بدترین مشاور برای افسردگی شخصی است که اولا تحصیلات دانشگاه در رشته های روانشناسی داشته باشد، دوما مجوز فعالیت از سازمان های مربوطه در ایران مانند سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران داشته و بتواند با تجربه بالا به مراجع کمک کند. اما در عمل می بینیم مشاوران بد حال مراجعین افسرده را بدتر می کنند. به همین دلیل در این مقاله درباره ویژگی های مشاور افسردگی بد می پردازیم تا با دقت بیشتر متخصص خود را انتخاب کنید.
مشاورای بد چه ویژگی هایی دارند؟
تعدادی از این مشخصات بعد از جلسه اول مشخص می شوند، اما تعدادی را می توانید پیش از برگزاری مشاوره متوجه شوید. اما پیشنهاد میکنیم با انتخاب مجموعه ای معتبر که متخصصین خود را گلچین کرده و روند جلسات را پیگیری میکند، تجربه ای مساعد از مشاوره داشته باشید. اگر قصد خرید با کیفیت ترین مشاوره تلفنی افسردگی اینجا کلیک کنید. اگر خودتان هم مجموعه ای را پیشنهاد میکنید حتما با ما به اشتراک بزارید.
گوش نکردن یا پاسخ ندادن
این واضح ترین مورد است. درمانگران باید به حرف های شما گوش دهند و به آن ها پاسخ دهند. اگر به وضوح تلاش کافی برای درک شما و ارائه راهنمایی ندارند، وقت آن رسیده است که عکس‌العمل نشان داده و فرد بهتری را پیدا کنند.
قضاوت در مورد شما بدترین کار یک مشاور روانشناس بد است
قضاوت در مورد مراجعین به گونه ای که باعث شرمساری آن ها شود، مضر است و مانع پیشرفت درمان می شود. نباید این کار را تجربه کنید.
به شما می‌گویند چه کار باید بکنید
برای درمانگران خوب است که در صورت درخواست مشاوره، افکار و نظرات خود را با شما در میان بگذارند، اما نباید به شما دستور دهند. درمان قرار است شما را توانمند کند و به شما مهارت های شناختی برای تصمیم گیری های عالی بدهد. گفتن اینکه چه کاری انجام دهید این هدف را شکست می دهد و از نظر اخلاقی درست نیست.
تحمیل باورهای دینی، معنوی، سیاسی یا اجتماعی به مراجع
درمانگران باید به باورهای مذهبی، معنوی، سیاسی و اجتماعی شما احترام بگذارند. این به معنای تحمیل نکردن باورهای آن ها به شماست. هر شخص باورهای خاص خود را دارد، نباید آنها را به تمسخر گرفته و سعی در تغییر آنها داشته باشد.
به عنوان مثال، اگر درمانگر به دلایل مذهبی با سقط جنین مخالف باشد، حق ندارد آن را در طول درمان مطرح کند یا از آن به عنوان انگیزه ای برای مشاوره دادن به مراجعه کننده در مورد مسائل مربوط به سقط جنین استفاده کند.
حساس نبودن به باورها یا پس زمینه
درمانگران باید به تفاوت های بین خود و مشتریانشان احترام بگذارند. راهنمایی آن ها باید باورهای شما را توجیه کند.
متاسفانه یک مشاور روانشناس بد سعی دارد افکار و خواسته های ذهنی و باورهایی که بعضا انتخاب خودش هم نبوده را به مراجعین القا کند. این کار باعث ایجاد حس بی اعتمادی شده و افراد را نسبت به روند جلسات بی میل می کند.
شکستن اعتماد به نفس
یک درمانگر از نظر قانونی موظف است از حریم خصوصی شما محافظت کند. او تنها در صورتی باید اطلاعات محرمانه را به اشتراک بگذارد که برای نجات جانش ضروری باشد.
شاید در روند جلسات مراجعین احساس کنند اعتماد به نفسشان خدشه دار شده است. این اتفاق در بعضی رویکردهای درمانی رخ می دهد، اما مشاور بد از روی عمد دست به این کار می زند.
تشویق شما به سرزنش کردن همه به خاطر مشکلتان
شما می خواهید که یک درمانگر در کنار شما باشد، اما اگر او شما را تشویق کند که تمام مسائل خود را گردن دیگران بیندازید، به شما کمک نخواهد کرد. درمان قرار است به شما قدرت پذیرش مسئولیت و زندگی بهتر را بدهد.
