بتن‌ریزی در محوطه باستانی بیشاپور!

یک کیلومتر از محوطه ساسانی و ثبت جهانی شده بیشاپور در یک اقدام عجیب و ناباورانه توسط میراث‌فرهنگی بتن‌ریزی شد. 

به گزارش ایلنا، شهر ساسانی بیشاپور که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، در اقدامی عجیب و طی یک هفته گذشته با تصمیم اداره میراث فرهنگی استان فارس بتن ریزی شد. اقدام پایگاه میراث جهانی بیشاپور در بتن ریزی محوطه‌های این شهر ساسانی در حالی انجام شده است که معمولا برای ایجاد راه دسترسی در محوطه‌های باستانی که کف باستانی دارند از سازه‌های سبک با پوشش چوبی آن هم بدون اتصال قوی به زمین استفاده می‌شود. این شیوه پیشتر در محوطه ثبت جهانی شده شوش و میراث جهانی شهر سوخته هم استفاده شده است.

در گزارش‌های علی اکبر سرفراز اشاره شده است که در ترانشه‌های ده در ده متر ایجاد شده در همین قسمت بتن ریزی شده نیز کاوش‌های باستان شناسی صورت گرفته است. سرفراز همچنین در گزارش خود از کاوش شهر ساسانی بیشاپور آورده است که در ترانشه‌های پشت دیوار و برج و بارو‌های شهر بیشاپور، آثار دوره ایلامی کشف شده و در ترانشه‌های داخل شهر و ایوان موزاییک و تالار تشریفات کاخ بیشاپور موزاییک‌های تاریخی رنگی کشف شده است.

این موزاییک‌های رنگی تصاویری از نوازندگان چنگ را که زن و مرد بودند و همچنین حیوانات افسانه‌ای ترسیم شده بودند. مجسمه‌هایی نیز داخل ستون دیوار‌ها پیدا شده بود که یکی از آنها یک مجسمه مرمرین متعلق به یک زن بود. گریشمن نیز در یکی از ترانشه‌های داخل شهر که حالا در آن بتن ریزی شده است یک آتشدان پیدا کرد که به اشتباه اعلام کرد شهر باستانی بیشاپور یک آتشکده است. بعد‌ها سرفراز با کاوش معبد آناهیتا به او اعلام کرد که این نقطه آتشکده نیست و با توجه به یافتن آثار مرتبط با الهه آب و معبد آناهیتا زندگی در این منطقه حتی پیش از دوران ساسانی نیز وجود داشته است.

در اندک کاوش‌های باستان شناسی شهر باستانی بیشاپور که سال ۹۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز قرار گرفته است، غیر از موزاییک‌های رنگین کف آثار ایلامی نیز شامل مهر‌ها و تبرزینی شبیه به تبرزین لرستان یافت شده است. این محوطه همچنین لایه‌نگاری‌های دوران اشکانی را نیز در خود جای داده است.

حالا اداره میراث فرهنگی استان فارس بدون توجه به مخالفت کارشناسان میراث فرهنگی شهرستان کازرون بتن ریزی در محوطه‌ای را انجام داده است که هنوز ۹۷ درصد آن کاوش باستان شناسی نشده و مشخص نیست که آیا زیر مسیر‌های بتن ریزی شده آثار بیشتری از موزاییک‌های رنگی نهشته‌های فرهنگی دوره‌های تاریخی وجود دارد یا خیر؟