به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، تجربه پرواز همواره در سالیان اخیر در حال توسعه و دگرگونی است. پرواز در چند دهه اخیر از پرواز با هواپیماهای تک موتوره و دو موتوره و بالگردها تا هواپیماهای غول پیکر تجاری، اغلب تنها با هواپیماها ممکن بوده است، اما در سال‌های اخیر شاهد نوآوری‌های مختلفی در این حوزه شامل تاکسی‌های پرنده و پهپادهای سرنشین‌دار بوده‌ایم.
اما یکی از روش‌های خلاقانه برای پرواز، پرواز به تنهایی با ابزاری نظیر لباس‌های مخصوص و سُر خوردن روی هوا است. در این روش، فرد با یک هواپیما یا بالگرد به ارتفاع می‌رود و سپس با لباس مخصوص خود پایین می‌پرد و روی هوا سُر می‌خورد و در نهایت پس از طی مسافتی نسبتا زیاد، با چتر فرود می‌آید.
پس از این بود که نوآوران به فکر ساخت یک وسیله مخصوص به نام "جت‌پک" یا "کوله‌جت" افتادند که با استفاده از موتورهای تعبیه شده در قسمت دست یا پشت کاربر، وی را در هوا معلق و اصطلاحا قادر به پرواز عمودی می‌کند.
کوله‌جت
جت‌پک یا کوله‌جت(Jet pack) که سابقه ایده آن به جنگ جهانی دوم بر می‌گردد، وسیله‌ای است که معمولاً به پشت کاربر بسته می‌شود و توسط فشار گاز به پرواز در می‌آید.
اولین جت‌پک که نوعی جت‌پک آزمایشی بود، بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ ساخته شد، اما به دلیل هزینه‌های بالا به مراحل بعدی توسعه نرسید و در مراحل آزمایشی ماند. این کوله‌جت می‌توانست خلبان را ۱۰ متر از سطح زمین بلند کند. این کوله‌جت در اولین پرواز خود با سرعت ۱۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کرد و توانست مسیری ۳۳ متری را بپیماید.
کوله‌جت مفهومی است که تقریباً یک قرن قدمت دارد و از آن در داستان‌های علمی-تخیلی استفاده شده و در دهه ۱۹۶۰ رایج شد. کوله‌جت‌های واقعی با استفاده از مکانیسم‌های مختلفی ساخته می‌شوند، اما کاربرد آنها به دلیل چالش‌های جو زمین، گرانش، چگالی انرژی پایین سوخت‌های قابل استفاده و چالش‌های مربوط به بدن انسان بسیار محدود است.
استفاده عملی از کوله‌جت‌ها در فعالیت‌های خارج از جو زمین برای فضانوردان به دلیل شرایط بی‌وزنی و عدم وجود جو و اصطکاک، بیشتر متصور است.
استارتاپ‌های پیشگام
شرکتی به نام "جت‌پک اویشن"(JetPack Aviation) در ۳ نوامبر ۲۰۱۵ میلادی پرواز رسمی این دستگاه را در نیویورک رقم زد و یک مربی پرواز با مجوز اداره فدرال هواپیمایی آمریکا توانست با این دستگاه پرواز کند. مدل بعدی این شرکت دارای دو موتور است که قادر است کاربر را تا ارتفاع ۳۰۰ متری از سطح زمین بالا ببرد و پیش از اینکه سوخت آن تمام شود، برای ۱۰ دقیقه وی را همانجا نگه دارد.
شرکت "جت‌پک اویشن"(JetPack Aviation) قیمت کوله‌جت جدید یعنی "JB-۱۰ " را حدود ۲۵۰ هزار دلار اعلام کرده که نشان می‌دهد هر فردی قادر به خرید آن نخواهد بود. همچنین کاربر پیش از استفاده باید آموزش‌های لازم را طی چندین جلسه ببیند، چرا که در غیر این صورت ابتدا جان خود و سپس جان دیگران را به خطر خواهد انداخت.
اما یکی از استارتاپ‌های خلاق و پیشگام در این زمینه، شرکت "گرویتی اینداستریز"(Gravity Industries) است که توفیقات زیادی طی سال‌های اخیر در این حوزه به دست آورده است.
