روزنامه همشهری نوشت: روند ابتلا و مرگ اومیکرون همچنان صعودی است. براساس آمارهای رسمی اعلام شده از سوی وزارت بهداشت در ۲۴ ساعت اخیر، ١١٦ نفر جان خود را از دست دادند و بیش از ۳۹ هزار نفر به بیماران مبتلا به کرونا اضافه شدند.
متخصصان میگویند با وجود قدرت سرایت انفجاری سویه اومیکرون، بهترین تدبیر تعطیل چند روزه سراسری در کشور است. اما کمال حیدری، معاون بهداشت وزارت بهداشت، تعطیلی و قرنطینههای سراسری را تدبیر مناسبی نمیداند و میگوید: «۲ سال از شیوع کرونا در کشور میگذرد و در بحث تعطیلیها، بدترین استراتژی این است که تعطیلی عمومی اعلام کنیم. تأکید ما همان استفاده از ماسک و تزریق واکسن است، اما مورد مهمتر این است که ما از ستاد ملی مقابله با کرونا درخواست کردهایم که در مکانهای پرتجمع مانند ورزشگاهها یا مکانهای پردغدغه مانند مدارس و آموزشگاهها یا اماکنی که افراد به راحتی ماسکشان را برمیدارند مثل رستورانها، محدودیت جدی داشته باشند. با برخی از این محدودیتها، موافقت شد و برخی هم به اختیار استانداریها گذاشته شد.»
براساس اعلام حیدری، با توجه به وضعیت شیوع اومیکرون، احتمالا در پایان هفته آینده، وضعیت ملتهبی از نظر شدت گرفتن موارد ابتلا به اومیکرون، ایجاد میشود: «برخی معتقدند شاید از ۲ هفته دیگر، شاهد این وضعیت باشیم، هماکنون هم آمار بستریها حدود ۳ برابر روزهای قبل است و پیشبینی میشود که حدود یک میلیون نفر بستری شوند. شدت سرایت اومیکرون بسیار بالاست و بهصورت آتشفشانی یا آسانسوری آمار را افزایش میدهد. بسیاری از افرادی که نوبت دوم و سوم واکسن را زدهاند هم مبتلا شدهاند، اما عوارض اومیکرون کمتر از دلتاست و بهدلیل تزریق واکسن احتمال بستری شدن افراد کمتر است. البته با توجه به افزایش تعداد مبتلایان، جمعیتی هم کارشان به بیمارستان میکشد و برخی هم فوت میکنند، اما بیشتر افرادی آسیب دیدند که چند بیماری زمینهای داشتند و یا واکسن تزریق نکردهاند.»
او در پاسخ به این سؤال که چرا با وجود تأکید شدید بر رعایت پروتکلهای بهداشتی، این حوزه متولی مشخصی ندارد؟ توضیح میدهد: «رعایت پروتکلها بهترین استراتژی مقابله با کروناست. براساس تصمیمگیری ستاد ملی مقابله با کرونا، متولی رعایت پروتکلها هم خود مجموعهها هستند که باید بر رعایت آن، نظارت کنند. استفاده از ماسک در کشور اجباری است، اما اینکه کسی در مکانی پوشش ماسک را به خوبی رعایت نمیکند، کاری از دست ما برنمیآید، چرا که در این سطح وسیع ما نمیتوانیم چنین کنترلی داشته باشیم و اگر هم میسر باشد ابزاری برای جریمه کردن و تنبیه نداریم. باید در خود مجموعهها محرومیت از خدمات صورت بگیرد؛ مثلا از ورود یک فرد بدون ماسک به بانکها، مترو، ادارات و... جلوگیری شود.»