اما این تغییرات چندی قبل در حالی رسانه‌ای شد که دلیل یکی از همین جابه جایی‌ها، برخورد تند یکی از مسئولان با یک خبرنگار شهرستانی بود، فارغ از درستی یا نادرستی رفتار خبری. به گزارش همراز،آن روزها، درحالی‌که پیش‌بینی می‌شد عزل فرماندار گلپایگان برای این استان حاشیه‌ساز باشد، مهرعلیزاده که ورزشی‌ترین مدیر کشور هم به شمار می‌رود، زیر یک‌خم یک حاشیه را گرفت و جسورانه با حریف پنجه در پنجه شد تا نشان دهد دررسیدن به هدفی که روز معارفه‌اش اعلام کرد و در این زمینه با مردم اصفهان عهد بست، با کسی شوخی ندارد. هدفی به نام کار ضرب در سه، یعنی کار و کار و کار. اما تغییر و تحولات همیشه با حاشیه مواجه است و معمولا تیمی که باید ردای خدمت از تن به درکند، ردا را به‌زحمت از تن خارج می‌سازد و برای پوشیدن همین ردا، چندین نفر داوطلب و آماده می‌شوند که تنها بر تن یکی از آنها می‌نشیند و اگر کمی اخلاق در این میان دستخوش دنیاطلبی شود، بازار شایعه و حاشیه داغ و داغ‌تر می‌شود. برخی مدیران جدید را به جناح‌بازی و سیاسی‌کاری متهم می‌کنند و اختلاف‌سلیقه‌شان با مدیر تازه منصوب‌شده را رنگ و لعاب حق‌طلبی می‌زنند تا حرفشان نفوذ بیشتری پیدا کند و برخی دیگر هم سعی می‌کنند خود را برای پوشیدن ردای خدمت محق جلوه دهند. معضلی که این روزها کم به چشم نمی‌خورد، هرچند که محسن مهرعلیزاده تمام‌قد برای دفاع از گزینه‌های منصوب‌شده در استان ایستاده است. او که حالا در اصفهان از محبوبیت بیشتری نسبت به مدیر ارشد قبلی برخوردار است، معتقد است که باید جناح‌بازی را کنار گذاشت تا مردم طعم شیرین خدمت را بچشند. او محدود کردن دایره انتخاب مدیران به یک جناح خاص، برای خدمت را خیانت به مردم می‌داند و می‌گوید: به چه دلیل و بر چه اساسی باید برای انتخاب فرمانداران یا مدیران استان یک فیلتر ایجاد کنیم و آن‌هم فیلتر فلان جناح سیاسی باشد؟ اصلا این فشارها که می‌آورند که فلان مدیر را منصوب نکنیم چون به‌زعم آقایان جناح سیاسی‌شان با فلان حزب سازگار نیست چه معنی دارد؟ مهرعلیزاده معتقد است: مدیری که توانمندی دارد باید به‌کار گرفته شود و نباید افراد را به دلیل همسو بودن یا نبودن کنار بگذاریم، ما تنها یک همسویی داریم و آن‌هم همسویی با انقلاب و آرمان‌های امام(ره) و اهداف عالیه نظام و دولت است. مهرعلیزاده همچنین تأکید دارد که بلاتکلیفی و سردرگمی مردم در ادارات کاری به جناح‌بازی ندارد، بلکه از یک بی‌مسئولیتی با هر سلیقه و دیدگاهی تبعیت می‌کند که باید جلوی آن را گرفت. مقام ارشد اجرایی در استان اصفهان معتقد است مردم باید این اطمینان را داشته باشند که وقتی وارد یک اداره یا سازمان می‌شوند، درگیر کاغذبازی اداری نشده و مسائل آنها با سلامت کامل رفع می‌شود. حالا با این نگاه، مهرعلیزاده، دست به جراحی بزرگی در اصفهان زده و برخی از فرمانداران را که سال‌های متمادی است در کسوت فرمانداری بوده و بازنشسته و برکنار نمی‌شوند، بلکه تنها از شهرستانی به شهرستان دیگری منتقل می‌شوند، از صندلی مدیریت بلند کرده تا جوان‌ترها فرمان را به دست بگیرند. مهدی صفرخانلو، یکی از همین فرمانداران است که از نگاه بعضی منتقدان، متهم به جوانی است، جوانی اتهامی سنگین است که می تواند دست‌آویز خوبی باشد برای آنهایی که به هر دلیلی دوست ندارند جوان‌ها سوار بر اریکه قدرت شوند. او که تنها چند روز بعد از آغاز سال نو به سمت فرماندار لنجان منصوب شد، تاکنون