این شرکت که در سال ۲۰۱۷ توسط "ریچارد براونینگ" تأسیس شد، از زمان شروع خود راهی طولانی را پیموده است. این استارتاپ انگلیسی به سرعت در حال پیشرفت است و ماموریت خود را « تصور مجدد آینده پرواز انسان و پیشگامی در نوآوری‌های هوانوردی و ساختن یک شرکت فناوری الهام‌بخش» می‌داند.
این کوله‌جت از پنج توربین استفاده می‌کند که می‌توانند ۱۴۴ کیلوگرم نیروی رانش ایجاد کنند. این نیرو به خلبان اجازه می‌دهد تا از بازوهای خود برای کنترل جهت و سرعت پرواز استفاده کند.
همچنین یک نمایشگر "هاد" در پیش چشمان خلبان داخل کلاه ایمنی، درصد سوخت و سایر داده‌ها را نمایش می‌دهد.
"براونینگ" درباره چگونگی الهام گرفتن برای ساخت این کوله‌جت گفته که از پدر فقیدش که یک مهندس هوانوردی بوده الهام گرفته است.
تیم "ریچارد براونینگ" از زمان تأسیس و معرفی نخستین کوله‌جت خود موسوم به "گرویتی جت" در تبلیغ آن در سراسر جهان بسیار فعال بوده‌اند. این شرکت که اکنون ارزشی چند میلیون دلاری دارد، اعلام کرده است که تنها طی ۱۸ ماه پس از تاسیس خود، بیش از ۶۰ رویداد در ۲۰ کشور جهان برگزار کرده است. ضمن اینکه "گرویتی جت" تاکنون در برنامه‌ها و نشریات معروف معرفی شده و حتی در کتاب رکوردهای جهانی گینس نیز به ثبت رسیده است.
این شرکت در چند سال گذشته، در تلاش برای طراحی یک مفهوم جدید به منظور تعامل بیشتر با مشتریان و راه‌اندازی مسابقات "کوله‌جت" بوده است. این شرکت می‌گوید مسابقه با کوله‌جت می‌تواند به یک ورزش جهانی تبدیل شود و در ماه مارس ۲۰۲۰ نیز میزبان اولین مسابقات کوله‌جت در تاریخ بود.
ویژگی‌های کوله‌جت
کوله‌جت‌ها قیمتی بین ۲۵۰ تا ۴۵۰ هزار دلار دارند. "گرویتی اینداستریز" اولین کوله‌جت خود را در سال ۲۰۱۹ به مبلغ ۲۵۰ هزار دلار به یک میلیاردر ژاپنی فروخت.
جدیدترین نسخه "گرویتی جت" ۱۰۵۰ اسب بخار قدرت دارد و پنج توربین آن که با سرعت ۱۲۰ هزار دور در دقیقه کار می‌کنند، نیروی رانش ۳۱۸ پوندی(۱۴۴ کیلوگرمی) تولید می‌کنند.
این کوله‌جت از سوخت جت از نوع "A۱"، نفت سفید یا سوخت دیزلی استفاده می‌کند و وزن خشک یا بدون سوخت آن ۲۷ کیلوگرم است.
مدت زمان پرواز با این کوله‌جت، پنج تا ۱۰ دقیقه است.
رکورد سرعت فعلی آن ۱۳۶.۸۹ کیلومتر در ساعت است. "ریچارد براونینگ" در نوامبر ۲۰۱۹ رکورد جدیدی در گینس ثبت کرد و به سریع‌ترین انسان در یک کوله‌جت با هدایت باد با سرعت ۱۳۶.۸۹۱ کیلومتر در ساعت تبدیل شد. وی تنها در دو سال، توانست رکورد قبلی خود با سرعت ۵۱.۵۳ کیلومتر در ساعت را که آن هم در گینس ثبت شده بود، بیش از دو برابر کند.
از مزایای این کوله‌جت می‌توان به سرعت مناسب آن و توانایی آن برای بلند کردن خلبان به صورت عمودی تا ارتفاع حیرت انگیز ۳۶۵۸ متر و فرودی ایمن حتی بر روی یک سکوی کوچک اشاره کرد.
