حیوان آزاری با نگهداری حیوانات لوکس!

از سوی دیگر رعایت نکردن بهداشت این حیوانات در خیابان ها یا معابر عمومی از سوی صاحبان این حیوانات را می‌توان یکی از دلایل انتقادهای وارده بر پدیده حیوان گردی دانست. همچنین روی آوردن برخی از افراد به نگهداری از حیوانات خاص را می‌توان مصداق بارز حیوان آزاری عنوان کرد، چرا که این کار می‌تواند موجب انقراض نسل حیوانات شود، از این‌رو برای بررسی پدیده حیوان گردی و آثار آن در جامعه، به تهیه گزارش از علی اصغر کیهان‌نیا، مشاوره خانواده، سهیل رضایی، مدیر بنیاد فرهنگ زندگی و نسیم شعبان‌زاده، کارشناس ارشد انسان شناسی اقدام کرده ایم.

یک مشاور خانواده درباره رواج پديده حيوان گردي در كشور به«آرمان» مي‌گويد: به دليل كاهش عمر رابطه ها، افراد به نگهداري از حيوانات روي مي‌آورند تا از اين طريق نياز به محبت و دوست داشتن و همچنين دوست داشته شدن را تا حد زيادي برطرف كنند. علي اصغر كيهان‌نيا مي افزايد: امروزه بسياري از افراد براي تامين نيازهاي عاطفي خود از حيوانات استفاده مي كنند و هر كس متناسب با سليقه خود حيواني را انتخاب و با آن زندگي مي كند كه البته در بيشتر موارد افراد به انتخاب سگ يا گربه روي مي آورند، چرا كه هم نگهداري و مراقبت از اين حيوانات راحت است و هم اينكه تامين هزينه هاي آنها مقرون به صرفه تر از حيوانات دیگراست. او درباره نقش تجمل گرايي در نگهداري از حيوانات تاکید می‌کند: امروزه برخي از افراد به دليل فخر فروشي و نشان دادن اين موضوع كه به طبقه خاصي تعلق دارند، اقدام به خريد يا نگهداري برخي از حيوانات خاص مي‌كنند كه اين خود مي تواند نشان از بسياري خلأهاي رواني يا اجتماعي در فرد باشد. كيهان نیا در ادامه مي‌افزايد: اين دسته از افراد ديگر هيچ محبتي از حيوان دريافت نمي كنند يا اينكه حيوان نيز به خلق و خوي كه دارد، به‌طور حتم نمي تواند محبتي به اين فرد داشته باشد. امروزه انتخاب حيوانات لاكچري در بسياري از افراد نشانه تشخص است. از اين‌رو بسياري از افراد براي جبران خلاهاي اجتماعي خود به اين كار روي مي آورند. او مي گويد: خريد و نگهداري حيوانات خاص بيشتر در ميان افراد نوكيسه ديده مي شود. اين مشاورخانواده بر اين باور است كه مي‌توان پديده حيوان گردي را از دو جنبه مورد بررسي قرار داد، ادامه مي دهد: در جنبه اول حيوان به‌طور طبيعي نياز به دويدن دارد، اما در جنبه ديگر فردي كه اقدام به نگهداري اين حيوان مي كند، قصد نمايش يا خود نمايي دارد و مي خواهد به ديگران گوشزد كند كه از چه طبقه اجتماعي برخوردار است، چرا كه به‌طور كلي بسياري از افرادي كه اقدام به اين كار مي کنند جزو قشر مرفه جامعه هستند يا اينكه در ظاهر مي خواهند خود را متعلق به اين طبقه عنوان كنند. او تاکید می‌کند: در بيشتر مواردي كه فرد اقدام به نگهداري حيوانات خاص می‌كنند مي خواهد به‌طور غير مستقيم اين پيام را به مخاطب برساند كه به يك طبقه ممتاز اجتماعي تعلق دارد و هزينه هاي نگهداري يا مراقبت اين حيوان خاص را نيز دارد.

