عزمی برای برخورد با «زغال‌گیری» از درختان بلوط زاگرس وجود ندارد

جنگل‌های زاگرس، منطقه‌ای استراتژیک برای کشور محسوب شده و معیشت 1.5 میلیون تن از  ساکنان این مناطق به جنگل‌های زاگرس وابسته است؛ از طرف دیگر، جنگل‌های زاگرس یکی از مهم‌ترین رویشگاه‌های جنگلی کشور هستند که بیش از 80 درصد عشایر و نیز بیش از 50 درصد دام کشور در این منطقه زندگی می‌کنند.
یکی دیگر از ویژگی‌های جنگل‌های زاگرس این است که، 40 درصد آب کشور در این منطقه تأمین می‌شود؛ همچنین جنگل‌های زاگرس 11 استان کشور را در برمی‌گیرد، به طوری که از استان آذربایجان‌غربی آغاز شده و تا ‌فیروزآباد فارس امتداد دارد.
حالا، عبدالرضا شجاعی‌نسب فعال زیست‌محیطی در حوزه جنگل‌شناسی و مقابله با آتش‌سوزی جنگل‌ها در یک برنامه تلویزیونی از پدیده‌ای به نام زغال‌گیری در جنگل‌‌های زاگرس نام برده و آن را یکی از عوامل آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس می‌داند.
وی تصریح کرد: با توجه به کمی بارش و خشک بودن منطقه، رویش درخت بلوط خیلی زمان‌بر بوده و طول می‌کشد؛ اصولا درخت بلوط، درخت بی‌رشدی است.
این فعال محیط زیست تأکید کرد: در یکی از مجلات آلمانی یا فرانسوی، مطلبی می‌خواندم که عنوان کرده بود، ارزش زیست‌محیطی درخت بلوط، شاید بالای چند صد میلیون یا میلیارد باشد، اما همین درخت را به خاطر ناآگاهی، بیکاری، فقر و یا هر چیزی که بخواهیم آن را نامگذاری کنیم، قطع می‌کنند.
شجاعی‌نسب اضافه کرد: بنا به دلایلی که عرض کردم، با تبدیل کردن این درخت‌ها به گونی‌های زغال، هر کدام را 500 هزار تومان می‌فروشند و این درختان بلوط، 500 هزار تومان توسط قاچاقچی درخت بلوط به فروش می‌رسد، متأسفانه شاهد چنین وضعیتی در زمینه نابودی جنگل‌های زاگرس هستیم.
وی تأکید کرد: متأسفانه قاچاقچیان به ارزش واقعی درخت واقف نیستند و صرفا برای کسب منفعت‌های مالی، این درخت‌ها را به زغال تبدیل می‌کنند و می‌فروشند.  
این فعال محیط زیست با بیان اینکه مشکل دیگر در زمینه قاچاق زغال، این است که متأسفانه برخوردی با قاچاقچیان صورت نمی‌گیرد، گفت: مثلا روستایی در نزدیکی شهرستان بهبهان قرار دارد که عامل اصلی تمام این فجایع و آتش‌سوزی‌ها در ارتفاعات، کوره‌های زغالی مردم همین روستا است.
شجاعی‌نسب در پایان خاطرنشان کرد: متأسفانه تاکنون هیچ اراده‌ای برای برخورد با پدیده زغال‌گیری وجود نداشته است