به گزارش گروه رسانه ای شرق؛ قرارداد میلیاردی برای کتابی درباره جن‌های مصری، نقطه اوج این ماجراست. کتابی که نه شوراهای علمی آن را دیده‌اند، نه پشتوانه‌ای پژوهشی دارد، اما با رقمی حیرت‌انگیز بیش از یک میلیارد و ۳۵۶ میلیون تومان منتشر می‌شود. چرا؟ چون ظاهراً روابط و امضاهای طلایی جای کیفیت، علم و هنر را گرفته است.
وقتی کتابی با ۱۷۰ صفحه متن و ۵۳۰ صفحه عکس(!)، در قطع گلاسه تمام‌رنگی و با قیمت ۵ میلیون تومان برای هر نسخه منتشر می‌شود، سوال مهمتری پیش می‌آید: آیا فرهنگستان هنر، واقعاً به‌دنبال نشر دانش و هنر است یا تأمین منافع حلقه‌ای خاص؟
مسئله زمانی عجیب‌تر می‌شود که فرهنگستان خودش ۴۰۰ نسخه از این کتاب را با تخفیف(!) از خودش می‌خرد با رقمی که خودش به‌اندازه یک قرارداد تازه‌نفس دیگر است. یعنی هزینه دوبرابر پرداخت می‌شود: یک‌بار برای تولید، یک‌بار برای خرید. اینجا دیگر نه بحث هنر مطرح است، نه پژوهش؛ بلکه تنها یک مدل تجاری عجیب‌وغریب از جیب بیت‌المال به‌جا مانده است.
پژوهشگران واقعی دو سال است دنبال انتشار آثارشان هستند، اما با بهانه‌های «تغییر سیاست»، «نبود بودجه» و «عدم کیفیت کافی» دست‌خالی مانده‌اند.
پژوهش‌های معتبر و علمی، یکی پس از دیگری به بایگانی خاک‌خورده سپرده شده‌اند.
همکاران و پژوهشگران منتقد، زیر فشار تهدید و تحقیر سکوت کرده‌اند.
بودجه پژوهشی، به‌جای حمایت از هنر و علم، به جیب پروژه‌های سفارشی و افراد بی‌صلاحیت ریخته می‌شود.
اینها تنها نشانه‌هایی از یک ساختار ناکارآمد است؛ ساختاری که در آن مدیران میانی، از بیم موقعیت خود، با مدیران بالادستی همسو می‌شوند و به هر قیمتی، حتی نابودی اعتبار فرهنگستان، به مسیرش ادامه می‌دهد.
فرهنگستان هنر روزی برای حمایت از نخبگان و ارتقای هنر و پژوهش تأسیس شد. حالا اما اگر با همین فرمان جلو برود، تنها چیزی که از آن باقی می‌ماند، نامی بی‌اعتبار، قراردادهای میلیاردی و پژوهشگرانی سرخورده و رانده‌شده خواهد بود.
فرهنگستان هنر به مدیرانی نیاز دارد که جسارت ایستادن در برابر رانت و فساد را داشته باشند، نه کسانی که امضاهایشان، سکوتشان و رفتارشان به قیمت سقوط هنر و پژوهش تمام می‌شود.
هنر به مدیرانی شایسته نیاز دارد، نه به قراردادهایی که بیشتر شبیه قصه‌های جن‌زده‌اند تا پژوهش‌های علمی.
منبع: sharghdaily-985781