اقدامات مفید و مؤثری در این شهرستان انجام داده که توانسته همراهی مردم را به دنبال داشته باشد. از سویی شهرستان لنجان، شهرستانی استراتژیک در اصفهان است که ضمن استقرار صنایع مادر در این شهرستان، اقلیم، شرایط جغرافیایی و قرار گرفتن زیرساخت‌های شبکه آب شرب اصفهان، اهمیت ویژه‌ای به لنجان بخشیده و نیروی جوانی برای بازگرداندن نشاط و امید به مردم این شهرستان بسیار تأثیرگذار است. محمود مسلم زاده نیز یکی دیگر از فرماندارانی است که به ساختمان فرمانداری خمینی‌شهر مأمور شده تا شهری پرجمعیت و مؤثر در مناسبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی استان را مدیریت کند. پیش‌ازاین قرار بود مجتبی راعی مسئولیت فرمانداری خمینی‌شهر را بر عهده بگیرد، اما ناگهان در آخرین روزها قرعه فال به نام مسلم زاده‌ای خورد که تا پیش‌ازاین معاون فرماندار شاهین‌شهر بود. او نیز مدیری جوان و خوش‌سابقه است که به‌زعم مدیران ارشد استان، می‌تواند بسیاری از مشکلات این شهرستان را رفع‌ورجوع کند. البته شهرستانی مانند خمینی‌شهر نیازمند عنصری به نام تجربه هم هست، ازاین‌رو به نظر می‌رسد مهرعلیزاده تلاش می‌کند با تقویت عنصر برنامه‌ریزی آن‌هم از سوی معاونان خود، عنصر تجربه را در کنار عنصر انگیزه همنشین سازد. اما یکی دیگر از این فرمانداران، سیدتقی معین‌الدینی است، او نیز مسافر فریدن است. فریدن که هرچند آبدارترین شهرستان‌های استان تلقی می‌شود، اما از سوی دیگر با مشکلاتی چون فرونشست زمین هم مواجه است و به دلیل مرزی بودن شهرستان، برخی اولویت‌ها برای اجرایی شدن به معین‌الدینی ابلاغ‌شده که اگر بتواند موفق شود، می‌تواند بخشی از کشاورزی غرب را که مبتنی بر باغداری و کشت سیب‌زمینی است، نجات دهد. مهر علیزاده در این انتخاب برنامه‌ریزی را عنصر پررنگ مدیریت برشمرده و به همین منظور تلاش دارد تا با برنامه‌ریزی درست، الگوی کشت کشاورزی را اصلاح و مشاغل مرتبط را در شرایط کنونی کم‌آبی جایگزین کشاورزی و دام‌پروری کند. اما ظاهرا شرایط سنی برای انتصاب فرماندار شهرضا اهمیت خاصی داشته است! چراکه علی‌اصغر رفیعی نژاد که دارای مدرک دکتری برنامه‌ریزی فرهنگی است، پیش‌ازاین به‌عنوان مشاور و معاون اداري مالي شهرداري خمینی‌شهر مشغول به كار بوده و قبل از آن نیز مسئولیت‌های مختلفي همچون معاونت فرمانداري شهرستان اهواز، فرماندار شهرستان آبادان فعالیت کرده است. حالا او قرار است با کوله باری از تجربه، از شهرضایی که به‌تازگی وارد جمع صنعتی‌ها شده یک شهرستان اشتغال‌زا بسازد تا عدد 4/14 درصد میانگین بیکاری استان که اتفاقا 2 درصد هم از میانگین کشوری بالاتر است، به سراشیبی سقوط بیفتد. البته بی‌شک استاندار اصفهان در این انتصاب، فرهنگ کهن مردم شهرضا را نیز مدنظر قرار داده و به نظر می‌رسد دیگر قرار نیست همه امکانات در اختیار مرکز نشینان باشد. مهرعلیزاده در پاسخ به منتقدان و آنهایی که می‌خواستند از سوابق رفیعی نژاد مطلع شوند، گفت: در انتخاب ایشان برای فرمانداری شهرضا دقت زیادی شد و وی می‌تواند وحدت، تعامل، تعادل و همدلی را در شهرستان نهادینه کند. این مدت بازار تغییرات در شرق اصفهان نیز داغ بود، شرقی که با انتصاب سیدحمیدرضا طباطبائی به‌عنوان معاون سیاسی و امنیتی استانداری اصفهان از آن خطه، این تغییرات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. ازاین‌رو انتصاب عباس بلانیان به‌عنوان فرماندار خور و بیابانک