جوانگرایی در تیم ملی چیزی در حد حرف

 نگاهی به بازی با ازبکستان که همین سه شنبه گذشته در ورزشگاه آزادی برگزار شد گواه این موضوع است. تیمی که مقابل ازبک‌ها به میدان رفت میانگین سنی 7/29 را داشت. تیمی به شدت پیر که نشانه‌های از جوانه زدن در آن دیده نمی‌شد. پیش از این کاهش میانگین سنی تیم ملی به بعد از مسابقات جام ملت‌های آسیا موکول شده بود و در یکی، دو اردو هم شاهد حضور بازیکنان جوان‌تر بودیم. در دیدار قبلی با هنگ‌کنگ، حتی نفراتی همچون آریا یوسفی و امین حزباوی در ترکیب اصلی قرار گرفتند اما قلعه‌نویی مقابل تیمی که کمی قدرتمندتر بود، به سرعت به محدوده امن خود بازگشت و کوچک‌ترین ریسکی را کنار گذاشت. میانگین سنی ترکیبی که بازی با ازبکستان را شروع کرد، عدد بسیار بالای 29/7 سال بود؛ یک معدل ترسناک که به وضوح نشان می‌دهد هیچ عزمی برای جوان‌گرایی در تیم ملی وجود نداشته است. همه این‌ها در حالی است که بازی با ازبکستان کاملا تشریفاتی بود و اگر تیم ملی ۱۰ گل هم می‌خورد، هیچ فرقی برایش نداشت. بسیار بدیهی است که شما در این شرایط باید به جوان‌ترها بازی بدهید تا کسب تجربه کنند اما کادرفنی تیم ملی اعتقادی به این قبیل مسائل ندارد. اما امیر قلعه‌نویی با شعار جوانگرایی و تغییر نسل تیم ملی جانشین کی روش شد و در جام ملت‌ها با همان تیم آشنا به میدان رفت اما استدلالش این بود که زمان کافی برای جوانگرایی ندارد. بعد از جام ملت‌ها همه منتظر تغییر نسل در تیم ملی بودند و دو بازی در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ برابر ترکمنستان برای همه کارشناسان از این نظر مهم بود که ببینند وعده‌های سرمربی تیم ملی اجرایی می‌شود؟ به عبارت دیگر پتانسیل فوتبال ایران به حدی بالاست و آنقدر با تیم ترکمنستان اختلاف سطح داریم که حتی اگر تیم منتخب لیگ هم به زمین می‌رفت هر ۶ امتیاز این دو جدال رفت‌وبرگشت به ما می‌رسید. وقتی خیال همه از بابت پیروزی راحت باشد به طور طبیعی مسائل دیگر نظر قرار می‌گیرد و خیلی‌ها منتظر حضور جوانان در ترکیب اصلی تیم ملی بودند تا هم جانشین بزرگان محک بخورند و هم تغییر نسل در تیم ملی اتفاق بیفتد. در بازی نخست در تهران که ایران با پنج گل برنده شد، چند بازیکن جوان فرصت بازی در تیم ملی را پیدا کردند اما در بازی برگشت هم سیستم تیم ملی محتاطانه و دفاعی شد و هم با بازگشت بازیکنان باتجربه به ترکیب دوباره میانگین سنی تیم ملی بالا رفت. حضور شجاع ورامین رضاییان در خط دفاعی اگرچه خیال مربیان تیم ملی را از بابت سروسامان به خط دفاع و جلوگیری از ناهماهنگی و آشفتگی راحت کرد اما شجاع خلیل‌زاده ورامین رضاییان چند سال از امین حزباوی پور و صالح حردانی بزرگتر هستند. البته در این مسابقه مهدی قائدی جانشین علی قلی‌زاده و محمد قربانی جانشین سردار آزمون شده بودند اما اختلاف سنی این دو جوان با بازیکنان نامدار در دیدار رفت به مراتب کمتر از فاصله سنی دو مدافع باتجربه بازگشت به ترکیب نسبت به جانشینان خود در بازی رفت بود و نتیجه این شد که میانگین سنی تیم ملی دوباره بالا رفت. در بازی با هنگ کنگ دوباره میانگین سنی تیم ملی پائین آمد و به 27/7 رسید که نشانه خوبی بود. اما دیدار با ازبکستان دوباره به همان شکل سابق برگشتیم و میانگین سنی تیم ملی افزایش یافت. البته در فوتبال ما بارها به مربیان ملی خرده گرفته می‌شود که چرا از بازیکنان جوان استفاده نمی‌شود اما مسئله‌ای که وجود دارد تعداد بازی‌های بین‌المللی است که بازیکنان جوان در فوتبال ایران داده‌اند، بسیار کم است و به تبع آن، خیلی نمی‌توان انتظار داشت که در سنین بین 18 الی 23 سالگی به آن‌ها به جای بازیکنان باتجربه و لژیونر امکان بازی داده شود. این چرخه باید از اساس مورد بازنگری دوباره قرار گیرد تا سرمربی تیم ملی بدون واهمه از جوانان در ترکیب اصلی استفاده کند.