مدتی است مخاطبان سریال‌های شبکه خانگی در انتظار پخش سریال «قورباغه» ساخته هومن سیدی هستند، خبر‌هایی ضد و نقیضی از زمان توزیع این سریال به گوش می‌رسد.
حواشی «قورباغه» حدود یک‌ماه پیش، از زمانی آغاز شد که روزنامه صبح نو اختلافات مالکیتی بین تهیه‌کننده و سرمایه‌گذاران را عامل تأخیر‌های مکرر در زمان پخش این مجموعه عنوان کرد. در آن گزارش اختلاف «علی اسدزاده» با «نماوا» بر سر درصد مالکیت سریال دلیل اصلی این تأخیر‌ها عنوان شده بود.
در پاسخ به این ادعا، روابط عمومی سریال «قورباغه» واکنشی تند نشان داد و در ادامه هم انگشت اتهام را به سمت «فیلیمو»، یکی دیگر از پلتفرم‌های مهم وی‌اودی کشور «که سریال به ایشان فروخته نشده است» گرفت که «متأسفانه با هدف تخریب، در آستانه پخش سریال، شروع به دروغ‌پردازی کرده» و «منشأ این شیطنت‌هاست».
این بازی که رسانه‌ها از آن به «بازی تأیید و تکذیب» تعبیر کردند، اما معمای موعد انتشار «قورباغه» را حل نکرد. در آن روز‌ها روابط عمومی سریال ادعا کرد که «پروانه نمایش قسمت‌های اولیه «قورباغه» صادر شده و پخش سریال از آبان آغاز خواهد شد». ادعایی که با تکذیب «محمدرضا فرجی»، مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی مواجه شد: «از سوی سازندگان قورباغه تقاضای بازبینی به ارشاد داده شده و ۶ قسمت نیز ارایه شده، اما پروانه هنوز صادر نشده است».
هومن سیدی چند روز پیش در صفحه اینستاگرامش در واکنش به این تاخیر، صراحتا از مسئولان وزارت ارشاد پرسیده بود: «لطفا بفرمایید در این لحظه سریال «قورباغه» توقیف شده است یا خیر؟» او گفته بود که «قورباغه» مدتی است آماده پخش شده است و بنا به دلایلی نامعلوم به تعویق افتاده است.
هومن سیدی گفته بود که «پخش سریال به آبان موکول شده بود، اما باز به دلایلی ارشاد از گروه سازنده درخواست کرده است که تاریخ پخش را به آذر ماه موکول کنند. اما تهیه‌کننده اعلام کرده است که امکان پخش در آذر هم وجود ندارد و باید به خواسته ارشاد، پخش را به اول دی ماه موکول کنند.»
بیانیه‌ای که با عکس‌العمل وزارت ارشاد مواجه شد که در فضای مجازی اعلام کرد که «قورباغه» در همان موعد مقرر یعنی در روز بیست‌و‌چهارم آذرماه منتشر خواهد شد.
پولاد امین در روزنامه شهروند نوشت: کسی به این پرسش پاسخ نمی‌دهد که اگر واقعا «قورباغه» پروانه نمایش دارد، پس چه عاملی مانع انتشار این سریال است؟ به زبان ساده‌تر، و گذشته از اهداف و نیات هومن سیدی و سرمایه‌گذاران سریال در انتشار این بیانیه، «قورباغه» باید به هرحال حتما مشکلی داشته باشد که مانع از انتشارش می‌شود، وگرنه چرا باید چندبار متوالی وعده انتشار سریال در یک تاریخ مشخص با بدقولی سازندگان سریال همراه شود و اعتماد تماشاگران را به سریال زیر چکش حراج بگذارد؟!
یعنی هومن سیدی یا سرمایه‌گذاران «کارکشته» سریال بدیهیاتی در این حد را نمی‌دانند که بدقولی در ارایه محصولاتی مانند آثار نمایشی عامل اول و اصلی رویگردانی مخاطب از این‌چنین آثاری است؟ اما؛ مثل تمام ماجرا‌های جنجالی سینمای ایران، بازی بدون توجه به منطق بازی همچنان ادامه دارد.
اولین سریال نوید و هومن
«قورباغه» اولین تجربه سریال‌سازی هومن سیدی است. هومن سیدی کارش را با بازیگری در سینما آغاز کرد. او در سال ۸۳ در «یک تکه نان» کمال تبریزی بازی کرد و سپس سریال «راه بی‌پایان» همایون اسعدیان باعث شناخته‌تر شدن او شد. آخرین فیلمی که هومن سیدی کارگردانی کرد «مغز‌های کوچک زنگ‌زده» است.
این فیلم همکاری دیگر سیدی با نوید محمدزاده بود. فیلم آخر سیدی با استقبال گسترده مخاطبان و منتقدان همراه شد. سیمرغ بهترین فیلمنامه، بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و بهترین فیلم از نگاه هنر و تجربه به «مغز‌های کوچک زنگ‌زده» رسید. فیلم مغز‌های کوچک زنگ زده یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های اکران سال ۹۷ شد.
«قورباغه» اولین حضور نوید محمدزاده و صابر ابر در نمایش خانگی است. محمدزاده با سرمایه‌گذار سریال شبکه خانگی «قورباغه» قراردادی یک‌ساله امضا کرده که بر اساس مفادی از آن حتی در ماه‌هایی که مشغول بازی در سریال نیست، حق بازی در هیچ فیلم و تئاتری را نخواهد داشت؛ تا عطش ایجادشده در بین هواداران این بازیگر استقبال از سریال «قورباغه» را تضمین کند. بر اساس این قرارداد محمدزاده ماهانه ٦٠٠ میلیون تومان؛ یعنی در کل ٧ میلیارد و ٢٠٠ میلیون تومان دریافت خواهد کرد.
سحر دولتشاهی دیگر بازیگر مطرح «قورباغه»، اما تجربه بازی در سریال‌های شبکه نمایش خانگی را دارد. او در «ساخت ایران»، «عالیجناب» و فصل سوم «قلب یخی» حضور داشته است. حضور مهران غفوریان در«قورباغه» و همبازی شدن با نوید محمدزاده، اتفاقی جالب توجه و کنجکاوی‌برانگیز شمرده می‌شود. فرشته حسینی، آناهیتا افشار دیگر چهره‌های شناخته‌شده این مجموعه هستند که در کنار بازیگران جوان، به نقش‌آفرینی پرداخته‌اند.
داستان «قورباغه» را روابط عمومی سریال چنین خلاصه کرده: «من همیشه یه صندلی واسم کم بوده، کتم واسم تنگ بوده، کفشام برام کوچیک بوده، ساعتم خواب می‌مونده و من ازش جلوتر حرکت می‌کردم، دنیا برای من جای کوچیکیه، احساس می‌کنم همه جا بستس و نمی‌تونم نفس بکشم، انگار همه این لحظه‌ها رو قبلا دیدم، درختا، صدای آبشار، قورباغه‌ها، اونا رو زمانی می‌بینم که درحال مُردنم». براساس تیزر‌های منتشرشده روایتی پرتحرک و پرهیجان از درامی اجتماعی است.
