به نقل از ارث، پروفسور یادویندر ملحی، از دانشگاه آکسفورد، گفت: تلاشهای حفاظتی معمولا روی درختان و کربن یا جذابیت گسترده حفاظت از پستانداران بزرگ متمرکز است. این مطالعه به بررسی این موضوع میپردازد که آیا میتوان طرحها را بهگونهای برنامهریزی کرد که در مقابله و سازگاری با تغییرات آبوهوایی موثر باشد یا خیر.
این تحقیق چندین روش را بررسی کرده که بر اساس آن پستانداران بزرگ میتوانند بر ذخیره کربن، پیشگیری از آتشسوزی و ظرفیت انعکاس سطح زمین تاثیر بگذارند.
آنان این کار را با پخش بذر، پاکسازی پوشش گیاهی و بارور کردن خاک انجام میدهند. چنین فعالیتهایی تنوع زیستی یک منطقه را تقویت میکند که به نوبه خود محیط را در برابر تغییرات آبوهوایی مقاومتر خواهد کرد. این اقدامات همچنین ذخیره کربن یک اکوسیستم را افزایش میدهد.
نتایج این تحقیقات نشان میدهد چرای گورخر، کرگدن، فیل و سایر علفخواران بزرگ میتواند خطر آتشسوزی را کاهش دهد؛ به این علت که حیوانات آتش طبیعی را زیر پا میگذارند و مانع گسترش آتش میشوند.
آتشسوزی کمتر به معنای کربن کمتر در جو و تغییرات آبوهوایی کمتر است.
دکتر تونیا لندر، کارشناس دپارتمان علوم گیاهی در دانشگاه آکسفورد، گفت: حیوانات میتوانند با تنوع بخشیدن به پوشش گیاهی و افزایش ناهمگونی زیستگاه، به سازگاری موضعی با تغییرات آبوهوایی در این محیطها کمک کنند.
در حالی که این مطالعه بینشی در مورد چگونگی تاثیر حیوانات بر تغییرات آبوهوا ارائه میدهد، دانشمندان خواستار تحقیقات بیشتری هستند تا مشکل را به طور کامل درک کنند و در آن تاثیر داشته باشند.