عباس کیارستمی و انتشار کتاب آتش

کتاب «آتش» ماحصل تلاشی 50‌ساله است که عباس کیارستمی در خواندن و گزینش تکه‌اشعاری از کلیات شمس به انجام رسانده که در نتیجه آن ارتباطی نزدیک‌تر میان شعر کهن و جهان امروز برقرار کرده است. او دراین‌باره می‌گفت: «اگر می‌توانستم و کار با گوشی را بلد بودم این قطعه‌های کوچک را با اس‌ام‌اس برای دوستانم ارسال می‌کردم تا آنان برای دیگران بفرستند، اگر اینک کتاب آتش منتشر شده به دلیل این است که بلد نیستم به کسی اس‌ام‌اس بزنم».

در هشتادوچهارمین سالگرد تولد عباس کیارستمی میراث الهام‌بخش او را در حیات نشر نظر گرامی می‌داریم. عباس کیارستمی نام یک هنرمند بزرگ است. اما نام او در عین حال، نام چندین پدیده است؛ پدیده‌های هنری، سیاسی و تکنولوژیک، پدیده‌هایی که کیارستمی گاه حتی برخلاف میلش، به نماد آنها تبدیل شده بود. چشم او زیبایی موجود در امر واقع را می‌بیند، حتی در پیش‌پا‌افتاده‌ترین واقعیت‌ها؛ چراکه می‌داند چگونه به آن نگاه کند. شاید این همان «پدیده نور لو میر» یعنی قدرت بازیابی‌شده زاویه دیدی که مخترعان سینما بدون آنکه حواسشان باشد کشف کرده بودند.

عباس کیارستمی با آثار خود نشان داد چگونه می‌توان با بهره‌گیری از سادگی و زیبایی‌های نهفته در زندگی، جهانی از معنا و احساس را خالی کرد. گویی او نمادی از پیوند بی‌پایان میان هنر و زندگی است که هر لحظه از آفرینش‌هایش، تجسمی از زیبایی و عمق انسانیت بود. در دنیای ادبیات، او با گردآوری و بازآفرینی اشعار بزرگان ادبیات فارسی نشان داد که چگونه می‌توان میراث فرهنگی را به زبان امروزین بازگو کرد و مفهوم «از آن خودسازی» را در هر اثری و از جمله اثر ادبی نمایش داد. کتاب «آتش» نمونه‌ای از تلاش‌های هنرمندانه اوست که جوهری عرفانی و زیبایی ادبی آثار مولانا را به شیوه‌ای نوین به مخاطبان معاصر شناساند.

معرفی کتاب آتش اثر عباس کیارستمی

ورود به کاخ 35 هزار بیتی مولانا در دیوان شمس یک حرف است و پیداکردن مسیر و راهی برای یافتن خود در کلام مولوی حرف دیگر. ابیات دشوارند و مفاهیم دشوارتر؛ از طرفی مولانا برای هر انسانی، حرفی در این دیوان مخفی کرده که مخاطب به فراخور مسیرهای ذهنی و آنچه از مفهوم زندگی می‌شناسد آن را شناسایی می‌کند.

اگر به مطالعه آتش که جزئی از کلیات شمس به انتخاب عباس کیارستمی است بنشینیم متوجه می‌شویم که چرا این نام را برای اثر مد نظر برگزیده است. اکثر شاعران و نویسندگان را تخلصی است که بارها در آثار از آن استفاده کرده‌اند. ولی از مولانا هیچ نام و نشانی در اشعار دیوان شمس نیست. در عوض ردی از آتش او بر جان اشعارباقی است.

 ازاین‌رو مولانا را با لفظی نمی‌توان شناخت جز آتش. و آتش برابر است با عشق و عشق را زمانی معناست که پختگی اتفاق بیفتد و همان است که مولانا افراد را بدان دعوت می‌کند.

با حضور دوستان قدیم و جدید کیارستمی عصر پنجشنبه ۳۱ خرداد ساعت ۱۸:۳۰ در حیاط نظر گردهم می‌آییم.

خیابان ایرانشهر جنوبی، کوچه علی‌اکبر دهخدا غربی- شماره ۲