۱۵ ماه طول کشید تا "ریچارد براونینگ" و تیمش اولین "گرویتی جت" را طراحی و با موفقیت آزمایش کنند.
آمبولانس کوله‌جتی
امدادگران و مهندسان اورژانس در بریتانیا اواخر سال گذشته میلادی "اولین امداد کوله‌جتی در جهان" را با موفقیت به انجام رساندند. چیزی که به نظر آنها می‌تواند نحوه دسترسی امدادگران را به مکان‌های شلوغ یا صعب العبور تغییر دهد.
سرویس آمبولانس هوایی شمال برتانیا که عملیات نجات هوایی اضطراری را در سراسر مناطق شمالی انگلستان ارائه می‌دهد، این عملیات را انجام داد.
در این آزمایش نیز "ریچارد براونینگ" نقش خلبان را ایفا کرد و از ته یک دره به سمت محل حادثه شبیه‌سازی شده پرواز کرد و ظرف ۹۰ ثانیه به محل حادثه رسید. این در حالی است که زمان رسیدن امدادگران با روش‌های رایج، ۲۵ دقیقه به طول می‌انجامید.
"اندی ماوسون" مدیر این عملیات گفت که تصور روشنی از عملکرد این فناوری در دنیای واقعی نداشته است و اکنون آن را کارآمد دیده است. وی گفت: ما اکنون آن را دیدیم و صادقانه بگویم که فوق‌العاده است.
وی افزود: ما فکر می‌کنیم این فناوری می‌تواند تیم‌های عملیاتی ما را قادر سازد تا سریع‌تر از همیشه به برخی از بیماران دسترسی پیدا کنند. در بسیاری از موارد، این کار باعث کاهش رنج بیماران می‌شود و در برخی موارد حتی جان آنها را نجات می‌دهد.
کاربرد کوله‌جت در جنگ و عملیات‌های نجات
کارشناسان معتقدند کوله‌جت‌ها علاوه بر کاربردهای نظامی، پتانسیل لازم برای بکارگیری در ماموریت‌های جستجو و نجات را در مناطق صعب‌العبور دارند.
"ریچارد براونینگ" با کوله‌جت خود چندی پیش در ماه ژانویه در یکی از مانورهای نظامی نیروهای ناتو شرکت کرد و موفق شد در کمترین زمان ممکن از ارتفاعات و میان درختان و راه‌های صعب العبور عبور کند و پلاسمای خون را به یک سرباز مجروح برساند.
این مانور در کوه‌های کشور اسلوونی به عنوان بخشی از تمرین نجات کوهستانی ناتو انجام شد که طی آن، "ریچارد براونینگ" بنیانگذار و خلبان آزمایشی ارشد "گرویتی اینداستریز"، کوله‌جت را پوشید و پلاسمای خون را به یک سرباز مجروح تحویل داد.
اگرچه "براونینگ" خودش در این عملیات شرکت کرد تا خطرات احتمالی به حداقل برسد، اما برای استفاده گسترده از کوله‌جت‌ها نیاز است که نحوه خلبانی و استفاده از آن به امدادگران آموزش داده شود یا برعکس، به خلبانان ماهر، آموزش پزشکی داده شود.
شرکت "گرویتی اینداستریز" تاکنون پروازهای نمایشی کوله‌جت خود را در مانورهای نظامی و امدادی به صورت جداگانه انجام داده است و در این مانور، این دو را به عنوان بخشی از یک تمرین علمیات نجات جنگ کوهستانی ترکیب کرد.
پتانسیل استفاده از کوله‌جت‌ها در جنگ رو در رو
سال گذشته بود که از کوله‌جت "گرویتی اینداستریز" در یک مانور نظامی از نیروهای ویژه و کماندوی نیروی دریایی بریتانیا استفاده شد تا پتانسیل این فناوری در میادین جنگ نیز نشان داده شود.
از آنجایی که نیروهای نظامی همواره در خط مقدم بهره‌گیری از جدیدترین پیشرفت‌های علمی و فناوری هستند، کوله‌جت نیز احتمالا خیلی زود به وسیله‌ای رایج بین نیروهای نظامی تبدیل خواهد شد و چشم‌انداز جنگ رو در رو را دگرگون خواهد کرد.
