در جلسه شورای عالی کار که با حضور نمایندگان کارگری، نمایندگان کارفرمایی و نمایندگان دولت برگزار شد، میزان افزایش دستمزد کارگران برای دو گروه از «کارگران حداقلی بگیر» و «سایر سطوح مزدی» به صورت مجزا مورد بررسی قرار گرفت.
کارگران حداقلی بگیر، کارگرانی هستند که برای اولین بار در سال جاری وارد بازار کار می‌شوند و سابقه فعالیت در بازار کار را ندارد. دستمزد این گروه از کارگران (اعم از قرارداد دائم یا موقت) با افزایش ۲۱ درصدی نسبت به حقوق پایه سال گذشته از ابتدای سال جاری روزانه مبلغ۶۱۱،۸۰۹ ریال تعیین شده است.
بر این اساس، دستمزد پایه کارگران حداقلی بگیر در سال ۱۳۹۹ از یک میلیون و ۵۱۶ هزار و ٨٨٢ تومان در سال گذشته به یک میلیون و ۸۳۵ هزار و ۴۲۷ تومان افزایش پیدا کرد.
علاوه بر این، به این گروه از کارگران حق بن کارگری به صورت نقدی به میزان ۴۰۰ هزار تومان و حق مسکن به میزان ۲۰۰ هزار تومان در هر ماه (به شرط تصویب در هیئت دولت) تعلق می‌گیرد. حق بن کارگری در سال گذشته ۱۹۰ هزار تومان و حق مسکن نیز ۱۰۰ هزار تومان بود.
همچنین برای کارگران دارای فرزند زیر ۱۸ سال، به ازای هر فرزند ۱۸۳ هزار و ۵۴۲ تومان به عنوان حق اولاد پرداخت می‌شود.
لازم به ذکر است، همه ردیف‌های مذکور به جز حق مسکن ۲۰۰ هزار تومانی از فروردین ماه باید در فیش‌های حقوقی اعمال شود. افزایش حق مسکن تنها ردیف فیش حقوقی است که با وجود تصویب در شورای عالی کار باید به تصویب هیأت وزیران نیز برسد؛ بنابراین تا پیش از تصویب هیأت وزیران، حق مسکن در سال ۹۹ به میزان ۱۰۰ هزار تومان سال قبل اعمال می‌شود.
براین مبنا حقوق یک کارگر بدون فرزند با حداقل دستمزد در یک ماه ۳۰ روزه ۲ میلیون و ۳۳۵ هزار و ۵۴۲ تومان خواهد بود.
حقوق یک کارگر با یک فرزند با حداقل دستمزد در یک ماه ۳۱ روزه، ۲ میلیون و ۵۸۰ هزار و ۱۵۰ تومان خواهد بود.
دستمزد کارگران دارای بیش از یکسال سابقه چگونه محاسبه می‌شود؟
اما دستمزد کارگرانی که بیش از یکسال سابقه کار دارند، متفاوت از کارگران «حداقلی بگیر» افزایش یافت. دستمزد این کارگران که تحت عنوان «سایر سطوح مزدی» شناخته می‌شوند به صورت ترکیبی از «درصد» و «رقم ثابت» برای سال ۹۹ محاسبه می‌شود.نکته ضروری اینکه تمام کارگران دارای بیش از یکسال سابقه کار مشمول دریافت «پایه سنواتی» هستند که علاوه بر افزایش ۱۵ درصدی و رقم ثابت ، باید به حقوق پایه آن‌ها اضافه شود.
بنابراین حقوق از ابتدای سال ۹۹ به میزان ۱۵ درصد آخرین مزد ثابت در سال ۹۸ به اضافه روزانه ۳۰،۳۳۸ ریال افزایش می‌یابد که نباید کمتر از ۶۱۱،۸۰۹ ریال باشد.
به طور مثال اگر فردی در سال ۹۵ با پایه حقوق ۱،۰۰۰،۰۰۰تومان مشمول پایه سنواتی ماهیانه ۳۰۰۰۰ تومان شده باشد پایه حقوق ۱،۰۳۰،۰۰۰تومان خواهد بود.
با افزایش سال ۹۶ در سایر سطوح ۱۲در صد به اضافه روزانه ۶۷۶۸ ریال وبا پایه سنواتی ماهیانه ۵۱۰۰۰ تومان به شرح زیر خواهد بود،۱،۰۳۰،۰۰۰+ ۱۲درصد+۲۰۳۰۴+۵۱۰۰۰که می‌شود معادل۱/۲۲۴/۹۰۴
حال با افزایش مزد سال ۹۷محاسبه به روش زیر خواهد بود ۱،۲۲۴،۹۰۴+۱۰/۴درصد+۸۴۶۰۰+ ۵۱۰۰۰تومان یعنی معادل۱،۴۸۷،۸۹۴تومان
با افزایش ۱۳٪ مزد سال ۹۸ به علاوه ۸۷۰۴.۹ تومان ثابت مزدی و ۷۰۰۰۰ تومان پایه سنوات
۱،۴۸۷،۸۹۴+۱۳٪+۲۶۱۱۴۷+۷۰۰۰۰
که معادل مبلغ ۲،۰۱۲،۴۶۷ تومان به عنوان پایه حقوق ۹۸ این فرد خواهد بود.
با افزایش ۱۵٪ مزد سال ۹۹ برای سایر سطوح به علاوه ۳۰۳۳۸ ریال ثابت مزدی و ۱۷۵۰۰۰ تومان پایه سنوات برای این فرد
۲/۰۱۲/۴۶۷+۱۵٪+۹۱۰۱۴+۱۷۵۰۰۰
پایه حقوق سال ۹۹ این فرد برابر با ۲،۵۸۰،۳۵۱ تومان خواهد بود.
نرخ پایه سنوات در سال ۱۳۹۹ در مورد کارگران دارای قرارداد دائم و موقت مشمول قانون کار که دارای یک سال سابقه کار شده و یا یک سال از دریافت آخرین پایه (سنوات) آنان در همان کارگاه گذشته باشد، اعم از اینکه حق سنوات یا مزایای پایان کار خود را تسویه کرده باشند یا خیر، روزانه ۵۸،۳۳۳ ریال (پنجاه و هشت هزار و سیصد و سی و سه ریال) تعیین می‌شود.
نرخ پایه (سنوات) کارگران مشمول طرح‌های طبقه بندی مشاغل برای گروه یک مبلغ روزانه ۵۸،۳۳۳ ریال و سقف آن در گروه ۲۰ مبلغ ۶۳،۹۳۳ ریال (شصت و سه هزار و نهصد و سی و سه ریال) خواهد بود.
بر اساس بخشنامه اسفندماه ۹۱ وزارت کار، تمام کارکنان دارای یک سال سابقه کار یا کارکنانی که یک سال از دریافت آخرین پایه سنوات آن‌ها در همان کارگاه گذشته باشد، مشمول دریافت «پایه سنواتی» می‌شوند که این مبلغ باید به حقوق پایه کارگران اضافه شود تا به تناسب در اضافه کار، عیدی و حق سنوات نیروی کار مورد محاسبه قرار گیرد؛ بنابراین «پایه سنواتی» نباید به عنوان یک ردیف جداگانه محاسبه شود.
