تردد غیرمجاز و صیدهای بی‌رویه و غیرمجاز صیادان در سال‌های اخیر و غفلت مسئولان از این امر موجب شده امروز شاهد خطر انقراض مهم‌ترین و ارز آورترین گونه آبزی آذربایجان غربی باشیم که اگر چاره‌اندیشی درستی نشود یکی از منابع اقتصادی استان از بین می‌رود. رئیس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور در جلسه بررسی آخرین وضعیت این آبزی مهم و اقتصادی با اشاره به کاهش ذخایر شاه‌میگو و خطر انقراض این آبزی اظهار داشت: زنگ خطر انقراض این آبزی از سال ۹۳ به صدا در آمده و در صورت بی‌توجهی باید شاهد از بین رفتن این‌گونه ارزشمند در سد ارس باشیم. علی نکویی فرد افزود: بر اساس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور مطالعات قبلی و فعلی در دریاچه سد ارس نشان می‌دهد که در سالیان اخیر شرایط برای زیست شاه‌میگو در این دریاچه نامطلوب بوده و میانگین اندازه جمعیت شاه‌میگو به‌شدت کاهش‌یافته و به پایین تراز صادراتی شیلات آذربایجان غربی، ۵۰ گرم وزن و ۱۲۰ میلی‌متر طول رسیده است که محققان عوامل مختلفی را در خصوص تغییر در اندازه شاه‌میگو (طول و وزن) در این سیستم آبی بیان می‌کنند.
شاه‌میگوی دراز آب شیرین سد ارس در آستانه انقراض
علی نکویی فرد با بیان اینکه تحقیقات در زمینه بهبود شرایط زیستی شاه‌میگوی سد ارس در این مرکز ادامه دارد و نقش تولید این محصول استراتژیک در اشتغال‌زایی و تولید پایدار در منطقه انکارناپذیر است، افزود: در نظر داریم در کنار شرایط بهبود شرایط زیستی در دریاچه پشت سد ارس در استخرها و منابع آبی مستعد نیز اقدام به پرورش شاه‌میگو کنیم. او با اشاره به انجام مطالعات در زمینه پرورش و تولید شاه‌میگوی سد ارس توسط این مرکز افزود: برای بهبود ذخایر این آبزی سال گذشته صید آن ۱۵ روز دیرتر از فصل صید آغاز و ۲۰ روز نیز زودتر خاتمه یافت اما متأسفانه شرایط همچنان نامناسب است. نکویی فرد با اشاره به سهیم بودن کشور آذربایجان در سد ارس و نیز منابع پرورش و صید شاه‌میگوی سد ارس گفت: ایجاد استرس، کاهش کیفیت آب سد در سمت ایران و نیز کاهش ارتفاع به همراه سایر عوامل انسانی موجب فرار شاه‌میگوها به سمت کشور آذربایجان شده و باید برای بهبود این امر چاره‌اندیشی شود.
صید غیرمجاز تهدیدی جدی برای ذخایر شاه‌میگو
رئیس سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان غربی هم با بیان اینکه صید غیرمجاز تهدیدی جدی برای ذخایر شاه‌میگوی دراز آب شیرین سد ارس است، گفت: این امر موجب برهم خوردن اکوسیستم و شرایط زیستی شاه‌میگو می‌شود. رسول جلیلی با اشاره به جایگاه و اهمیت فعالیت‌های آبزی‌پروری در تأمین غذای سالم و موردنیاز آحاد جامعه عنوان کرد: استان قابلیت‌های بالقوه فراوانی در زمینه رشد و توسعه آبزی‌پروری دارد، امکان‌سنجی تولید، فرآوری و توسعه پرورش آرتمیا در حاشیه دریاچه ارومیه نیز باید بررسی و مطالعه شود. او با بیان اینکه بهره‌برداری‌های غیراصولی موجب شده تا حیات دریاچه ارومیه با خطر جدی مواجه باشد، افزود: شاه‌میگو به‌عنوان یک موجود ارزشمند در مباحث صادراتی دارای اهمیت فراوانی برای آذربایجان غربی است و نباید اجازه داد این ذخایر با خطر مواجه شوند. جلیلی برنامه‌ریزی برای بهره‌برداری از منابع را ضروری بیان کرد و گفت: یکی از عواملی که موجب شده امروز در مباحث آبزی‌پروری به‌ویژه شاه‌میگو با مشکل مواجه شویم صدور مجوزها بدون ارزیابی‌های لازم است.
مدیر شیلات و آبزیان آذربایجان غربی نیز در این جلسه با اشاره به ذخایر مهم‌ترین آبزی دریاچه پشت سد ارس، افزود: در سال‌های گذشته به‌طور میانگین بین ۶۰ تا ۲۷۰ تن شاه‌میگو از منابع سد ارس صید می‌شد که در طی دو سال اخیر ذخایر این آبزی ارزشمند درخطر انقراض قرار گفته است. محمدباقر قریشی بیان اینکه از سال ۹۳ تاکنون با ورود و افزایش تردد صیادان غیرمجاز به سد ارس عملا تولید و پرورش شاه‌میگو دچار مشکل اساسی شده است، عنوان کرد: صید بی‌رویه و غیرمجاز شاه‌میگو در کنار سایر آبزیان در این منطقه موجب بروز بحران اساسی در زمینه ذخایر شاه‌میگوی سد ارس شده است. او با اشاره به اهمیت تولید و احیای مجدد آرتمیای دریاچه ارومیه نیز گفت: مدیریت شیلات استان در سال‌های اخیر پرورش آرتمیا در استخرهای خاکی دشت فسندوز میاندوآب را باهدف بازسازی ذخایر آرتمیای دریاچه ارومیه در دستور کار خود قرار داده است که امیدواریم با کمک مسئولان ذی‌ربط گام مهمی در جهت احیای مجدد این آبزی ارزشمند در استان برداشته شود. او با اشاره به فعالیت شش شرکت بهره‌بردار در دریاچه پشت سد ارس در زمینه تولید شاه‌میگو اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش تولید و ذخایر این آبزی اقتصادی و ارزشمند افزایش و تردد غیرمجاز صیادان در دریاچه پشت سد ارس است. مدیر شیلات و آبزیان آذربایجان غربی با بیان اینکه علت اصلی در خصوص کاهش ذخایر این آبزی و ادامه روند نزولی آن توسط مؤسسه تحقیقات آرتمیای کشور در دست مطالعه و بررسی است گفت: ترددهای غیرمجاز صیادان و ایجاد استرس به شاه‌میگو همچنین سبب فرار این آبزی به سمت آبهای کشور آذربایجان شده است.
