زینب مرتضاییفرد در گفتوگو با برنامه «تقاطع فرهنگ» که به موضوع رشد قارچ گونه «تک آهنگها» در فضای مجازی اختصاص داشت، با اشاره به هزینه سرسام آور انتشار آلبومهای موسیقی گفت: بسیاری از خوانندگان و نیز موزیسینها ترجیح را بر انتشار «تک آهنگ» گذاشته و درآمد اصلی را مبتنی بر کنسرتهای موسیقی معطوف ساختهاند. امروزه آلبومهای موسیقی با هزینهای بسیار نازل و گاه «غیر قانونی» قابل تولید است و به راحتی در فضای مجازی منتشر میشود. سال 92 محسن یگانه با انتشار آلبوم «حباب» اعلام کرد که دیگر قصدی برای تولید آلبوم ندارد و تنها تک آهنگهای خود را انتشار میدهد.
مرتضاییفرد تأکید کرد: روند تولید «تک آهنگها» پیشتر در موسیقی سایر ملل ظهور و بروز داشته و اوایل دهه 90، موسیقی کشور را با خود همراه ساخت. بر اساس آمار وزارت ارشاد شاهد افت کمی آلبومهای موسیقی و رشد تک آهنگها بوده و هستیم. سال 1396 تعداد تک آهنگهای منتشر شده یکهزار و 150 و یکسال بعد 2 هزار و 178 و سال 1398 به بیش از 3 هزار تک آهنگ رسید.
مرتضایی فرد با اشاره به رشد تک آهنگها در سال 99 که به مرز 4 هزار و 514 اثر رسیده است، گفت: این آمار بر اساس کارهای رسمی و مجوزدار از سوی وزارت ارشاد است و موسیقی زیر زمینی را شامل نمیشود. رشد «تک آهنگها» به قدری نمود داشته که دفتر موسیقی وزارت ارشاد، امسال دست به انتشار آمار هفتگی زده است.
وی ادامه داد: بعد از جدی شدن کرونا و خاموش شدن چراغ کنسرتها، شمار این تک آهنگها بیشتر شد و نکته جالب توجه اینجاست که بر تعداد کمّی آلبومها نیز افزوده شده است. کنسرت تا قبل از کرونا تمام معادلات موسیقی کشور را پیش میبرد که به نظر بنده رخداد خوبی نبود.
وی با بیان اینکه کنسرتها تنها بار درآمدزایی را در موسیقی بر دوش میکشیدند، افزود: جوانانی که به موسیقی علاقهمند بوده و فاقد توانایی خاص در این هنرند، حاضر به هر نوع هزینه کردی هستند تا فقط یک «تک آهنگ» از آنها منتشر شود.
مرتضاییفرد هزینه معمول تولید هر «تک آهنگ» را بین 50 تا 80 میلیون تومان تخمین زد و گفت: برای سفارش دهنده تک آهنگ شاید فقط «شهرت» بر جای بماند؛ حال آنکه اغلب این کارها دیده نمیشوند. البته این ارقام متعلق به آثاری با ضبط و پخش استاندارد است و افرادی که با هزینههای نازل به سمت این کار میروند، عموما دیده نشده و در سر و صدی عالم موسیقی محو میشوند.