آن‌ها شعارهایی مانند: «زاینده‌رود جاری، حق مسلم ماست»، «زاینده‌رود رو پس بدین، به اصفهان نفس بدین»، «حق‌آبه رو می‌گیریم، حتی اگر بمیریم» و «تا آب نیاد تو رودخونه، برنمی‌گردیم تو خونه» سر دادند. با گذشت بیش از یک هفته، این تجمع اعتراضی ادامه دارد. حق‌آبه‌داران حوضه زاینده‌رود، شهرستان‌های لنجان، مبارکه، فلاورجان، نجف‌آباد و اصفهان را شامل می‌شوند.
با این وضعیتِ آبی، زمین‌های کشاورزی شرق اصفهان که کشت غالب آن‌ها گندم، جو و یونجه بوده، به محلی به عنوان منشاء ریزگردها تبدیل شده‌اند. به گفته مقام‌های خانه کشاورز استان اصفهان، وضعیت زندگی نزدیک به یک میلیون کشاورز ساکن این استان که بیشتر آن‌ها در مناطق شرقی زندگی می‌کنند، در سال‌های اخیر به علت فقدان آب، دچار بحران شده است.
در کنار بحران کم‌آبی، یکی از دلایل مؤثر در خشکی زاینده‌رود، برخی سوءمدیریت‌ها و برداشت‌های غیرمجاز از زاینده‌رود و بارگذاری‌های بیش از اندازه از این رودخانه است که موجب شده این رودخانۀ دائمی در فلات مرکزی ایران به رودخانه‌ای فصلی و مقطعی تبدیل شود. زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران به شمار می‌رفت که از کوه‌های زاگرس مرکزی سرچشمه و در نهایت به تالاب بین‌المللی گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریخت.
