فرارو- شاید فکر کنیم که مشکلات بحرین و ایران پس از حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد (۱۳۹۴) آغاز شد. اما حقیقت این است که تهران و منامه طی چند دهه گذشته رابطه پرفراز و نشیبی داشتند که وقایع سال ۱۳۹۴ صرفاً آن را به یک مرحله بالاتر از تیرگی ارتقاء داد. ارتباط میان دو کشور چندبار به دلیل ادعا‌های دولت بحرین درباره دخالت ایران در امور داخلی این کشور و تسلیح گروه‌های مخالف حکومت، حمایت بحرین از موضع امارات در مورد جزایر سه‌گانه و اعتراضات این کشور پس از بهار عربی افت و خیز‌هایی را تجربه کرد، اما هیچ وقت قطع نشده بود.
به گزارش فرارو، روابط دیپلماتیک ایران و بحرین از ۹ سال قبل قطع شد و پس از آرام شدن بحران‌های ناشی از وقوع بهار عربی، به مرور دو کشور به سوی ترمیم روابط حرکت کردند. سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه کشورمان عصر دیروز سفری چند ساعته به بحرین داشت و با پادشاه و وزیر خارجه این کشور دیدار کرد. این سفر و دیدار هرچند طبق تاکید‌های چندباره رئیس دستگاه دیپلماسی با هدف بهبود روابط دوجانبه نیست و علت اصلی آن به شرایط جاری منطقه برمی‌گردد، اما گام مهمی در مسیر ترمیم رابطه تهران و منامه محسوب می‌شود.
زخم‌های کهنه
بخشی از مشکلات قدیمی میان ایران و بحرین به مساله شیعیان این کشور بر می‌گردد. بحرین امروز در سال ۲۰۲۴ کمتر از دو میلیون نفر جمعیت دارد و اکثریت این کشور نیز شیعیان هستند. اما این گروه مذهبی نقشی در اداره کشور ندارد. روایت‌های تائیدنشده‌ای وجود دارد که می‌گوید دولت بحرین تلاش می‌کند با اعطای تابعیت به مهاجران اهل سنت از کشور‌های دیگر به خصوص پاکستان، این بالا بودن جمعیت شیعیان را تغییر دهد. «دولت در اقدامی به تمام افرادی که دارای گذرنامه بحرینی بودند [در انتخابات پارلمان و شهرداری‌ها]اجازه رای داده است که اغلب، افرادی از پاکستان و سایر کشور‌های آسیایی هستند که برای کار به این کشور‌ها آمده‌اند و توانسته‌اند گذرنامه بحرینی دریافت کنند. برخی حکومت بحرین را متهم می‌کنند که با دادن تابعیت به افراد در بیرون از بحرین قصد دارد تا جمعیت کشور را در برابر شیعیان این کشور افزایش دهند و جمعیت سنی‌های این کشور را در برابر جمعیت شیعیان قرار دهند.» (اعتماد، ۱۳۹۳)
منتقدان حکومت بحرین معتقدند که خانواده آل خلیفه به عنوان حاکمان بحرین از سال ۱۹۶۱ همواره شیعیان را سرکوب کردند. شواهد تاریخی نیز این موضوع را تائید می‌کند. ایران نیز همواره تلاش کرده است که بدون دخالت در امور داخلی بحرین، از شیعیان این کشور حمایت کند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، این رویداد بزرگ مورد استقبال شیعیان بحرین قرار می‌گیرد. یک نمونه از مسائل پیشین به این صورت بوده است: «مسلمانان بحرین با تأثیر پذیری از انقلاب اسلامی و نیز حمایت انقلابیون ایرانی حرکات چندی علیه حکام خود انجام دادند. ایران مبارزه تبلیغاتی شدیدی در جهت صدور انقلاب در حوزه خلیج فارس به راه انداخت و از طریق انتشار جزوه‌ها و پیام‌های رادیویی "صدای انقلاب اسلامی" به زبان عربی و نوار‌ها و سخنرانی‌ها و توده‌های مسلمان عموما و شیعیان را خصوصا تحت تأثیر قرار می‌داد در روز ۲۴ آوریل ۱۹۸۰ و به دنبال بازداشت و اعدام آیت الله سید محمدباقر صدر رهبر مذهبی شیعیان عراق شیعیان در منامه پایتخت بحرین دست به تظاهرات زدند.
پلیس جمعیت تظاهر کند گان را متفرق و عده‌ای از آنها را بازداشت کرد. یکی از بازداشت‌شدگان چند روز بعد در گذشت و گفته شد که مرگ او در اثر شکنجه به دست افراد پلیس بوده است. این واقعه به نوبه خود باعث بروز چندین تظاهرات دیگر در ماه مه گردید.» (بازتاب جهانی انقلاب اسلامی*، منوچهر محمدی، ۱۳۸۵)
البته تنش‌های میان ایران و بحرین این طور نیست که فقط اتفاقاتی از سوی ایران افتاده باشد. سال ۱۳۹۸ شبکه تلویزیونی الجزیره قطر در یک مستند پژوهشی با نام «آتش‌افروزان» (اللاعبون بالنار) گوشه‌ای از اقدامات بحرین علیه ایران را افشا کرد.
--
* برگرفته از سایت موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی
منبع: fararu-789536