نگهداری حیوانات و علائم بیماری روانی 

كيهان‌نيا نگهداري اين نوع حيوانات خاص را نشان از وجود بيماري هاي رواني مي‌داند و مي افزايد: هر نوع رفتاری نشان از يك خلأ عاطفي دارد، افرادي كه جدا مي شوند يا به هر دليلي با شكست عشقي مواجه مي شوند، دنبال يك جايگزين هستند تا بتوانند مكانيزم دفاع رواني خود را در حالت تعادل قرار دهند كه اين خود يكي از بزرگترين اشتباهات رايج افراد است. او در ادامه بيان مي‌كند: بسياري از افراد بلافاصله بعد از شكست عشقي به نگهداري و مراقبت از حيوان روي مي آورند و قصد دارند تا تمام محبت و علاقه اي كه بايد از جنس مخالف دريافت كنند را به واسطه حيوان دريافت كنند. اين افراد به مرور زمان ديگر حاضر نيستند با جنس مخالف رابطه برقرار كنند يا زندگي كنند، چرا كه آن محبت مورد نظر خود را به‌طور كامل و بدون هيچ قيد و شرطي از حيوان دريافت مي كنند. علي اصغر كيهان نيا در پايان خاطرنشان كرد: جايگزين عاطفي كردن انسان با حيوان مي تواند تبعات منفي گسترده اي را به مرور زمان به جامعه تحميل كند از اين‌رو توصيه مي شود هيچ گاه حيوان را به عنوان جايگزين عاطفي براي خود انتخاب نكنند.

تفاخر اجتماعی با نگهداری از حیوانات خاص

در ادامه مدير بنياد فرهنگ زندگي درباره رواج پديده حيوان گردي به «آرمان» مي گويد: نمي توان به‌طور كلي پديده حيوان گردي يا نگهداري از حيوان را رد كرد و بر آن برچسب زد. سهيل رضايي مي‌افزايد: بنده به‌طور كامل با پديده حيوان گردي مخالف نيستم، اما به طور كلي بايد در ابتدا اين از منظر آسيب هاي اجتماعي مورد بررسي قرار داد. او در ادامه بيان مي‌كند: نگهداري از حيوان هيچ آسيبي ندارد، بلكه مي تواند مزاياي بسياري را به دنبال داشته باشد، چرا كه امروزه در سطح شهر هيچ اثري از حيوانات به چشم نمي‌خورد و اين نبود حيوانات مي تواند يك قربت را براي انسان تداعي كند. رضايي مي گويد: در جوامع روستايي به وفور شاهد زندگي حيوانات در كنار انسان‌ها هستيم كه اين خود هيچ مساله يا مشكلي را به وجود نمي آورد و شاهد هیچ انگ زنی نیز نیستیم، چرا که فرهنگ و خواسته مردم این گونه ایجاب می کند. او در ادامه می افزاید: در کشورهای دیگر همچون ترکیه سگ‌ها مورد نظارت مستقیم شهرداری قرار دارند و دارای کد مشخصی هستند که این خود می تواند در مسائل مختلف مانند غذا، درمان یا موارد دیگر به شهرداری کمک کند و حتی سگ هایی که صاحب ندارند نیز مورد حمایت قرار می گیرند. رضایی در ارتباط با نحوه نگرش مردم نسبت به نگهداری از حیوان می‌گوید: در جامعه ما یک نوستالژی نامناسبی نسبت به نگهداری برخی از حیوانات وجود دارد که این خود باعث بروز عکس العمل های نامناسب از سوی برخی از افراد شده است. مدیر بنیاد فرهنگ زندگی در ارتباط با نگهداری از حیوانات خاص این گونه اظهار نظر می کند: نگهداری از حیوانات خاص بیشتر جنبه تفاخر اجتماعی دارد که البته این مهم هیچ ارتباطی با پدیده حیوان گردی یا نگهداری از حیوانات ندارد. سهیل رضایی در پایان خاطرنشان می کند: نگهداری یک حیوان خاص نشان از تهی بودن افراد دارد، چرا که این مهم حیوان آزاری محسوب می شود، چون بیشتر این حیوانات خاص باید در طبیعت حضور داشته باشند و وقتی آنها را در داخل قفس قرار می دهیم و از طبیعت دور می کنیم، یک ظلم است، در بیشتر موارد این افراد از خلأ هویتی رنج می برند و این حس را دارند که به تنهایی هویت جذابی ندارند و چیزی برای نشان دادن به دیگران ندارند و در کنار یک حیوان خاص بهتر و راحت تر دیده می شوند که این خود نشان از یک اختلال هویتی دارد.

