مرجانه گلچین: ما هم دغدغه نان داریم

این بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به این پرسش که سریال «بوتیمار» در چه مرحله‌ای از ساخت قرار دارد؟ اظهار کرد: الان برای فیلمبرداری سریال نوروزی «بوتیمار» به تهیه کنندگی مهران مهام و کارگردانی علیرضا نجف زاده در جنگل‌های سی سنگان هستیم. چون بخش عمده‌ای از این سریال در شمال می‌گذرد و بخشی دیگر در تهران و در نهایت فکر می‌کنم تا اواخر بهمن یا اواسط اسفند کارمان طول بکشد.
گلچین در پاسخ به اینکه آیا نقشی که در مجموعه «بوتیمار» ایفا می‌کند، تفاوتی با کاراکتر‌های قبلی‌اش به لحاظ تیپ و اجرا دارد؟ توضیح داد: در این سریال نقش مادر را بازی می‌کنم. مادری مثل تمام مادر‌هایی که ما به ازای آن در این جامعه بسیار است. مادری که دغدغه خانواده اش را دارد.

او ادامه داد: «بوتیمار» نام پرنده‌ای است که مشهور است همیشه در تشنگی به سر می‌برد، اما هنگامی که به رودخانه و دریا میرسد غمگین می‌شود که مبادا آب دریا تمام شود و او از تشنگی بمیرد، به همین خاطر آب نمی‌خورد و در نهایت خودش است که از بین می‌رود. داستان این سریال هم در مورد انسان‌هایی است که مثل بوتیمار زندگی می‌کنند، انسان‌هایی که همیشه نگران داشته هایشان هستند که مبادا همین اندک داشته هایشان هم تمام شود و به همین خاطر از آن‌ها استفاده نمی‌کنند و در نهایت به جایی می‌رسند که می‌بینند اصلا زندگی نکرده اند. این سریال، یک سریالی کمدی با نگاه به مسائل روز و مسائل اجتماعی و اقتصادی است.

بازیگر سریال هایی، چون «دزد و پلیس»، «خوش نشین ها» و «شمس العماره» با تاکید بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی در ساخت این سریال، تصریح کرد: در زمان فیلمبرداری «بوتیمار» تا جایی که بتوانیم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنیم، اما از آنجا که بازیگران باید زندگی عادی را بازی کنند دیگر نمی‌توانند جلوی دوربین ماسک بزنند و فاصله شان با یکدیگر هم کم است. به هر حال من، چون سابقه همکاری خوبی با آقای مهام داشتم و البته نسبت به عوامل این مجموعه هم شناخت نسبتا کافی داشتم از بین چندین پیشنهاد این سریال را انتخاب کردم. ما تمام سعی مان را می‌کنیم که در حین فیلمبرداری نکات ایمنی را رعایت کنیم، ولی برخی موارد اجتناب ناپذیر است و امیدوارم خدا خودش کمک کند که همگی مان سالم از این مرحله عبور کنیم.

او با بیان اینکه کرونا فرهنگ و هنر این کشور را عزادار کرده، افزود: در روز‌های گذشته جامعه هنری داغدار عزیزانی شد که آخرین آن‌ها استاد پرویز پورحسینی بود و در کنار این دوستان همه ما داغدار تک تک عزیزان هموطنی هستیم که به دلیل این بیماری از دنیا می‌روند. شکل و شمایل کرونا در ایران با تمام دنیا متفاوت است. در خیلی از کشور‌ها در این شرایط بحرانی خدمات ویژه‌ای به مردم ارائه می‌دهند و حتی خود را برای زدن واکسن آماده می‌کنند، اما اینجا یک کارگر روزمزد در تامین معاش ابتدایی خانواده اش درمانده و دستی برای یاری اش نیست.

گلچین در پایان در پاسخ به این سوال که چه توصیه‌ای برای حفظ روحیه مردم در روز‌های کرونایی دارد، گفت: مهمترین عامل حفظ روحیه مردم به مسائل اقتصادی برمی گردد که در حال حاضر رو به نابودی است.‌ای کاش ما هم مثل خیلی از کشور‌های جهان دغدغه معیشت نداشتیم و می‌توانستیم با خیال راحت به تمام توصیه‌های بهداشتی عمل کنیم. کرونا جدی است و متعاقب آن رعایت تمام نکات ایمنی هم جدی تر. باید در خانه ماند، اما با این گرانی‌های سرسام آور چطور می‌توان در خانه ماند و کار نکرد؟ آیا کسانیکه قرنطینه را تصویب می‌کنند شرایط ابتدایی در خانه ماندن مردم را هم تامین می‌کنند؟ قیمت اجناس به حدی رسیده که انگار هیچ نظارتی بر روی آن‌ها نیست! هر کسی هر چقدر که دلش بخواهد می‌فروشد و کسی هم نمی‌گوید چرا! مردم مانده اند با کرونا و بیکاری و بی پولی و هزار درد دیگر. همانطور که گفتم ما برای فیلمبرداری سریال «بوتیمار» الان در شمال کشور در جنگل‌های سی سنگان هستیم و از آنجا که هرازگاهی مسافر به این مناطق می‌آید، گرانی اینجا به مراتب بدتر از تهران است. خیلی از مردم به ما هنرمندان گلایه می‌کنند شما که توصیه به خانه ماندن مردم می‌کنید، چرا خودتان سر کار می‌روید! به همین عزیزان می‌گویم که ما هم مثل شما عزیزان دغدغه نان داریم و کار دیگری جز بازیگری بلد نیستیم. خود من مادری بیمار و سالمند دارم و، چون به هیچ عنوان نمی‌توانستم در تهران تنهایشان بگذارم، ایشان را با خودم به شمال آوردم. البته مادرم تمام مدت در هتل می‌مانند و من زمانیکه فیلمبرادری دارم از هتل خارج می‌شوم، اما می‌خواهم بگویم که ما هم مجبوریم کار کنیم. به همین خاطر تمام خطرات را به جانمان می‌خریم، بازی می‌کنیم هم برای گذران زندگی خودمان و هم به امید شادی دل شما مردم عزیز.