وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در اوایل تشکیل ستاد ملی کرونا به عنوان یکی از اعضا در جلسات حاضر می‌شد، اما تقریبا از میانه سال ۹۹ این عضو هیأت دولت به ستاد کرونا دعوت نشد. هرچند کارشناسان این وزارتخانه در کمیته‌های زیرمجموعه ستاد ملی کرونا عضویت داشته و پیگیر مطالبات بودند.
فعالان گردشگری معتقدند عضویت و حضور نداشتن وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در صحن اصلی ستاد ملی کرونا، پیگیری بسیاری از مطالبات را به تعویق انداخته و حتی سوءبرداشت‌هایی را در به نتیجه رساندن و اجرای برخی مصوبات به وجود آورده است که از جمله آن‌ها وتو شدن صدور ویزای گردشگری در صحن ستاد ملی کرونا با وجود تایید در کمیته‌های زیرمجموعه‌های این ستاد بود که پس از یک سال پیگیری، به تازگی تصویب شده است.
همچنین برخی فعالان گردشگری معتقدند ستاد ملی کرونا از ابتدای تشکیل، برنامه درستی برای سفرهای داخلی و تعیین پروتکل‌های بهداشتی در سفر و همچنین راه‌کاری برای جبران خسارت‌های واردشده به صنعت گردشگری نداشته و بدون دریافت نظر کارشناسی، تصمیم‌هایی را گرفته که خسارت مالی و جانی آن بیشتر بوده است. تاکید صرف بر "ممنوعیت سفر" و تعطیلی مشاغل گردشگری، بدون ارائه راه‌کار از جمله ایرادهایی بود که فعالان و صاحبان کسب‌وکارهای گردشگری به این ستاد وارد کرده‌اند.