تنهایی عامل اصلی نگهداری از حیوان

در ادامه یک کارشناس ارشد انسان شناسی در ارتباط با رواج پدیده حیوان‌گردی به «آرمان» می‌گوید: اولین مساله ای که در این خصوص باید بدان توجه داشت، این است که چه چیزی باعث رواج بیش از اندازه پدیده حیوان گردی شده است. به‌طور کلی امروزه افرادی هستند که با نباتات گیاهان یا حیوانات زندگی می کنند که این خود می‌تواند نشان از تنهایی و مسائلی از این دست داشته باشد. نسیم شعبان‌زاده با اشاره به مطلب فوق می افزاید: در بیشتر موارد افراد سعی دارند با نگهداری از حیوانات خلأهای عاطفی یا روانی خود را برطرف کنند. او سگ را حیوان وفادار می‌داند و ادامه می دهد: بیشتر افرادی که اقدام به نگهداری از حیوانات و به ویژه سگ می کنند، شکست عشقی خورده‌اند و ارتباط با انسان را محکوم به شکست می‌دانند و برای جبران آن به نگهداری از سگ روی می آورند. او درباره بررسی ابعاد اجتماعی پدیده حیوان گردی می گوید: در بعد اجتماعی پدیده حیوان گردی دیگر تنها بحث وفاداری مطرح نخواهد بود و بحث حمایتی نیز به آن اضافه خواهد شد، چرا که افرادی که از نظر حمایتی با مشکل مواجه هستند، حیوانات بزرگ جثه را نگهداری می‌کنند. شعبانزاده نگهداری از حیوانات خاص را نشان از وجود خلأهای عاطفی یا روانی می‌داند و می‌افزاید: بیشتر افرادی که اقدام به نگهداری از حیوانات خاص و گران قیمت دارند، در گذشته یا در حال با آسیب های اجتماعی متعدد مواجه بودند؛ بنابراین می خواهند از این طریق سرپوشی بر این مشکلات بگذارند و خود را قوی نشان دهند. همچنین وجهه ای از خشم یا خشونت را در آنها می توان مشاهده کرد. او در ادامه می‌گوید: نگهداری این حیوانات خاص که باید در طبیعت حضور داشته باشند، مصداق بارز حیوان آزاری است و انتظار می رود با این افراد برخورد جدی شود، چرا که نگهداری این حیوانات می تواند موجب انقراض نسل آنها شود. شعبان‌زاده می‌افزاید: نگهداری از حیوانات خاص یک نوع مسیر انحرافی به حساب می آید که بیشتر به‌دلیل لذت جویی صورت می گیرد. امروزه ما شاهد کوتاه شدن عمر لذت جویی در افراد هستیم و به راحتی و با سرعت زیادی لذت جدیدی جایگزین لذت دیگر می شود که این خود یک نوع تکنوپولی محسوب می شود. او در خصوص تکنوپولی( سیطره فناوری‌های نوین بر فرهنگ) می‌گوید: تکنوپولی تسلیم فرهنگ به فناوری است که در این فضای تکنیکال به وفور اتفاق می افتد، چرا که همه چیز به سرعت در حال انجام است و این سرعت حتی در فرهنگ نیز به چشم می خورد، این مهم ناخودآگاه به فضای ذهنی و ژنتیکی افراد نیز راه پیدا می کند و سپس در تمام ابعاد زندگی افراد نیز به مرحله اجرا در خواهد آمد. شعبان‌زاده در پایان یادآور می شود: نگهداری از حیوان می تواند به کمال جویی افراد کمک کند، چرا که در برخی از موارد افراد توانسته‌اند به سمت درستی هدایت شوند.