و حمیدرضا تأملی به‌عنوان فرماندار اردستان توانست دو شهرستان تأثیرگذار را روی ریل توسعه بیندازد تا هرآن چه این سال‌ها مهر بی‌مهری و عدم برخورداری بر پیشانی آنها خورده بود، حالا با استفاده از عنصر جوانی و انگیزه، روبه‌پیشرفت و آبادانی حرکت کند. اما درحالی‌که مهر علیزاده لزوم ایجاد وحدت و اتحاد در استان را از اولویت‌های مدیریت ارشد استان اعلام کرد و گفت: در بستر امن همراه با اتحاد است که مردم می‌توانند طعم شیرین خدمت را بچشند، اما ظاهرا هنوز برخی معتقدند مهرعلیزاده در استان اصفهان باید امتیاز ویژه‌ای برای جناح‌های همسو با دولت قائل شود، حتی اگر اختلاف سطح توانمندی آنان در مدیریت چشمگیر باشد! اما ظاهرا شهرستان‌های غربی استان خیلی دچار واگویه های سرعت‌شکن نشده‌اند، چراکه وقتی مجید حججی مسئولیت فرمانداری تیران و کرون را بر عهده گرفت و یا علی استوار فرماندار چادگان شد، می‌شد اتحاد جناح‌ها و گروه‌های سیاسی و اجرایی را در آغاز کار این فرمانداران به‌خوبی درک کرد. اتحادی که ریلی شد برای مدیران جوانی که می‌خواهند شعار «کار ضرب در 3» استاندار اصفهان و دولت را اجرایی کنند و نیازمند جاده‌ای هموار برای دست گرفتن فرمان خدمت هستند. اما سمیرم، جنوبی‌ترین شهرستان اصفهان با همجواری دو استان بزرگ کشور و آورده سالیانه بیش از یک میلیارد مترمکعب آب، نیازمند مدیری بود که بتواند دروازه ورودی استان با شرایط خاص را به‌خوبی مدیریت کند. شهرستانی که در دو سه دهه گذشته حواشی اجتماعی و گاهی امنیتی خاصی به خود دیده است. ازاین‌رو بهترین گزینه از نظر مهرعلیزاده و وزارت کشور برای این شهرستان محمد جعفرزاده قهدریجانی است. او سه سال شهردار سمیرم بود و به‌خوبی بر ریزودرشت مسائل این شهرستان اشراف دارد و در حوزه مدیریت سیاسی نیز ۱۶ ماه در سمت معاونت فرمانداری فلاورجان فعالیت کرده که نشان می‌دهد نگاه مدیران استان در دوره جدید، تکیه‌بر برنامه‌ریزی علمی برای رفع مشکلات بیشتر است تا تکیه‌بر استفاده از ابزارهای امنیتی. این موضوع را می‌توان در انتصاب حمید عصار زادگان به‌عنوان فرماندار شهرستان مبارکه نیز دید، فرمانداری که تا پیش‌ازاین شهردار چندین منطقه شهری در دوران مدیریت اصولگرایان در شهر اصفهان بود و نقطه تاریکی نیز در پرونده وی ثبت‌نشده است، هرچند انتصاب این مدیر شهرستانی مصداقی شده از واویلای قبل از فاجعه، چراکه جناح نزدیک به دولت در اصفهان به‌نوعی درفش اعتراض برداشته و اقدام به بدگویی از برخی از این انتصابات کرده و این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که نوع نگاه همین طیف سیاسی حاکم در شهر اصفهان تاکنون توفیق چندانی نداشته و حالا این آزموده شکست‌خورده، از نگاه اصلاح‌طلب‌های اصفهانی نسخه شفابخشی شده که به‌رغم همین عدم توفیق، قصد دارند آن را در کارتابل استاندار اصفهان هم قرار دهند. از سویی، هرچند تغییرات حق استانداران است و ایجاد همسویی با نگاه‌های کلان دولت در شهرستان‌ها، شهرها، بخش‌ها و روستاها باید استراتژی مدیریتی باشد، اما تیغ برداشتن و واکاوی و تفحص در اندیشه افراد و زخم زدن به آنها به دلیل تفکراتشان، به‌نوعی قضاوت پیش از جنایت است. قضاوتی که سالیان متمادی به دلیل خط بندی جناحی باعث شده تا موتور محرکه خدمت به نسبت امکانات ملی و توانمندی‌های مدیریتی سرعت کمتری به خود بگیرد و دود آن به چشم مردمی بنشیند که از دعواهای سیاسی و خطی خسته شده‌اند.
