یکی از جنبه‌های لذت‌بخش مالکیت خودرو، شخصی‌سازی و انتخاب برخی آپشن ها برای آن است. شما می‌توانید خودرو را با هر رنگی که می‌خواهید خریداری کنید (البته در برخی کشورهای جهان) و همچنین تریم و متریال صندلی‌ها، بخشی از داشبورد و… را تغییر دهید. البته صرف‌نظر از میزان شخصی‌سازی یک وسیله نقلیه، همیشه یکی از ویژگی‌های خودرو تغییر نمی‌کند و آن هم لاستیک است.
اینکه رنگ لاستیک خودرو همیشه مشکی است کمی ناامید کننده به نظر می‌رسد. بی‌شک داشتن لاستیک‌هایی با رنگ‌های مختلف می‌تواند بیش از پیش جلب‌توجه کند و شاید شبیه این قضیه را برخی افراد در کودکی و با دوچرخه‌هایی که لاستیک‌های سفید داشته است تجربه کرده‌اند؛ اما حتی اگر به رنگ مشکی لاستیک خودروی خود علاقه‌ای هم نداشته باشید باید بدانید دلیل موجهی برای این رنگ وجود دارد.
رنگ مشکی لاستیک خودرو به دلیل مواد شیمیایی مهمی است که در فرایند تولید وجود دارد و اگر این مواد استفاده نشوند طول عمر و خاصیت انعطاف‌پذیری لاستیک به شدت تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
اما باید بدانید رنگ لاستیک خودرو در چند دهه قبل شرایط متفاوتی داشته است. در حقیقت در دورانی که مهندسی خودرو روزهای اولیه خود را می‌گذراند، حتی خبری از تایرهای لاستیکی نبود و چرخ‌های وسایل نقلیه در ابتدا از چوب ساخته شده بودند اما زمانی که خودروهای اولیه شروع به تردد کردند، چرخ‌ها به انواع آهنی ارتقا پیدا کردند.
متأسفانه رانندگی روی چرخ‌های آهنی بسیار سخت بود زیرا ماده‌ای برای جذب دست‌اندازهای جاده وجود نداشت. واضح است که چرخ‌های آهنی در فصل زمستان هم خطرناک بودند زیرا فلز و آهن نمی‌توانست هیچ کشش و چسبندگی‌ای روی جاده ایجاد کند.
در اواخر قرن نوزدهم میلادی، مهندسان صنعت خودرو روش‌هایی برای سواری نرم‌تر خودروها را پیشنهاد کردند. یکی از این روش‌های تایرهای لاستیکی بود که از ترکیب مواد لاستیکی طبیعی و مصنوعی تولید می‌شدند. این تحولی بزرگ در جهتی صحیح به شمار می‌رفت اما هنوز به سطح ایده آل نرسیده بود.
جالب اینکه نسخه‌های پیش‌تولیدی این تایرها دارای رنگ سفید روشن بودند هرچند در برابر تغییرات دمایی کاملاً آسیب‌پذیر نشان می‌دادند به گونه‌ای که با افزایش دما نرم و با کاهش دما جامد مانند می‌شدند و وضعیت خیلی بهتری در مقایسه با چرخ‌های فلزی نداشتند. مهندسان به بهبود فرمول لاستیک خودرو ادامه دادند و مواد شیمیایی دیگری را به آن افزودند با این امید که لاستیک‌ها بتوانند انعطاف و دوام بیشتری داشته باشند.
با آغاز قرن بیستم میلادی مهندسی بریتانیایی با نام سیدنی چارلز موت نهایتاً توانست راز تایرهای لاستیکی خودرو را کشف کند. به عنوان بخشی از آزمایش‌های صورت گرفته، او سعی کرد مقداری دوده شل را که از صنایع دیگر باقی می‌ماند به همراه نخ‌های پنبه‌ای به ترکیب لاستیک خودرو اضافه کند.
افزودن این ترکیبات به لاستیک باعث شد کل لاستیک رنگ مشکی به خود بگیرد. البته فقط رنگ لاستیک نبود که تغییر کرد چراکه ترکیب نهایی به دست آمده لاستیکی بود که هم دوام و هم انعطاف بیشتری داشت و در برابر تغییرات دمایی نیز مقاومت خوبی نشان می‌داد. همین دوده باعث شد هم رنگ لاستیک مشکی شود و هم انعطاف و دوام بهتری داشته باشد.
ترکیب یاد شده کربن مشکی نام گرفت و تا همین امروز نیز یکی از ترکیبات مرموز و سری لاستیک‌های خودروها بوده است. مهندسان تخمین می‌زنند لاستیکی بدون کربن مشکی فقط حدود ۱۰ هزار کیلومتر کار خواهد کرد و بنابراین مالکان در این صورت مجبور هستند در هر سال چندین بار لاستیک خودرو را تعویض کنند.
البته باید بدانید برخی لاستیک‌ها از ترکیب لاستیک فاقد کربن مشکی استفاده کرده‌اند تا رنگ سفید داشته باشند. این لاستیک‌های سفید رنگ کاملاً نمایشی و شیک هستند و نگهداری از آن‌ها نیز دشوار است.
گاهی اوقات، به خاطر ایمنی و طول عمر یک قطعه شما مجبور می‌شوید برخی چیزهای دیگر را کنار بگذارید. اگر خواهان لاستیک شیک هستید، شاید بهتر باشد لاستیک‌های دیواره کوتاه را انتخاب کنید که آن‌ها هم نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند.
منبع: خبرآنلاین
منبع: faradeed-219945