القای احساس شرمندگی به خاطر وجود مشکلات روانی
اگر شما یک بیماری روانی دارید، درمانگر شما باید آن بخش از هویت شما را بپذیرد. نباید طوری رفتار کند که خجالت بکشید. در اینجا مثالی از یک درمانگر آورده می شود که با گفتن اینکه فرد مبتلا به اختلال دوقطبی است نباید آن را به کسی بگوید:
«در حالت شیدایی، اظهار به دو قطبی بودن مانند این است که همجنس گرایان در ماردی‌گراس همجنس گرایی را ترویج می کنند. خب مطرح کردنش در اینجا اشکال ندارد، اما در مکان دیگر واقعا خطرناک است. این آموزش نیست، بلکه حقیقت محض است.»
صحبت کردن بیش از حد در مورد خودش
برای درمانگران خوب است که کمی در مورد خودشان صحبت کنند. گاهی اوقات به ایجاد یک اتحاد درمانی قوی کمک می کند که نتایج مثبت در درمان را افزایش می دهد.
با این حال، اکثر درمان ها باید در مورد شما باشند. چرا که بابتش پول می‌پردازید! متاسفانه این رفتار بر مراجعینی که نشانه های افسردگی در آنها دیده می شود تاثیر مخرب داشته و حالشان را بدتر می کند.
وادار کردن شما به صحبت کردن در مورد چیزی که نمی خواهید در مورد آن صحبت کنید یا هنوز آماده نیستید
شما هزینه درمان را می پردازید، بنابراین باید تصمیم بگیرید که چگونه پیش رود. درمانگران باید به آن احترام بگذارند و در مورد مسائل صبور باشند. آن ها می توانند شما را راهنمایی کنند، اما اگر بگویید که موضوع را تغییر دهند، نباید نادیده بگیرند. باید صبر کنند و به آرامی، به تدریج شما را به سمت موضوع هدایت کنند.
عجله در تشخیص یا تشخیص بیش از حد
هر مشکلی نیاز به برچسب بالینی ندارد. گاهی اوقات عجله در تشخیص فرد می تواند منجر به تشخیص اشتباه یا تشخیص بیش از حد شود.
این کار غیرانسانی هم هست. یک درمانگر باید ابتدا شما را به عنوان یک فرد درمان کند، سپس به مسائل سلامت روان شما بپردازد. اگر بلافاصله درخواست تشخیص ندهید، این نباید اولین بخش از تجربه درمانی شما باشد.
دفاع بیش از حد در برابر بازخورد یا انتقاد
اگر به مشاور روانشناس خود بگویید که اشتباه کرده است یا نیاز به حل مشکلی دارد، او باید با آرامش و پختگی پاسخ دهد. از طرف دیگر، درمانگران بد کنترل احساسات خود را از دست می دهند، بیش از حد دفاعی می شوند یا از شما انتقاد می کنند.
نوع واکنش آنها نشان دهنده مشکلات و چالش هایی است که با آن دست به گریبان هستند. مشاورانی اینچنین حال افراد افسرده را بدتر می کنند.
فشار آوردن بیش از حد به رویکرد درمانی
درمانگران نباید هر چیزی که با آن سر و کار دارید را در چارچوب یک رویکرد درمانی قرار دهند. اگر شما در مورد آسیب های دوران کودکی صحبت میکنید، اولین پاسخ درمانگر شما نباید این باشد: «بیایید ببینیم فروید در این مورد چه می گوید.»
استفاده صحیح از رویکردهای درمانی زمانی مناسب است که فرد بتواند مشکل مراجع را بررسی کرده و بتواند راهکار ارائه دهد. اصرار بی مورد برای استفاده از رویکردهای مورد علاقه برای بیماری های غیرمرتبط فقط نتیجه عکس خواهد داد.
مشاور بد و غیرحرفه ای سعی می کند دوستتان باشد
درمانگر نباید از شما بخواهد که به عنوان دوست با هم وقت بگذرانید. این موضوع بر بی‌طرفی و عینیت در طول درمان تاثیر منفی می‌گذارد.
دوستی با مراجع در روند جلسات مشاوره افسردگی تاثیر مخرب داشته و در بیشتر مواقع نتیجه عکس می دهد. به همین دلیل باید در انتخاب مشاور دقت کنید تا مبادا با وجود صرف هزینه و زمان باز هم نتیجه نگیرید.
