدودیتها برای روحانی و ظریف بیش از آنکه تاثیری در روند کاریشان در نیویورک داشته باشد، جنبه نمادین داشته و اثرگذار نیست. در واقع آن محدودیتها برای منصرف کردن ایران از دیپلماسی است که در این چارچوب، آنها موفق نشدند.
ایران دیپلماسی را کنار نمیگذارد
وی اضافه کرد: طرح امسال ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ادامه سلسله پیشنهادهای قبلی ایران به کشورهای منطقه از جمله تشکیل مجمع گفتوگوهای منطقهای و امضای پیمان عدم تعرض است و در اثبات این مهم است که ایران به صلح اعتقاد داشته و دیپلماسی را کنار نمیگذارد و کسانی که این درخواست را رد میکنند عامل بیثباتی و ایجاد ناامنی در منطقه هستند.
رئیس مرکز مطالعات جهانی شدن با بیان اینکه ما نباید فکر کنیم و امیدوار باشیم که طرح ایران بلافاصله مورد قبول قرار میگیرد، عنوان کرد: دلیل این مسئله آن است که هماکنون صداقتی در آمریکا و برخی از کشورهای منطقه وجود ندارد که دست دراز شده ایران را بفشارد و به آن پاسخ دهد. در عین حال این موضوع نشان دهنده آن است که ایران به ایجاد یک سلسله ترتیبات امنیتی که شامل همه کشورها شود، اصرار دارد و معتقد است میتوان این گونه یک همکاری دسته جمعی منطقهای برای ایجاد و استقرار صلح ایجاد کرد.
حسینی با اشاره به طرح ائتلاف دریایی علیه ایران از سوی آمریکا در خلیج فارس و تنگه هرمز یادآور شد: طرح آمریکا بر علیه ایران و شامل تعداد محدودی از کشورها است در حالی که تاکید ایران بر مجموعه کشورهای منطقه است که علیه هیچ کسی هم نیست و در نقطه مقابل طرح آمریکا در خلیج فارس است. اگر صداقتی در کشورهای منطقه درباره صلح و استقرار امنیت وجود داشته باشد، قاعدتاً امکان رد طرح ایران وجود ندارد ولی اگر این طرح مورد قبول قرار نگیرد، نشانه بیصداقتی آنها در ایجاد ثبات و استقرار امنیت است.
وی درباره ابعاد اقتصادی طرح ایران هم بیان کرد: تنگه هرمز به دلیل اهمیتی که در میان گذرگاهها و آبراهههای بینالمللی و ایجاد امنیت دارد، در ایجاد ترتیبات امنیتی و ثبات جهانی در تامین انرژی اثرگذار است. نکته بسیار مهمی که هماکنون در عرصه جهانی دارای اهمیت است، پیوند اقتصاد با امنیت است. به نظر میرسد رئیسجمهور با نگاه به این مسئله که ثبات پایدار موجب آرامش در تامین انرژی میشود، به جنبه اقتصادی طرح ایران اشاره کرده است.
این کارشناس ارشد مرکز بررسیهای استراتژیک درباره برخی واکنشهای داخلی پیش از انجام سفر روحانی به نیویورک درباره احتمال دیدار روسای جمهور ایران و آمریکا و طرح ادعاهایی مبنی بر توافق بدتر از برجام گفت: برخی دوستان داخلی اینگونه وانمود میکنند که ایران تحت هیچ شرایطی حاضر به گفتوگو و مذاکره نیست. بیان این موضوع نشانگر امتناع ایران از دیپلماسی است که وجهه خوبی را برای ایران به همراه نداشته و دیگران میتوانند از این طریق ایران را متهم کنند. توپ در زمین آمریکاییها استحسینی ادامه داد: صحبتی که ظریف با سیانان انجام داد یک ضد حمله تبلیغاتی به تصویرسازی جعلی از ایران و اتهامزنیها به تهران مبنی بر دیپلماسیگریزی است. این در شرایطی است که اگر ترامپ تصمیم درستی برای مذاکره با ایران انجام بگیرد هیچ منعی برای گفتوگو نداریم. شرط ایران برای مذاکره توقف تحریمها است و اگر این امر محقق شود، امکان بررسی درخواست گفتوگو وجود دارد.
وی با بیان اینکه هماکنون توپ در زمین آمریکاییها است و آنها هستند که باید تصمیم بگیرند که میخواهند با ایران مذاکره کنند یا خیر، اظهار داشت: تصور من آن است که آمریکاییها این کار را نخواهند کرد و اراده و عزم عملی برای گفتوگو با ایران ندارند. در آن شرایط، این ایران نیست که متهم به گریز از دیپلماسی میشود بلکه ایران میتواند آمریکا را به بیصداقتی متهم سازد.