رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: این که تیم ها باید به بازیکنان آینده دار میدان دهند تا آن‌ها آبدیده شده و جای نفرات به سن گذاشته را بگیرند. اما نگاهی به آنچه در نیم فصل گذشته لیگ برتر نشان می دهد واقعیت های تلخی را آشکار می کند. بازیکنان ۲۰ سال و زیر ۲۰ سال در مجموع ۸۹۱۲ دقیقه در نیم فصل نخست بازی کرده‌اند که سهم آن ها تنها 75/3 درصد که رقم ناچیزی است و نشان می‌دهد که در سطح لیگ برتر نگاه کوتاه‌مدت و نتیجه‌گرایی غالب است و مربیان شهامت استفاده از بازیکنان جوان در ترکیب خود را ندارند. البته این آمار صرفا نمی‌تواند نشان‌دهنده عدم ریسک‌پذیری سرمربیان لیگ برتری باشد بلکه کاملا مشخص است که در سطح مدیریت باشگاه‌ها هم اقدام اصولی در آکادمی‌ها انجام نمی‌شود و از طرفی فدراسیون و سازمان لیگ هم برنامه‌ریزی و استراتژی مشخصی برای جوانگرایی ندارند. گفتنی است منظور از کل دقایق این است که لیگ برتر ۱۶ تیم دارد که هر تیم با ۱۱ بازیکن به میدان می‌رود و هر مسابقه ۹۰ دقیقه است و تا به حال ۱۵ هفته از لیگ برتر سپری شده که در مجموع کل دقایق مربوط به بازیکنانی که در کل این ۱۵ هفته در میدان مسابقه بودند. از سوی دیگر در نیم فصل اول لیگ برتر فوتبال ایران، ۵۰ بازیکن ۲۰ سال و زیر ۲۰ سال به میدان رفته‌اند که مسئله جالب توجه این است که ۱۱ بازیکن این رده سنی فقط یک دقیقه یا ۲ دقیقه برای تیمشان بازی کرده‌اند و ۲۱ بازیکن هم سهم کمتر از ۲۰ دقیقه‌ای داشته‌اند. این در حالی است که فقط ۳ بازیکن بالای ۹۰۰ دقیقه یعنی ۱۰ بازی کامل برای تیمشان به میدان رفته‌اند. به هر حال این آمار نشان می دهد در لیگ خودمان اندک مربیانی حاضر هستند که ریسک کنند و از بازیکنان ۲۰ سال و کمتر از ۲۰ سال در ترکیب خود بهره ببرند. اینکه صرفا هر روز در تریبون‌‌های مختلف فریاد بزنیم و از واژه تغییر نسل تیم ملی به‌عنوان ابزاری برای تهاجم به کادر فنی به کار ببریم، دور از انصاف است. سرمربی تیم ملی همان‌طور که گفته شد، صرفا مسئول انتخاب بازیکنان و آماده‌سازی آن‌ها برای رقابت‌های ملی است و مسئولیت پرورش بازیکنان برعهده باشگاه است. به طور طبیعی لیگ جوان، تیم ملی را هم جوان می‌کند و اگر مربیان حاضر در لیگ، ریسک بازی دادن به بازیکنان جوان را متحمل نشوند، چطور از سرمربی تیم ملی توقع می‌رود از بازیکنانی استفاده کند که حتی مربی‌هایشان هم به آن‌ها اعتماد ندارند؟ بدیهی است عدم اعتماد مربیان به بازیکنان جوان نتیجه ای جز افزایش میانگین سنی تیم ها ندارد. پس اگر به دنبال تغییر نسل در تیم ملی هستیم این اتفاق باید از باشگاه‌ها شروع شود. باشگاه‌ها هم تاکنون زیر بار جوانگرایی به مفهوم واقعی نرفته اند به طور مثال سه تیم بالای جدول یعنی تیم‌های تراکتور، سپاهان و پرسپولیس در مجموع فقط ۹۶ دقیقه به بازیکنان این رده سنی میدان داده‌اند که حکایت از چیزی در حدود صفر از کل دقایق مربوط به بازیکنان این سه تیم در نیم فصل نخست دارد. تداوم چنین شرایطی تغییر نسل در تیم ملی را در حد همان شعار نگه خواهد داشت و فوتبال ایران را روز به روز پیرتر خواهد کرد.
جوانگرایی شعاری در فوتبال ایران
جونگرایی در فوتبال ایران موضوعی است که به کرات شنیده می شود.
بیشتر بخوانید
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
مطالب مشابه
نظرهای دیگران
نظری وجود ندارد. شما اولین نفری باشید که نظر می دهد