صف بهارستان نشینان  برای چند کمیسیون

طبق روال دوره‌های گذشته مجلس، این بار هم تقاضا برای عضویت در بعضی کمیسیون‌ها بیشتر بوده و بعضی از آن‌ها با استقبال کمتری مواجه شده‌اند. نمایندگان تا پایان هفته گذشته فرصت داشتند تا فرم سوابق کاری و تخصصی و تحصیلی خود به همراه مدارک خود را به‌منظور امتیازبندی برای عضویت در کمیسیون‌های تخصصی مجلس ارائه کنند. امتیازبندی نمایندگان برای عضویت در کمیسیون‌های تخصصی مجلس به‌صورت الکترونیکی و توسط سیستم انجام می‌شود و دو شب گذشته فرصت این امتیازبندی‌ها به پایان رسید و حالا تا چند روز آینده تکلیف کمیسیون‌ها مشخص می‌شود اما طبق روال ترافیک برای حضور در بعضی کمیسیون‌ها زیاد است و بعضی حتی به حدنصاب هم نمی‌رسند موضوعی که جدید نیست و همواره دیده‌شده است.
با نگاهی به ادوار گذشته مجلس درمی‌یابیم که کمیسیون‌های «امنیت ملی و سیاست خارجی»، « برنامه‌وبودجه» ، «صنایع و معادن» و «عمران» همواره در صدر علایق نمایندگان مجلس برای عضویت قرار داشتند حالا علی‌رضا سلیمی سخنگوی هیئت‌رئیسه مجلس می‌گوید: حجم تقاضاها برای عضویت در کمیسیون‌هایی مانند کمیسیون برنامه‌وبودجه، انرژی، صنایع و امنیت ملی از سقف تعیین‌شده بالاتر رفته و بعضا به مرز ۶۰-۷۰ تقاضا رسیده است. همچنین در مواردی هم مانند کمیسیون‌های شوراها، فرهنگی و قضایی میزان تقاضاها کمتر از سقف تعیین‌شده برای کمیسیون‌های مجلس است. مجلس شورای اسلامی در کشورمان 14 کمیسیون تخصصی دارد که تعداد اعضای آن به تشخیص هیئت‌رئیسه و روسای شعب حداقل 19 و حداکثر 23 نفر خواهد بود. این کمیسیون‌ها مصوبات مهمی در زمینه‌های موضوع خوددارند. آموزش و تحقیقات، اجتماعی،‌ اقتصادی،‌ امنیت ملی و سیاست خارجی،‌ انرژی،‌ برنامه‌وبودجه و محاسبات،‌ بهداشت و درمان، شوراها و امور داخلی،‌ صنایع و معادن،‌ عمران،‌ فرهنگی،‌ قضایی و حقوقی،‌ کشاورزی، آب و منابع طبیعی و اصل نود،‌ عناوین کمیسیون‌های مجلس هستند. در کنار این کمیسیون‌ها، کمیسیون‌های ویژه هستند که به‌صورت موردی تشکیل می‌شوند. مثال بارز این کمیسیون‌ها کمیسیون ویژه برجام بود که سال گذشته مأموریت بررسی متن برجام را بر عهده داشت؛ اما چرا بعضی از 14 کمیسیون تخصصی مجلس همواره بیشتر موردتوجه بوده‌اند و به‌اصطلاح عامه پرجاذبه‌اند؟ علت این امر را می‌توان در عوامل مختلفی جست و هیچ‌گاه در چهل سال گذشته آسیب‌شناسی ساختاری مجلس شورای اسلامی اتفاق نیفتاده است اما به‌طورکلی اما نقش عوامل اقتصادی در این امر بسیار پررنگ است. میزان تخصیص بودجه به همه کمیسیون‌ها یکسان نیست و همین امر باعث شده استقبال از کمیسیون‌های کم بودجه‌تر کمتر باشد. از سوی دیگر نمایندگان منتخب سعی می‌کنند در کمیسیون‌هایی عضو شوند که قدرت چانه‌زنی بیشتری با دستگاه‌های اجرایی داشته باشد، این در حالی است که همه کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی کارساز بوده و می‌توانند نقش اساسی ایفا کنند. باید دید در دوره جدید مشکل عدم توازن نیروها در کمیسیون‌ها حل می‌شود و یا مانند دوره‌های قبلی کار با حاشیه فراوان پیش می‌رود؟