به گزارش دهیل، بر اساس این گزارش، بیش از ۷۰ درصد از ۵۷۶ مرکز شهری بزرگ در سراسر جهان که بیش از ۱.۴ میلیارد نفر را شامل می‌شود، در معرض خطرات شدید محیطی مانند آلودگی آب یا گرمای شدید قرار دارند. حدود ۳۱ تریلیون دلار از تولید ناخالص داخلی آنها یا ۴۴ درصد در معرض خطر این زیان قرار گرفته و اگرچه این میزان کمتر از میانگین جهانی ۵۰ درصد است اما به دلیل وجود بخش‌های متعدد مانند خدمات آب‌وبرق، حمل‌ونقل و کشتی‌رانی و دفتر مرکزی آنها که در شهرها قرار دارد مناطق دیگر را تهدید می‌کند.
به‌طور خاص، این گزارش سیل را به‌عنوان اصلی‌ترین خطر طبیعی برای بیش از ۱۶۰۰ شهر در سراسر جهان شناسایی کرده و از دست دادن زیستگاه‌های ساحلی را عامل اصلی این خطر می‌داند. مانند بسیاری از خطرات ناشی از تغییرات آب‌وهوایی و از دست دادن تنوع زیستی، فقیرترین ساکنان زمین بیشترین خطر را متحمل می‌شوند و بانک جهانی تخمین می‌زند که ۶۰۰ میلیون نفری که بیشتر در معرض خطر قرار دارند زیر خط فقر هستند.
بر اساس این گزارش، آلودگی هوا و کمبود فضای سبز در شهرها نیز خطر بزرگ زیست‌محیطی و اقتصادی است. در جنوب و شرق آسیا و اقیانوس آرام، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا معادل ۷.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی منطقه هزینه دارد.
بر اساس این گزارش، مراکز شهری بیش از ۷۵ درصد از انتشار کربن در سراسر جهان را تشکیل می‌دهند و سرمایه تخصیص یافته برای تامین مالی آب‌وهوای شهری بسیار کمتر از میزان برآورد شده لازم است.
بااین‌حال، این گزارش تخمین می‌زند که توسعه پایدار در این مناطق می‌تواند شغل و سرمایه کافی برای جبران این خطرات فراهم کند به‌طوری‌که زیرساخت‌های حمل‌ونقل پایدار به تنهایی می‌توانند ۲۱.۶ میلیون شغل تا سال ۲۰۳۰ ایجاد کنند و ۱۱.۶۶ میلیون شغل دیگر با مدیریت پایدارتر زباله‌ها ایجاد می‌شود.
آکانکشا خاتری، رئیس طبیعت و تنوع زیستی مجمع جهانی اقتصاد در بیانیه‌ای گفت: طبیعت می‌تواند ستون فقرات توسعه شهری باشد. با به رسمیت شناختن شهرها به‌عنوان سیستم‌های زنده، می‌توانیم شرایطی را برای سلامت مردم، سیاره زمین و اقتصاد در مناطق شهری ایجاد کنیم.
