شهرام امیری با اشاره به تاثیر آلاینده‌های جوی در اصفهان در خصوص تاثیر خشکسالی و فرونشست بر روی بناهای تاریخی اظهار داشت: باید توجه داشت که این پدیده همه اجزای شهر اصفهان را به دلیل دشتی بودن این منطقه تهدید می‌کند.
وی اضافه کرد: باید توجه داشت که تنش‌های ایجاد شده ناشی از قطع و وصل شدن مکرر رودخانه زاینده رود به بناهای این شهر آسیب می‌زند.
این کارشناس میراث فرهنگی با بیان اینکه هدف نیاکان ما از بنا کردن شهر اصفهان در این منطقه دشت گونه بودن آن و وجود رودخانه زاینده رود بوده است، ابراز داشت: باید توجه داشت حیات در این منطقه تا نطنز بسته به آب زاینده رود است و از این رو قطع جریان دائمی زاینده رود همه موجودات این منطقه را آزار می‌دهد.
وی افزود: هر چند آبرسانی به کشاورزان از طریق کانال‌های آب انجام می‌شود اما باید توجه داشت که اغلب این کانال‌ها سیمانی است و بخش قابل توجهی از آب‌های زیرزمینی دشت اصفهان که تا منطقه برخوار ادامه می‌یابد از رودخانه زاینده رود تامین می‌شود و به همین دلیل تنش‌های ایجاد شده خطر فرونشست را تشدید می‌کند.
امیری با بیان اینکه جریان دائمی زاینده رود تنها برای زیبایی و حفاظت از بناهای تاریخی اصفهان نیست، اضافه کرد: دراین زمینه برای ادامه حیات و جلوگیری از فرونشست نیاز به جریان دائمی رودخانه زاینده رود داریم.
وی ادامه داد: هر چاهی که در منطقه دشت بزرگ اصفهان حفر می‌شود از آب زاینده رود تغذیه می‌کند و آب چاه‌های زیرزمینی را نیز تامین می‌کند.
لزوم ایجاد دوباره دریاچه پل خواجو برای پرشدن سفره‌های آب زیرزمینی
این کارشناس میراث فرهنگی با بیان اینکه در زمان صفویه در محدوده پل جویی تا پل خواجو دریاچه‌ای وجود داشت که آن را تخته بند می‌کردند و از آب این دریاچه آب‌های زیرزمینی را تامین می‌کردند که امروز نبود این دریاچه همانند غایب بزرگی است که باید برای حضور مجدد آن برنامه‌ریزی کنیم.
وی در خصوص تاثیر آلاینده‌ها بر بناهای تاریخی اصفهان ابراز داشت: این بناها به دلیل نوع مصالحی که در آنها به کار رفته از آلاینده‌های جوی تاثیرپذیری بالایی دارند که در این زمینه باید به تاثیر آلودگی صوتی نیز بر این بناها اشاره کنیم.
امیری با بیان اینکه آلاینده‌های جوی چهره میراث تاریخی اصفهان را کدر کرده و این متریال را از بین می‌برد، ادامه داد: اغلب متریال استفاده شده در این بناها چوب، گچ و کاشی است و با اولین بارش و پایین آمدن ذرات معلق در هوا باران اسیدی را داریم که این باران آسیب جدی به بناهای تاریخی وارد می‌کند.
افزایش سرعت فرسودگی بناهای تاریخی اصفهان تا ۱۰ سال
وی با بیان اینکه طی سال‌های اخیر شاهد افزایش سرعت فرسایش بناهای تاریخی در شهر اصفهان هستیم، اظهار داشت: عمده این فرسایش‌ها را می‌توان در روند فرسوده شدن گنبد مدرسه چهارباغ، گنبد مسجد امام و گنبد مسجد شیخ لطف‌الله جست‌وجو کرد.
این کارشناس میراث فرهنگی با بیان اینکه سرعت فرسوده شدن مصالح ساختمانی بناهای تاریخی در اصفهان بیش از ۱۰ سال کاهش یافته است، ابراز داشت: در گذشته این بناها هر ۳۰ سال یکبار مرمت و بازسازی می‌شد و این در حالی است که این بازه زمانی به حدود ۲۰ سال کاهش یاقته است.
وی افزود: از سوی دیگر آلودگی‌های صوتی نیز تاثیرات مخربی بر روی آثار تاریخی اصفهان داشته به گونه‌ای که طی چند روز اخیر اجرای پروژه عمرانی در خیابان آمادگاه منجر به ورود خسارت به گنبد مدرسه چهارباغ شده است.
امیری ادامه داد: هیلتی‌های مورد استفاده برای سنگ فرش کردن خیابان آمادگاه منجر به ایجاد این آسیب شده است.
