روزنامه ایران دلیل استعفای محمدجواد ظریف را بررسی کرده است.
به گزارش ایران، در بخش‌هایی از این مطلب می‌خوانید:
محمدجواد ظریف پس از دیدار با رئیس قوه قضائیه برای پایان دادن به بهانه‌تراشی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها در مسیر حرکت دولت وفاق ملی از سمت معاونت راهبردی رئیس‌جمهوری استعفا داد. حال سؤال این است که چرا معاون راهبردی رئیس‌جمهور در این زمان استعفا داد، درحالی که خروج از دولت، آن هم با این شیوه، می‌توانست قبل‌تر اتفاق بیفتد؟ پاسخ را باید در جزئیات متن استعفانامه ظریف جست. ابتدا باید به زمزمه‌های اولیه خروج ظریف از کابینه پرداخت؛ زمزمه‌هایی که موج زیادی را در شبکه‌های اجتماعی به دنبال داشت.
ارجاع کوتاه ظریف به تعبیر «بهانه برای سنگ‌اندازی» اشاره او به مجادله‌ای است که یک جریان سیاسی از زمان آغاز به کار دولت و با هدف جلوگیری از ایفای نقش این دیپلمات کهنه‌کار در اتاق فکر راهبردی دولت چهاردهم آغاز کرد. این مجادله با توسل به قانون بحث‌برانگیز «نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» آغاز و پیگیری شد.بر همین اساس بود که دولت با ارسال لایحه‌ای دوفوریتی به مجلس خواستار اصلاح قانون شد. با این حال دوفوریت لایحه در مجلس رأی نیاورد و لایحه برای طی روند معمول قانونگذاری و برای بررسی بیشتر به کمیسیون اجتماعی مجلس ارجاع شد.
به نظر می‌رسد تصمیم ظریف برای استعفا بیشتر برای پایان دادن به بهانه‌جویی طیف مخالف دولت، همچون رفتار مادری است که در واکنش به حکم دونیم شدن فرزندش، از حق مادری صرف‌نظر کرد تا به این ترتیب دولت چهاردهم آسیب نبیند. حالا غیاب ظریف می‌تواند به معنای رفع مانع و سرعت گرفتن احتمالی روند بررسی لایحه اصلاحیه‌ای باشد که می‌تواند زمینه بهره‌مندی از توانایی هزاران ایرانی توانمند را برای میهن‌شان فراهم کند؛ یعنی اصلاح قانون انتصاب افراد در مشاغل حساس.
منبع: etemadonline-702475
