در گذشته به دلیل شیک بودن پارچه های پشمی، تنها اشراف و بزرگان اجازه پوشیدن آن را داشتند، اما این روزها عامه مردم از لباس های پشمی برای گرم کردن خود استفاده می کنند. در ادامه به نکاتی درباره پارچه ها و لباس های پشمی اشاره می کنیم.
انواع پشم
پرمصرف ترین پارچه های پشمی از پشم گوسفند به دست می آیند، اما لباس های پشمی دامنه وسیعی دارند. مثل پشم های گران قیمتی که از پوست خرگوش تهیه می شوند و موهر و آنگورا نام دارند، یا کشمیر که از موی بز تهیه می شود. امروزه پارچه های کشمیری به شدت پر مصرف هستند و چین بزرگ ترین و اولین تولید کننده آنها به شمار می رود.
موهر از موی نوعی بز و خرگوش آنگورا به دست می آید و بر خلاف پشم گوسفند، فاقد برجستگی های سطح تار است و فلس های آن به صورت یکنواخت به ساقه چسبیده اند. قرار گرفتن این فلس ها روی تار باعث درخشندگی موهر می شود. آفریقای جنوبی، آمریکا، ترکیه، آرژانتین، استرالیا و زلاند نو، بررگ ترین تولید کنندگان موهر هستند. موهر استحکام بالایی دارد، رطوبت را سریع جذب می کند و دیر از دست می دهد، کمتر چروک می شود، عمر طولانی دارد و رنگ آن ثابت است. قیمت لباس های موهری از لباس های کشمیری کمتر است، به همین دلیل کاربرد بیشتری دارد.
نکاتی برای نگهداری لباس های پشمی
برای شستشوی لباس هایی که از جنس پشم گوسفند است، می توانید آنها را با ماشین لباسشویی و با حرارت ۳۰ درجه سانتیگراد بشویید. برای این که لباس شل و وارفته نشود، می توانید آن را در یک پارچه توری بپیچید و داخل ماشین بیندازید.
لباس های پشمی ظریف تر مثل موهر و کشمیر را با دست و آب سرد بشویید و سپس آب آن را کامل بگیرید تا تغییر فرم ندهد.
لباس های پشمی را بعد از شستشو بلافاصله روی بند پهن نکنید، بلکه ابتدا آن را مچاله کرده و در گوشه ای قرار دهید تا آب آن به طور کامل گرفته شود.
لباس های پشمی چروک شده را در بخار حمام قرار دهید تا چروک ها برطرف شوند و یا با پارچه نمدار و تنظیم درجه اتو آن را اتو کنید.
لباس های پشمی را روی بخاری، شوفاژ و یا کنار شومینه خشک نکنید. آنها را در جای صاف پهن کنید و بگذارید با هوای اتاق خشک شوند.
لباس های پشمی نازک را به چوب لباسی آویزان نکنید، هم جا می اندازد و هم کشیده می شود.
هنگام تا کردن لباس های پشمی و قرار دادن آنها در چمدان، برای آنکه خط تا روی لباس نماند، در محل تا یک تکه دستمال کاغذی یا کیسه فریزر قرار دهید.
