«سیده صدیقه دولتآبادی»، کتابدار بخش کودک کتابخانه عمومی حکیم میرفندرسکی گرگان، با اشاره به اهمیت نقش کتابدار در فضای کودک، تأکید کرد: مهمترین نیاز بخش کودک در کتابخانهها، نه فقط فضای فیزیکی یا بودجه، بلکه کتابدار آموزشدیدهای است که بتواند وارد دنیای کودکان شود، زبان آنها را بشناسد و با استفاده از قصه، دوستی و آموزش، ارتباطی مؤثر با کودک برقرار کند.
وی با بیان اینکه کار در بخش کودک نیازمند صبر، خلاقیت و مهارتهای خاصی همچون قصهگویی، نمایش عروسکی و شناخت روانشناسی کودک است، افزود: این شغل ساده نیست، اما بسیار شیرین است. بچهها، صادقترین و واقعیترین مخاطبان ما هستند و حضور در کنار آنها برایم همیشه انگیزهبخش بوده است.
کتابدار آموزشدیده؛ آغاز مسیر تحول
دولتآبادی با اشاره به نبود آموزشهای تخصصی کافی برای کتابداران کودک گفت: بسیاری از همکاران ما، بدون آموزشهای تخصصی وارد این حوزه میشوند و ناچارند با آزمون و خطا مسیر را پیدا کنند. این در حالی است که برای کار با کودک، دانش و مهارت امری ضروری است. کتابدار آموزشدیده، حلقه گمشدهای است که میتواند تحولآفرین باشد.
پیشنهادهایی برای بهبود خدمات در بخش کودک
این کتابدار باسابقه همچنین، درباره ضرورت بهروزرسانی منابع و بهبود روند خدمات تصریح کرد: کتابهای کودک بهطور طبیعی حجم کمی دارند و خیلی زود خوانده میشوند. با اینکه موجودی کتابخانه در این حوزه مناسب و پاسخگو است، اما محدودیت در تعداد امانت باعث میشود اعضای کودک تنها تعداد کمی کتاب با خود به خانه ببرند. این محدودیت، عملاً عطش مطالعه را سرکوب میکند.
وی در همین رابطه به نقل از یکی از اعضا عنوان کرد: مادری میگفت بچهام کتابها را هنوز به خانه نرسیده، در مسیر خودرو خوانده و تمام کرده! این یعنی کودک ما آماده خواندن است، اما باید دسترسیاش را بیشتر کنیم.
ضرورت تقویت مطبوعات کودک
دولتآبادی همچنین با اشاره به کمبود مجلات کودک در کتابخانهها اظهار داشت: در حال حاضر، مجلات کودک بسیار محدود است و نیاز داریم نشریات شناختهشده و جذاب کودکانه مانند نبات، رشد کودک، سروش کودکان و عناوین مشابه، بهصورت منظم در اختیار کتابخانهها قرار گیرد. این مجلات، به لحاظ محتوا بسیار غنیاند و کودکان ارتباط خوبی با آنها برقرار میکنند.
عشق بچهها، انگیزهای همیشگی
او در پاسخ به این سؤال که مزیت کار در بخش کودک چیست، با لبخند گفت: عشق بچهها! نگاهشان، ذوقشان، حرفهای صادقانهشان... همین است که آدم را در این مسیر نگه میدارد. یک بار مادری به من گفت بچهاش از وقتی با کتابخانه آشنا شده عاشق کتاب شده؛ همان لحظه حس کردم همه سختیها میارزد.
از خاطرهای شیرین تا یک پیام جدی به مدیران فرهنگی
دولتآبادی در بخشی از گفتوگو، با اشاره به یکی از خاطرات شیرین کاری خود گفت: روزی پسربچهای پنجساله پس از شنیدن قصهای، با اصرار از من خواست خواندن یاد بگیرد. چند هفته بعد آمد و گفت: خاله! دیگه خودم قصههامو میخونم! همانجا حس کردم رسالتم را انجام دادهام.
او در پایان، با تأکید بر نقش حیاتی بخش کودک در آینده فرهنگی کشور تاکید کرد: اگر میخواهیم جامعهای آگاه و کتابخوان بسازیم، باید از آموزش کتابداران کودک آغاز کنیم. یک نیروی آموزشدیده میتواند مسیر هزاران کودک را تغییر دهد و نسل آینده را با کتاب و دانایی پیوند بزند.