«جوکر» نام مسابقهای است که مدت زمان کمی از پخش آن در نمایش خانگی میگذرد. در این مسابقه افراد شرکتکننده باید سعی کنند که رقبایشان را به خنده بیندازند بدون آنکه خود بخندند. این رقابت خنده دار بر سر جایزه ۱۰۰ میلیون تومانی است. «جوکر» در فصل اول با حضور چهرههای محبوب و کمدینهای مشهور آغاز شد و به واسطه استقبال مخاطبان و البته نام احسان علیخانی، موفق شد پخش پرسروصدایی داشته باشد و مورد توجه قرار گیرد. هرچند پیروزی مشترک هومن حاجی عبداللهی و سهیل مستجابیان و رقابت بدون هیجان آنان، پایان جذابی را برای «جوکر» رقم نزد.
با توجه به ساختاری که مسابقه «جوکر» دارد، علاوه بر کیفیت چالشها و بازیهایی که طراحی میشود، میزان بامزگی و سرگرمکنندگی آن بستگی زیادی به خلاقیت شرکتکنندهها، میزان مشارکت آنها و استعدادشان در کمدی دارد بنابراین مسابقه با حضور چهرههای خوشسابقه و محبوب مخاطبان آغاز شد و نتیجه مثبتی به همراه داشت، اما اکنون شرکتکنندگان فصل دوم، از لحاظ میزان محبوبیت و شهرت، فاصله زیادی با شرکتکنندگان فصل قبلی دارند. به هر حال این برنامه با بازتابهای زیادی از سوی کاربران شبکههای اجتماعی روبرو شده است. برخیها نگاهی مثبت به این مسابقه داشتند و برخیها هم منفی.
جوکر بهترین برنامه است
یکی از کاربران در این باره نوشته است: «به نظر من شرکت توی مسابقه جوکر به مراتب خیلی سختتر از اسکوئید گیم هست و با اختلاف بهترین برنامه است».
کاربر دیگری گفته است: «وای جوکر خیلی خوبه قطعا هیچ برنامهای بیایراد نیست، ولی این قدر جامعه ما غمگینه که هرچی برنامه خوب طنز مثل جوکر ساخته بشه واقعا غنیمت به شمار میاد».دیگری نوشت: «وای خدا تو این چندسال گذشته اینقدر از ته دل نخندیدم، مرسی که جوکر را ساختید».
کاربران دیگر نوشته اند: «ایرانی جماعت الان با خندیدن مشکل داره هرکی بخنده یا میگن خجستس یامیگن دیوانه است، همین که عدهای ازمردم باهاش میخندن به نظرم خوبه هرچند باب سلیقه برخیها نباشه ضمنا قرارنیست همه برنامههای فان، فاخر باشه»، «هر روز بیشتر به این نکته پی میبریم که احسان علیخانی برنامهسازی را بلد است»، «فکر کنم آخرین باری که به یه فیلم یا سریال ایرانی از ته دل خندیدم، سریال قهوه تلخ بود؛ و الان پای برنامه جوکر واقعا خندیدم. برنامه بینظیری است».
خوشمان نیامد
اما یکی از کاربران که از این برنامه خوشش نیامده است نوشته: «این مسابقه جوکر ۶ ساعت خودش بود ۱۲ ساعت وسطش هی حرف زدن. خوشمان نیامد».
کاربری نوشت: «بدون تعارف آقای سهیل نشون داد به درد همین دابسمشهای اینستاگرامی میخوره و سطح بازی کمدیش صفره. در مقابلش یکی مثل آقای نیکخواه نشون داد خدای کمدیه و واقعا یک نابغه کمدی است ... این کار آقای سهیل را که نخندید را میتونی بریم هزاران آدم افسرده بیاریم تا انجام بدن و نخندن. خب این چه فضیلیتیه؟ در کنار نخندیدن باید این هنر را داشته باشی که بقیه را بخندونی که آقای سهیل توی این زمینه صفر صفر بود»
کاربر دیگری گفته است: «ما ایرانیها کلا با خندیدن مشکل داریم، حالا جوکر هم اومده فلسفهاش اینه که هر کی نخنده برنده است، ما وقتی میبینیم انگار خودمون تو مسابقهایم زور میزنیم تا نخندیم و بعدش بیمزه به نظر میاد، که البته به نظر منم هست خیلیم بیمزهست».
دیگری نوشت: «باید تو جوکر اونی برنده میشد که علاوه بر اینکه تو مسابقه مونده باعث حذف نفرات بیشتری شده».
یکی دیگر از کاربران اینطور مینویسد: «جوکر برنامهای است که کاملا بیمزه است. دو قسمت تابه حال منتشر شده با لشکری از مردان روبرو هستیم که در تلاشند همدیگه رو با کلیشهایترین روشهای ممکن بخندونند. هیچ زنی هم در هیچ جایگاهی وجود نداره. مسخره، سطحی، تبعیضآمیز و دوزاری».
کاربران دیگر نوشته اند: «چرا در ۲۰ سال گذشته فقط یک تعداد محدودی هستند که تو همه برنامهها هستند؟ حوصله تون از این افراد سر نمیره؟ همه برنامهها کپی با صورتهای یکنواخت، جالب اینکه برای این کپیهای ناشیانه نه تنها پولی پرداخت نمیکنند حتی اجازه هم نمیگیرند»، «من هم مثل خیلی از شما فکرمیکنم جوکر قشنگ نیست. چاره چیست؟ نگاه نمیکنم. موضوع آنقدری برایم اهمیت ندارد که ساعتها وقت عزیز را بگذارم به تماشای این مضحکه وخیم»، «من نمیدونم به چی جوکر میخندین. واقعا بده».