لیگ های پایه هم آلوده شده است

رویداد ایران-امیرحسین احتشامی: حمله به داور و درگیری بازیکنان صحنه های آخرالزمانی را رقم می زند که باور کردنی نیست. این که مربیان دائما با داور در حال چانه زنی بوده و حتی گاهی کار به درگیری فیزیکی هم کشیده می شود. در هفته ۱۵ لیگ برتر نونهالان بین دونیمه، سرمربی پیروزان تکین به داور وسط حمله کرد؛ اتفاقی که نه‌تنها برای او محرومیت در پی داشت، بلکه نتیجه بازی را هم سه بر صفر به سود حریف تغییر داد. همین در ماه گذشته سوت پایان بازی پرسپولیس و کیا با آغاز زد و خورد بسیار شدید بین بازیکنان و عوامل این دو تیم بود و صحنه هایی باور نکردنی رقم خورد. جایی که بازیکنان دو تیم بلافاصله بعد از این گل و سوت پایان، آنچنان به جان هم افتادند که شدیدترین درگیری‌های ممکن در یک مسابقه فوتبال را به ثبت رساندند. حمله فیزیکی به بازیکنان پرسپولیس از سوی کیا سبب شد تا یک درگیری فیزیکی عجیب و غریب به ثبت برسد. در حالی که هرکسی از راه می‌رسید مشتی بر صورت دیگری حواله می‌کرد، تصاویر گرفته شده نشان می داد به جز چند بازیکن که خود را جدا کرده و راهی نیمکت شدند، تقریبا همه در درگیری شرکت داشتند. یک ماه پس از این دیدار کمیته انضباطی هیئت فوتبال پایتخت اعلام کرد که 11 نفر از حاضران در این صحنه به دلیل شرکت در نزاع جمعی یا تحریک به آن با محرومیت و جریمه مواجه شده‌اند. پیش از این با صدور دستور موقت، 22 بازیکن و مربی به محرومیت از حضور در میادین محکوم شده‌ بودند. شهریورماه گذشته هم در یکی از دیدارهای فوتبال دسته اول جوانان تهران که بین تیم‌های آریا پارس و عقاب آریا نقش برگزار شد، بازیکنان و کادر فنی تیم عقاب به سمت داور حمله و او را مضروب کردند. این دیدار که زمین شماره یک ورزشکار مرغوبکار برگزار شد در پایان با برتری ۳ بر ۲ تیم آریا پارس همراه بود اما بعد از سوت اتمام بازی، عوامل و برخی بازیکنان تیم عقاب به سمت داور حمله کردند و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. این ها بخش بسیار کوچکی از اتفاقات زشت و غیرقابل باروی است که در فوتبال پایه کشور رخ می دهد و جالب این که حتی احکام کمیته انضباطی هم کمترین نقشی در کاهش این گونه موارد نداشته است. جالب تر این که کتک کاری و حمله به داور در لیگ های صورت می گیرد که هنوز نمی توان نام حرفه ای بر آن ها گذاشت و مشخص نیست مربیان و مدیران ابن گونه تیم ها چگونه آموزشی دیده اند که با کمترین تلنگری به مرز انفجار می رسند. جنونی که آن‌ها را از حالت عادی خارج می کند و کار به درگیری فیزیکی شدید هم کشیده می شود. در این میان نوجوانان و جوانانی که باید با مهارت های کنترل خشم آشنا شوند نه تنها چیزی نمی‌آموزند بلکه چنین رفتارهایی در آن‌ها نهادینه می شود. حرکاتی که اگر در یک بازی بین‌المللی رخ دهد نه تنها بازیکن و مربی بلکه حتی ممکن است موجودیت فوتبال ایران را هم به خطر بیندازد. به هر حال بسیار مایه تاسف است که فوتبال پایه ما هم به همان دردی دچار شده که سالهاست بخش به ظاهر حرفه ای از آن رنج می برد.