همه‌چیز درباره زانو‌های پرانتزی در کودکان

محمدرضا امید ظهور متخصص طب فیزیکی و توان بخشی درمورد اختلالات راه رفتن در کودکان اظهار کرد: کودکان معمولاً در یک سالگی شروع به راه رفتن می‌کنند و حدود ۴یا ۵ سالگی راه رفتنشان شبیه به افراد بالغ می‌شود.
او گفت: باید در نظر داشت که راه رفتن حاصل فرآیندی است که براساس عملکرد تعداد زیادی عضله و مفصل ایجاد می‌شود؛ بنابراین در موقع بررسی راه رفتن کودکان یکی از عواملی که مورد توجه قرار می‌گیرد مدل راه رفتن است که باید حالت و شکل طبیعی را داشته باشد.
امید ظهور بیان کرد: از انواع غیر طبیعی راه رفتن کودکان که می‌تواند بیانگر نوعی اختلال باشد این است که کودک به هنگام راه رفتن پنجه‌های پا را به سمت داخل می‌دهد و یا این که روی پنجه پا راه می‌رود. این عوامل حتماً باید بررسی شود، زیرا می‌تواند با توجه به اثری که روی مفاصل دیگر می‌گذارد باعث بروز مشکلاتی برای فرد شود.
این متخصص طب فیزیکی و توان بخشی افزود: مورد دیگری که باید هنگام راه رفتن کودک بررسی شود اعضا و مفاصلی مانند: مچ پا، زانو، لگن، چگونگی مدل راه رفتن و قوس پا است. البته در ابتدا مواردی که حتما باید به آن توجه شود مچ پا و زانو است.
او با اشاره به اینکه صافی کف پا به تنهایی مشکل جدی محسوب نمی‌شود، اظهار کرد: یکی از مواردی که بسیار باید به آن دقت شود و خانواده‌ها با آن درگیر هستند صافی کف پا است. گاهی اوقات صافی کف پا با مواردی مثل چرخش مچ پا همراه می‌شود که در چنین شرایطی کودک حتماً باید تحت درمان قرار گیرد. مورد دیگری که درمورد کف پای صاف باید به آن توجه کرد مدل زانو‌های کودکان است و باید توجه داشت که زانو‌ها نباید عقب رفتگی داشته باشند.
این متخصص طب فیزیکی و توان بخشی گفت: همچنین خانواده‌ها به شدت نگران پرانتزی و یا ضربدری بودن زانو‌ها هستند که در این مورد باید گفت از سن ۱۸ ماهگی تا ۲ سالگی به طور طبیعی پا‌ها حالت پرانتزی دارند و جای نگرانی نیست، اما از بعد از ۱۸ ماهگی تا حدودی صاف می‌شود و تا ۳ یا ۴ سالگی باز هم حالت ضربدری دیده می‌شود، اما بعد از آن باید کم کم به حالت طبیعی خود باز گردد.اگر کودکی در سن ۶ سالگی پا‌های ضربدری داشته باشد حتما باید مورد درمان قرار گیرد.
او در پایان مطرح کرد: بعد از تشخیص اختلال در راه رفتن خانواده‌ها نباید نگران باشند، زیرا با توجه به این که کودک در سن رشد قرار دارد حرکات اصلاحی و تمرینات لازم به کودک داده می‌شود که در صورت انجام آن‌ها مشکل حل خواهد شد، اما اگر در سنین کودکی اختلال در راه رفتن تشخیص داده نشود با افزایش رشد میزان انحراف نیز افزایش می‌یابد.