فرزندان شاهد «خشونت خانگی»؛ مستعد «بزه کاری» یا «بزه دیدگی»

به گزارش ایسنا، دکتر لیلی پناغی در نهمین کنگره ملی آسیب‌شناسی خانواده و پنجمین جشنواره ملی خانواده پژوهی، با تاکید بر خشونت خانگی به عنوان یک آسیب اجتماعی، اظهار کرد: این مساله تنها به خشونت درون خانه‌ها معطوف نمی‌شود بلکه یک آسیب اجتماعی است و گسترش و شیوع آن بسیار زیاد است.
وی ادامه داد: مهمترین نکته برای برنامه پیشگیری از هر آسیب اجتماعی نظیر خشونت عزم جدی سیاست گذاران است و برای ایجاد این عزم جدی باید نخبگانی که با این مسائل سر و کار دارند اهمیت این مساله را مشخص کرده تا عزم جدی در سیاست مداران نیز ایجاد شود.
این متخصص پزشکی اجتماعی با اشاره به سازمانهای متعدی نظیر بهزیستی، وزارت بهداشت، پزشکی قانونی و قوه قضائیه که با قربانیان خشونت خانگی مواجهه دارند، تاکید کرد: باید برای پیشگیری از خشونت خانگی کمیته راهبردی در راستای هماهنگی بین این سازمانها ایجاد شود تا همکاری بین بخشی را افزایش دهد. از سوی دیگر سازمانهای مردم نهاد نیز بخش اعظم درمان و پیشگیری از خشونت را در تمام دنیا بر عهده دارند و همکاری این سازمانها با سازمانهای اصلی بسیار مهم است.
پناغی همچنین به لزوم ایجاد یک نظام ثبت خشونت خانگی برای ارزیابی اقدامات انجام شده در راستای پیشگیری از خشونت خانگی نیز تاکید کرد و گفت: اصلاح ساختارهای اجتماعی و اقتصادی و توسعه اقتصادی که به کاهش نابرابری‌های جنسیتی بیانجامد نیز در کاهش بسیاری از آسیب‌های اجتماعی نظیر خشونت خانگی اثر گذار است.
این متخصص  پزشکی اجتماعی در بخش دیگر سخنان خود با بیان اینکه نباید تمام توجهات به قربانیان خشونت معطوف شود و باید مرتکبین خشونت را نیز مورد بررسی قرار داد، گفت که مرتکبین خشونت معمولا بیمار هستند و باید درمان شوند و این افراد را نباید حذف کرد.
وی در پایان سخنان خود با اشاره به اهمیت در دسترس بودن ساختارهای خدمت رسانی برای خشونت دیدگان، ادامه داد: اینکه خشونت دیده بداند این ساختارها کجا هستند و در دسترس بودن این ساختارها برای خشونت دیدگان بسیار مهم است. اینکه فرد باید چه مراحلی را برای دسترسی به این ساختارها طی کنند نیازمند یک برنامه مدون برای ارجاع و بازتوانی قربانیان خشونت است و برای پیشگیری از خشونت خانگی باید به این موارد توجه کرد.