با نگاهی عمیق‌تر به وضعیت بهداشت و درمان استان خوزستان، روشن است که این حوزه با چالش‌های متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ از کمبود تجهیزات و امکانات درمانی گرفته تا فرسودگی زیرساخت‌های بیمارستانی و فشار فزاینده بر کادر درمان. در چنین شرایطی، انتظار می‌رود صنایع بزرگ و پرنفوذ استان که بهره‌مند از منابع طبیعی و انسانی این سرزمین‌اند، در ایفای مسئولیت‌های اجتماعی خود، نگاه ویژه‌ای به حوزه سلامت مردم داشته باشند.
متأسفانه، گزارش‌ها و شواهد موجود حاکی از آن است که بخش قابل توجهی از کمک‌های اجتماعی صنایع خوزستان، به‌جای هدایت شدن به سمت رفع نیازهای حیاتی مردم در حوزه بهداشت و درمان، به مصارفی اختصاص یافته که نه تنها اولویت اول مردم نیست، بلکه در بسیاری موارد فاقد اثرگذاری بلندمدت و پایدار بر کیفیت زندگی شهروندان است.
این بی‌توجهی به سلامت عمومی، در استانی که با مشکلاتی چون آلودگی هوا، گرمای شدید، بیماری‌های واگیر و محرومیت از خدمات درمانی باکیفیت روبه‌روست، نه‌تنها دور از عدالت اجتماعی است، بلکه در تضاد کامل با مفهوم مسئولیت‌پذیری اجتماعی صنایع قرار دارد. سلامتی، زیرساخت توسعه‌ی پایدار است و سرمایه‌گذاری در آن، سرمایه‌گذاری در آینده‌ی استان است.
از صنایع خوزستان انتظار می‌رود با بازنگری در سیاست‌های حمایتی خود، سهمی شایسته و مؤثر از کمک‌های اجتماعی خویش را به ارتقای بهداشت و درمان اختصاص دهند و در کنار مردم این دیار، برای ساختن آینده‌ای سالم‌تر و شایسته‌تر، گام‌های واقعی بردارند.
منبع: sharghdaily-999302
