در دهه ۵۰ هجری شمسی، شهر یزد به عنوان یکی از مراکز مهم صنعتی و فرهنگی ایران شناخته میشد. این دوره شاهد توسعه و مدرنیزاسیون بخشهایی از شهر، از جمله ایجاد زیرساختهای جدید مانند جادهها و ساختمانهای جدید بود. همچنین، حفظ بافت تاریخی و سنتی شهر در کنار این توسعهها، به ویژه در محلههای قدیمی مانند فهادان و مسجد جامع، همچنان ارزشمند و قابل توجه بود.