باشگاه استقلال مشتی نمونه خروار

رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: این که انتخاب مدیران باشگاه با اعمال نظر افرادی صورت می گیرد که هیچ شناختی از این ورزش ندارند. نتیجه چنین انتخاب‌های اشتباه و یا به عبارت بهتر ترسناکی می شود شرایط باشگاه استقلال. آنچه این باشگاه پرهوادار ایران تاکنون بر سرش آمده از ناحیه میران ناکارآمد بوده و بس. استقلال که شب بدی را در برابر پرسپولیس پشت سر گذاشته بود مقابل السد چیزی فراتر از فاجعه بود. آن‌ها در حالی به عنوان صدرنشین به هفته دوم لیگ نخبگان پا گذاشتند که در فاصله این دو بازی پر از حاشیه بودند، استعفای نکونام، درخواست هواداران برای رفتن او، حمایت باشگاه از نکونام که نقطه مقابل درخواست هواداران بود و حضور لحظه آخری نکونام در تیم برای رفتن به زمین صاف و یک دست قطری‌ها نشان می‌داد این تیم تمرکز خوبی برای بازی در این سطح را ندارد. باورش برای غیرحرفه‌ای‌ها هم سخت است، این‌همه حاشیه و شایعه در سه هفته گذشته و عکس‌العمل‌های مختلف سران باشگاه نشان می‌دهد هیچ کس در حد و اندازه‌های نام این تیم نیست. از مدیرعاملی که برخلاف تحصیلاتش نمی‌داند در چه مکانی و به چه صورت از منافع تیم و نفرات دفاع کند و چه زمانی با سکوت برای تیم زمان بخرد تا هیئت مدیره منفعلی که گوش به فرمان رئیس هیئت مدیره و همه کاره باشگاه هستند تا ببینند او در لحظه چه تصمیمی می‌گیرد. رئیس هیئت مدیره ای که در سه هفته گذشته و بعد از شکست آبی‌ها در برابر استقلال خوزستان در برابر شایعات و بعضی از واقعیت‌ها برخلاف آب شنا کرده است، حمایت او از نکونام بعد از شکست در دربی و در روزی که استقلال هیچ برنامه‌ای برابر حریف دیرینه نداشت تا سکوت او و اخباری که نشان می‌داد به دنبال مربی خارجی بدون کارنامه همانند بازیکنان بوسنیایی خریداری شده و دیپورت شده بعد از شکست استقلال در برابر استقلال خوزستان بود، نشان می‌دهد استقلال در حال غرق شدن در مشکلاتی است که خودش مسبب اصلی آن است. هواداران استقلال که دیدند تیم آن‌ها علی‌رغم تمام مشکلات در فصل قبل قهرمانی لیگ را به دلیل اختلاف نظر سرمربی و مدیرعامل و تصمیم اکثریت سهامداران و برکناری مدیرعامل به رقیب دیرینه واگذار کرد، سال جاری را نیز به بدترین شکل ممکن آغاز کرده‌اند و روزهای خوبی را پیش‌روی تیم نمی‌بینند و حق دارند به روش‌های مختلف اعتراض خود را به گوش تصمیم‌گیرندگان برسانند. البته در حداقل یک دهه اخیر عمر مدیرعاملان باشگاه استقلال با ارفاق به دو سال هم نرسیده و همین دوره‌های کوتاه آسیب هایی جدی به پیکره این تیم وارد کرده است. چنانچه به 10 سال اخیر و تغییرات مدیریتی در باشگاه نگاهی بیندازیم، مشخص می شود که با چهارده بار جابجایی مدیرعاملان در استقلال، دوازده فرد مختلف روی صندلی ریاست باشگاه نشسته‌اند. علی فتح ا... زاده که از خرداد 89 به عنوان مدیرعامل استقلال انتخاب شده بود، در اردیبهشت 1393 از این سمت کنار رفت. بهرام افشارزاده نیز دو سال و سه ماه صندلی ریاست استقلال را در اختیار داشت. پس از او، رضا حسنی خو به این سمت منصوب شد که دوران مدیریت او فقط سه روز به طول انجامید و او با انتشار نامه ای، از قبول ریاست باشگاه خودداری کرد. در ادامه این رضا افتخاری بود که یک سال و یازده ماه به عنوان مدیرعامل استقلال مشغول فعالیت بود. پنجمین مدیرعامل استقلال از اردیبهشت 93 به بعد، امیرحسین فتحی بود. پس از فتحی، صندلی ریاست باشگاه استقلال به اسماعیل خلیل زاده رسید واو 15 ماه مدیرعامل باشگاه بود. هفتمین تغییر مدیریتی در استقلال، با بازگشت علی فتح ا... زاده رقم خورد که البته بیش از یک ماه طول نکشید. احمد مددی نهمین مدیرعامل استقلال بود. پس از مددی، صندلی ریاست استقلال به مصطفی آجورلو رسید. علی فتح ا... زاده، حجت کریمی، علی خطیر و فرشید سمیعی نفرات بعدی بودند که به ترتیب سمت مدیریت این باشگاه را بر عهده گرفتند. حال این پرسش مطرح می شود که آیا با این تغییرات پی درپی انتظارها از تیم فوتبال استقلال بیهوده نیست؟