طی سال‌های اخیر، جهان توجه خود را به استفاده از روش‌های نوآورانه در تامین الکتریسته مورد نیاز با کمترین میزان اثر آلایندگی بر محیط زیست، معطوف داشته و یکی از این شیوه‌ها که بخش اعظمی از سرمایه‌گذاری‌ها در آن انجام شده، بهره‌گیری از انرژی خورشیدی است.
دانشیار دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه شیراز در سیمنار تخصصی "پتانسیل استفاده از پنل خورشیدی شناور؛ راهکاری برای تولید برق و کاهش تبخیر آب" در سخنانی ابتدا به سیر صعودی ظرفیت‌های نیروگاه‌های خورشیدی در دنیا پرداخت و گفت: در دهه اخیر با کاهش شدید قیمت پنل‌های خورشیدی در دنیا، سرمایه‌گذاری زیادی روی نیروگاه‌های خورشیدی درحال انجام است، به‌طوری که حدود نصفی از سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر، مربوط به انرژی خورشیدی است.
دکتر مهرزاد فیلی‌زاده افزود: خوشبختانه کشور ما، روی کمربند خورشیدی دنیا قرار دارد و از ظرفیت بالایی برای استفاده از انرژی خورشیدی برخوردار است؛ اما متأسفانه ظرفیت کنونی نیروگاه‌های خورشیدی در کشور تنها حدود نیم گیگاوات و ظرفیت نیروگاه‌های خورشیدی در دنیا، بیش از هزارگیگاوات است.
به گفته وی: نیروگاه خورشیدی شناور یکی از روش‌های استفاده از انرژی خورشیدی به شمار می‌رود که علاوه بر تولید برق، موجب کاهش تبخیر آب می‌شود؛ از همین‌رو در سال‌های اخیر، این نوع نیروگاه در دنیا مورد توجه قرار گرفته است.
امکان احداث نیروگاه خورشیدی شناور بر سدهای فارس
طبق بررسی موردی انجام شده ازسوی این عضو هیئت علمی و گروه تخصصی او، با پوشش حدود یک و چهار درصد از دریاچه‌های سد درودزن و ملاصدرا، احداث نیروگاه خورشیدی شناور با ظرفیت 40مگاوات روی این دریاچه‌ها امکان‌پذیر است.
دکتر فیلی‌زاده در ادامه، روش بررسی فنی نیروگاه‌های یادشده را تشریح کرد و گفت: میزان تابش خورشیدی دریافتی با استفاده از داده‌های تجربی موجود و مدل مناسب تابش خورشیدی محاسبه شده است. همچنین با استفاده از نرم‌افزارهای طراحی تخصصی نیروگاه خورشیدی، شیوه استقرار تجهیزات خورشیدی (ازجمله پنل‌ها و مبدل‌ها) شبیه‌سازی شده و سازه‌های شناور موردنیاز در این نیروگاه‌های خورشیدی طراحی شده است.
طبق بررسی وی، با احداث نیروگاه خورشیدی شناور با ظرفیت 40مگاوات روی دریاچه‌های درودزن و ملاصدرا، می‌توان به ترتیب سالیانه 78 هزار و 80 هزار مگاوات ساعت برق خورشیدی تولید و از انتشار 49 هزار تن گاز کربن دی اکسید در سال جلوگیری کرد. به اضافه، با احداث این نیروگاه‌ها، می‌توان سالیانه از تبخیر 388هزار و 190 و 445 هزار و 700 مترمکعب آب دریاچه‌های یاد شده جلوگیری کرد.
عضو هیئت علمی بخش مهندسی شیمی دانشگاه شیراز همچنین در سخنان خود به بررسی اقتصادی نیروگاه‌های خورشیدی شناور و زمینی پرداخت و افزود: با افزایش ارزش آب در کشور ایران، هم‌اکنون ارزش اقتصادی نیروگاه خورشیدی شناور و زمینی نزدیک به هم است و با نگاه بدبینانه (سخت‌گیرانه‌ی اقتصادی)، مدت زمان بازگشت سرمایه برای هر دو نوع نیروگاه 6 سال است. از همین‌رو، احداث این دو نوع نیروگاه در کشور ایران پیشنهاد می‌شود.
فیلی‌زاده گفت: بررسی محیط‌زیستی و اثرهای ممکن بر اکوسیستم دریاچه بر روی دریاچه‌های سد درودزن و ملاصدرا انجام شده است. در این بررسی میزان نور دریافتی دریاچه، دمای آب، اکسیژن، موجودات زنده در دریاچه، میزان تبخیر و محل تخم‌گذاری پرندگان قبل و بعد از احداث نیروگاه خورشیدی شناور مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج نشان می‌دهد که احداث نیروگاه بر روی این دو دریاچه مشکل‌زا نخواهد بود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز مدعی شد که گروه تخصص تحت مدیریتش، توانایی انجام مطالعات امکان‌سنجی، طراحی کامل نیروگاه‌های خورشیدی زمینی و شناور، تهیه اسناد مناقصه و همچنین راه‌اندازی نیروگاه‌های خورشیدی را دارد.
به گزارش رویداد ایران؛ این سمینار تخصصی با همکاری مرکز پژوهشی توسعۀ فناوری‌های انرژی خورشیدی، پژوهشکده آب و محیط‌زیست و انجمن علمی انرژی و محیط‌زیست دانشگاه شیراز و کارگروه آب و انرژی اتاق فکر استانداری فارس، با حضور جمعی از متخصصان، اعضای هیئت علمی و علاقه‌مندان به حوزه آب، برق و محیط‌زیست، به‌صورت حضوری و مجازی برگزار شد.
انتهای پیام
